Złoża polimetaliczne w Górach Śnieżnych na Nowej Gwinei zostały odkryte w 1936 r. przez ekspedycję badawczą holenderskiego geologa Jean-Jacques'a Dozy. Natrafiła ona na szczyt górski o wysokości około 4000 m n.p.m., który został opisany w raporcie z wyprawy jako Ertsberg. W toku badań próbek skał okazało się, że jest on zbudowany z bogatej w metale rudy, a jej głównym składnikiem jest miedź.

W 1959 r. amerykańska gazeta New York Times opublikowała artykuł o tym znalezisku. Raportem z holenderskiej ekspedycji zainteresował się koncern wydobywczy Freeport-McMoRan, który postanowił zainwestować w wydobycie miedzi na Nowej Gwinei. W 1967 r. w Genewie doszło do konferencji, podczas której amerykańska firma uzyskała dla siebie od rządu Indonezji wyłączną koncesję na eksploatację złóż w Górach Śnieżnych.

W ciągu pięciu lat wybudowano infrastrukturę drogową, kombinat górniczy i miasto Tembagapura. W 1972 r. rozpoczęto eksploatację pierwszego pola wydobywczego – Ertsberg. W międzyczasie poszukiwano w Górach Śnieżnych podobnie zbudowanego szczytu górskiego. Odkryto go w latach 80. XX wieku. Na Grasbergu poza miedzią stwierdzono również występowanie złota i srebra.

W 1988 r. otwarto na górze Grasberg nową kopalnię, w której wydobycie rozpoczęto w 1990 r. Obecnie jest ona największą kopalnią odkrywkową złota na świecie i trzecią co do wielkości kopalnią miedzi.