Droga Atlantycka lub Droga Atlantycka (po norwesku: Atlanterhavsvegen / Atlanterhavsveien) to 8,3 kilometra ( 5,2 mil) długi odcinek drogi krajowej 64, która biegnie przez archipelag w gminach Hustadvika i Averøy w okręgu Møre og Romsdal w Norwegii. Przechodzi przez Hustadvika, nieosłoniętą część Morza Norweskiego, łącząc wyspę Averøy z lądem i półwyspem Romsdalshalvøya. Biegnie pomiędzy wioskami Kårvåg w Averøy i Vevang w Hustadvika. Jest zbudowany na kilku małych wyspach i szkierach, które są połączone kilkoma groblami, wiaduktami i ośmioma mostami, z których najbardziej znanym jest most Storseisundet.

Trasa została pierwotnie zaproponowana jako linia kolejowa na początku XX wieku, ale została porzucona. Poważne planowanie drogi rozpoczęło się w latach 70-tych, a budowę rozpoczęto 1 sierpnia 1983 roku. Podczas budowy w okolicę nawiedziło 12 europejskich wichur. Droga została otwarta 7 lipca 1989 r., kosztem 122 mln koron norweskich (NOK), z czego 25 proc. sfinansowano z opłat drogowych, a resztę z dotacji publicznych. Pobór opłat miał działać przez 15 lat, ale do czerwca 1999 r. droga została opłacona, a myta usunięte. Droga jest zachowana jako zabytek kulturowy i jest sklasyfikowana jako Narodowy Szlak Turystyczny. Jest to popularna strona do filmowania reklam motoryzacyjnych, została uznana za najlepszą podróż samochodową na świecie i nagrodzona tytułem „Norwegian Construction of the Century”. W 2009 roku otwarto tunel Oceanu Atlantyckiego z Averøy do Kristiansund; razem tworzą drugie stałe połączenie między Kristiansund i Molde.