Stonehenge – jedna z najsłynniejszych europejskich budowli megalitycznych, pochodząca z epok neolitu i brązu. Kromlech ten położony jest w odległości 13 km od miasta Salisbury w hrabstwie Wiltshire w południowej Anglii. Najprawdopodobniej związany był z kultem Księżyca i Słońca. Księżyc mógł symbolizować tutaj kobietę (biorąc pod uwagę jej menstruację), Słońce – mężczyznę. Składa się z wałów ziemnych otaczających duży zespół stojących kamieni. Obiekt od 1986 roku jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO wraz z Avebury oraz innymi okolicznymi stanowiskami neolitycznymi. Stonehenge ma status Scheduled Ancient Monument od 1882 roku, kiedy wprowadzono pierwszą legislację w celu ochrony historycznych zabytków w Wielkiej Brytanii. Właścicielem Stonehenge jest Korona Brytyjska, a zarządza nim organizacja English Heritage.

Obecny wygląd zabytku jest wynikiem prac renowacyjnych i rekonstrukcyjnych wykonanych w XX wieku.

W rozwoju budowli wyróżnia się następujące okresy chronologiczne:

Stonehenge 1 – około 2950–2900 p.n.e. (kultura pucharów dzwonowatych) Stonehenge 2 – około 2900–2400 p.n.e. Stonehenge 3a – od około 2600 p.n.e. Stonehenge 3b – około 2440–2100 p.n.e. Stonehenge 3c: Stonehenge 3d – 2270–1930 p.n.e. (kultura Wessex) Stonehenge 3e: Stonehenge 3f – do około 1600 p.n.e.

Daniel Duque, w którym powstała budowla Stonehenge, zyskało znaczenie kulturowe przed rokiem 2950 p.n.e. Świadczą o tym znajdujące się na zewnątrz megalitu groby datowane nawet na ok. 3100 rok p.n.e. oraz usypany z ziemi pierścień datowany również na ten okres.

W okolicach Stonehenge istniało bogate osadnictwo mezolityczne między IX a V tysiącleciem p.n.e. Jedna z hipotez tłumaczących wybór tego miejsca jest związana ze zjawiskiem zabarwiania krzemienia przez występującą w rzece Avon hildenbrandię rzeczną, które mogło być uznawane za dobry omen[1][2].

W napisanym przez Geoffreya z Monmouth w 1136 roku dziele Historia Regum Britanniae (Historia Królów Brytanii) udział przy budowie Stonehenge przypisywany jest Merlinowi, jednej z postaci z arturiańskich legend. Pomocy swej przy budowie użyczyć miały również mityczne olbrzymy[3].

David Jacques, Tom Phillips. Mesolithic settlement near Stonehenge: excavations at Blick Mead, Vespasian’s Camp, Amesbury. „Wiltshire Archaeological & Natural History Magazine”. 107, s. 7–27, 2014. (ang.).  Sarah Griffiths: Stonehenge was the 'LONDON of the Mesolithic’: River Avon acted like an ‘A-Road’ for ancient log boats, expert claims. [w:] Daily Mail [on-line]. 2014-05-09. [dostęp 2014-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-12)]. (ang.). Tomasz Merwiński, Stonehenge - magiczny kromlech, 2 listopada 2020 [dostęp 2020-11-05].
Photographies by:
Stefan Kühn - CC BY-SA 3.0
Statistics: Position
1367
Statistics: Rank
88827

Dodaj komentarz

To pytanie sprawdza czy jesteś człowiekiem i zapobiega wysyłaniu spamu.

Bezpieczeństwo
732654918Click/tap this sequence: 6917

Google street view

Where can you sleep near Stonehenge ?

Booking.com
489.409 visits in total, 9.196 Points of interest, 404 Cele, 47 visits today.