Las meninas (na španskom) ili Male dvorske dame ili Mlade plemkinje je remek-delo Dijega Velaskeza, vodećeg slikara španskog Zlatnog doba. Ova slika je nastala 1656. godine i nalazi se u Muzeju Prado u Madridu. Njena složena i zagonetna kompozicija podstiče pitanja o stvarnosti i iluziji i stvara ambivalentan odnos između posmatrača i predstavljenih likova. Zbog ovih složenosti, Las meninas predstavlja jedno od najčešće analiziranih dela zapadnog slikarstva.

Slika prikazuje veliku sobu u kraljevskom Alkasaru (kraljevskoj tvrđavi) u Madridu, za vreme vladavine kralja Filipa IV, i nekoliko likova sa španskog dvora, koji su prikazani kao da su uhvaćeni foto-aparatom u jednom trenutku. Neki gledaju sa platna prema posmatraču, dok se drugi nalaze u međusobnoj interakciji. Infantkinja Margareta Tereza okružena je svitom u kojoj se nalaze sluškinje, pratilja, telohranitelj, dva kepeca i pas. Tačno iza njih, Velaskez je naslikao sebe kako radi na jednom velikom platnu. On gleda ka spolja, izvan prostora slike, ka mestu gde bi stajao posmatrač. U pozadini se nalazi ogledalo u kome se reflektuju poprsja kralja i kraljice. Oni kao da se nalaze izvan prostora slike, u položaju sličnom položaju posmatrača, mada neki stručnjaci nagađaju da je njihov odraz u stvari odraz sa platna koje slika Velaskez.

Las meninas se odavno smatra za jednu od najznačajnijih slika u istoriji zapadne umetnosti. Barokni slikar Luka Đordano rekao je da ona predstavlja „teologiju slikarstva”, a predsednik Kraljevske akademije umetnosti, ser Tomas Lorens, je 1827. godine, u pismu svom nasledniku Dejvidu Vilkiju opisao ovu sliku kao „istinsku filozofiju umetnosti”. U novije vreme, opisana je kao „Velaskezovo vrhunsko dostignuće, visoko samosvesna, proračunata demonstracija onoga što slika može da postigne, i možda najoštroumniji komentar o mogućnostima slikanja za štafelajem koji je ikada napravljen”.