Po około 700 latach od czasu wzniesienia świątyni została ona opuszczona. Stan techniczny konstrukcji systematycznie pogarszał się. Kościół nie był przebudowywany od czasu powstania do XVII wieku. W tym czasie nawa została wydłużona na zachód. Dobudowano dzwonnicę. Wtedy powstał również południowy przedsionek z oddzielnym wejściem. Jedynym fragmentem kościoła pozostawionym z oryginalnej budowli było sklepienie pochodzące z około 1300 roku.

Po stronie południowej dobudowano pomieszczenie zwane nowym kościołem (nykirken). Jego budowa zakończyła się w XVIII-wieku, jednak około roku 1875 postanowiono je rozebrać.

Świątynia została zakupiona przez Towarzystwo na Rzecz Zachowania Dawnych Zabytków Norweskich w 1880 roku. Architekt Peter Blix przeprowadził prace rekonstrukcyjne w kościele w latach 1884-1891. W czasie prac odnaleziono elementy starszej świątyni pod podłogą kościoła. Starsza konstrukcja pochodziła prawdopodobnie z drugiej połowy XI wieku. Celem prac rekonstrukcyjnych było przywrócenie kościołowi jego pierwotnego wyglądu.