Sercq
( Sark )Sark (ang. Sark, Isle of Sark, fr. Sercq, serc. Sèr) – czwarta co do wielkości wyspa należąca do archipelagu Wysp Normandzkich, dependencja i administracyjnie część Baliwatu Guernsey (który sam jest z kolei dependencją Korony Brytyjskiej). De facto feudalna monarchia dziedziczna pod władzą seniora, uznająca zwierzchność króla Anglii (lenno). Nie jest częścią Zjednoczonego Królestwa ani Unii Europejskiej.
Pierwsze pisane wzmianki o wyspie pochodzą z czasów Cesarstwa Rzymskiego. Była wtedy znana pod łacińską nazwą Sargia. W 565 roku na Sarku osiedlili się mnisi, którzy założyli klasztor istniejący do XIV wieku. W 933 roku wyspa została nadana przez króla Francji Normanom i weszła w skład posiadłości Wilhelma I „Długiego Miecza” Normandzkiego. W 1100 roku Sark został zdobyty przez francuski ród Reviers-de-Vernon. W 1218 roku wyspa została zdobyta przez Anglików.
W XIV wieku Sark nawiedziła epidemia ospy, która zdziesiątkowała mieszkającą na wyspie ludność. W XV wieku Sark był bezludny i stanowił przystań dla pirackich statków. Wyspę ponownie zasiedlono w 1563 roku z inicjatywy rodu de Cartret. W 1565 roku suwereni wyspy stali się wasalami królowej Anglii, Elżbiety I. Wtedy też ustalono panujące do dziś zasady systemu feudalnego. W 1579 roku powołano parlament Chief Pleas, w którym zasiadają dożywotnio głowy 40 rodzin mieszkających na Sarku. W 1582 roku bailiff Guernsey wymusił na suwerenach Sarku uznanie częściowego poddaństwa wyspy od Baliwatu Guernsey.
W XVII wieku podczas wojny domowej w Anglii wyspa Sark opowiedziała się za rządami parlamentu angielskiego. W 1720 roku lord John Cartret sprzedał Sark Johnowi Johnsonowi. Od tego czasu jeszcze kilkakrotnie wyspa zmieniała swoich właścicieli. W XVIII wieku na wyspie pojawili się misjonarze metodyści.
Pod koniec XVIII wieku pod wpływem wydarzeń Rewolucji Francuskiej na Sarku doszło do krótkotrwałego powstania ludowego przeciwko władzy feudalnej.
W latach 1833-1847 na wyspie działała kopalnia miedzi i srebra. W 1922 roku doszło do reformy parlamentarnej, w wyniku której zwiększono liczbę członków izby o 12 deputowanych wyłanianych w wyborach powszechnych na trzyletnią kadencję. Nie zmieniło to jednak niedemokratycznego charakteru Chief Pleas.
W okresie II wojny światowej (3.07.1940-8.05.1945) wyspa była okupowana przez wojska niemieckie.
Dodaj komentarz