龙 ( Smok chiński )

Smok chiński (w języku kantońskim: Lùhng; jap.: ryū, lub tatsu 龍/竜; kor.: yong 용; taj.: mungkorn มังกรจีน; wiet.: rồng) – stwór z chińskiej mitologii, z której trafił do innych kultur Azji Wschodniej, czasami nazywany na Zachodzie „smokiem orientalnym”.

Zazwyczaj przedstawiany jako długie, wężopodobne stworzenie z wielkimi szponami, jest od dawna silnie zakorzenionym w folklorze i sztuce Chin symbolem mocy przynoszącej szczęście. Personifikuje też koncepcję yang, jego domeną jest pogoda, postrzegany jest jako władca deszczu i w ogóle wody. Wielu Chińczyków używa terminu „Potomkowie Smoka” jako swej identyfikacji etnicznej.

Smok jest niekiedy używany w kulturze Zachodu jako symbol narodowy Chin. Jednakże sami Chińczycy, zarówno z ChRL jak i Republiki Chińskiej na Tajwanie niezmiernie rzadko używają symbolu smoka w takim charakterze. Dzieje się tak z dwóch powodów.

Po pierwsze, smok był symbolem chińskiego cesarza i był przedstawiony na chińskiej fladze pod koniec panowania dynastii Qing. Te monarchistyczne powiązania są niezgodne z ideologiami współczesnej ChRL. Po drugie, smok ma budzić agresywne i wojenne skojarzenia, których rząd Chińskiej Republiki Ludowej stara się unikać. Z tego powodu w samych Chinach znacznie częściej w roli narodowego symbolu przedstawiana jest panda wielka, a nie smok.

Mimo to smok nadal budzi duży szacunek w chińskim kręgu kulturowym. Jest tabu prezentowanie karykatur smoków, na przykład kampania reklamowa firmy Nike, w której amerykański koszykarz LeBron James zabijał smoka (jak również bił starego mistrza Kung-fu), została natychmiast zakazana przez rząd ChRL, w związku z licznymi protestami z powodu braku szacunku dla smoka.

Wiele chińskich przysłów i idiomów odnosi się do smoka, na przykład powiedzenie „Pragnąć, by dziecko zostało smokiem” (望子成龍) odnosi się do rodziców, którzy mają wygórowane ambicje w stosunku do dzieci. „Smok” pojawia się również w azjatyckich pseudonimach gwiazd kina kung-fu, tj. Bruce Lee czy Jackie Chan.