Kopuła na Skale, arab. ‏قبة الصخرة‎, Kubbat as-Sachra; hebr. ‏כיפת הסלע‎, Kippat ha-Sela – muzułmańskie sanktuarium zbudowane ok. 691/692, położone na Wzgórzu Świątynnym w Jerozolimie, stanowiące jedno z najświętszych miejsc islamu i najwcześniejszą muzułmańską budowlę, która dotrwała do naszych czasów.

Kopuła na Skale została zbudowana ok. 691/692 na polecenie kalifa Abd al-Malika (685–705). Późniejsza muzułmańska tradycja powiązała ją z nocną podróżą (Isra) Mahometa i jego wstąpieniem do Nieba (Miradż), jednak prawdopodobnie pierwotnie Kopuła była po prostu monumentem mającym uczcić zwycięstwo islamu. Współcześnie stała się ona ważnym symbolem palestyńskich aspiracji niepodległościowych. Kopuła należy do rodzaju budowli znanych jako martyria, zaś jej ośmiokątna forma wykazuje szczególne podobieństwo do kościoła Kathisma zbudowanego w V wieku. Także dekoracja wnętrza Kopuły i inne szczegóły jej budowy posiadają swoje odpowiedniki w ówczesnej architekturze chrześcijańskiej lub sasanidzkiej. Sanktuarium posiada jednak również cechy całkowicie oryginalne. Jej mozaiki nie zawierają żadnego przedstawienia żywej istoty. Dekoracje łączą ze sobą w dowolny sposób formy o charakterze naturalistycznym i nienaturalistycznym oraz wykazują nieprzerwaną różnorodność, nigdy nie posuwając się do dokładnego powtórzenia. Kopuła zrywa również z obowiązującą w sztuce grecko-rzymskiej zasadą podporządkowania ornamentu architekturze. Także sposób, w jaki centralna kopuła wieńczy ośmiobok, jest całkowicie oryginalny i nie ma analogii w innych kopułach z tego okresu. Pozostaje ona budowlą jedyną w swoim rodzaju, nie stanowiącą części żadnej architektonicznej serii.