Ogród Tarota (włoski: Il Giardino dei Tarocchi, francuski: Le Jardin des Tarots) to ogród rzeźb oparty na tarocie ezoterycznym, stworzony przez francusko-amerykańskiego artystę Niki de Saint Phalle (1930–2002) w Pescia Fiorentina, località Garavicchio, w gminie Capalbio, prowincja Grosseto, Toskania, Włochy. Park został otwarty dla publiczności w 1998 roku.

Niki de Saint Phalle, zainspirowany Parc Güell Antoniego Gaudiego w Barcelonie i Parco dei Mostri w Bomarzo, a także Palais Idéal Ferdinanda Chevala i Watts Towers Simona Rodii, postanowił zrobić coś podobny w projekcie jej monumentalny park rzeźb oparty na Tarocie. W 1979 roku nabyła ziemię na szczycie etruskiej ruiny w Garavicchio w Toskanii, około 100 kilometrów (62 mil) na północny zachód od Rzymu wzdłuż wybrzeża. Tam zbudowała Giardino dei Tarocchi, zawierającą dwadzieścia dwie monumentalne figury reprezentujące jej ideę większych Misteriów Tarota, wykonane ze zbrojonego betonu i pokryte lustrami i ceramiczną mozaiką. Po niektórych większych rzeźbiarskich figurach można przejść; sama artystka mieszkała wewnątrz przypominającej sfinksa Cesarzowej przez kilka lat podczas budowy ogrodu.