Voor de stichting

Hoelang het gebied waar Washington D.C. ligt al bewoond wordt, is onbekend, maar door vondsten uit de omgeving lijkt het waarschijnlijk dat het gebied tussen de 22.000 en 12.000 jaar bewoond wordt. Er zijn in de stad enkele speerpunten daterend uit ongeveer 9000 v.Chr. gevonden, die lijken op die van de Cloviscultuur, maar er zijn geen verdere sporen van bewoning uit die tijd gevonden. Sindsdien is het klimaat drastisch veranderd en werd het gebied gedomineerd door loofbossen, waar het eerder een taiga was geweest. Door de klimaatverandering werd het gemakkelijker om voedsel in de regio te vinden en er vond destijds dan ook een bevolkingsgroei plaats. De bewoners leefden van jagen en verzamelen en leidden een semi-nomadisch bestaan. Er zijn aanwijzingen gevonden dat de bevolking langzaam sedentair werd. Hoewel er maar weinig nederzettingen uit die tijd terug zijn gevonden, is bekend dat een aantal van die nederzettingen zich langs de oostelijke oever van de Anacostia bevonden. Die nederzettingen werden permanent bewoond tussen 2000 v.Chr. en 1600 n.Chr. Onder de volkeren die rond die tijd in en rond de stad leefden was de Talkcultuur. Dat volk zorgde onder andere voor een vijf- of zestal belangrijke talkgroeven in de stad. De grootste groeve, de Rose Hill quarry, besloeg twee heuvels en bevond zich in het noordwesten van huidig Washington D.C. Van het talk werden onder andere kommen gemaakt. Rond 1.000 v.Chr. brak de Woodlandperiode aan, die echter pas rond 500 v.Chr. in Washington D.C. begon. Kenmerken van die periode hielden onder andere gedomesticeerde planten en een hoge productie van potten in. Een van de gewassen die tijdens de Woodlandperiode in het huidige grondgebied van de Verenigde Staten werd geïntroduceerd, mais, kwam pas rond 100 n.Chr. in de omgeving van de stad terecht. De ontwikkeling van mais en de introductie van peulvruchten rond 1000 n.Chr. had een grote impact op de levenswijze van de lokale bewoners.

Een aantal eeuwen later, in 1607, werd bijna 200 kilometer bij Washington D.C. vandaan in Jamestown de Kolonie Virginia gesticht. Eén jaar na de stichting begon ontdekkingsreiziger John Smith een expeditie, tijdens welke hij de Potomac opvoer tot Washington D.C. Hij was daarmee de eerste Europeaan die het grondgebied van het huidige Washington D.C. betrad. In 1612 publiceerde hij een kaart van de regio op basis van zijn expeditie. Op Smiths kaart werden twee dorpen binnen Washington D.C. aangegeven. Dat waren een naamloos dorp in het westen van de stad en een dorp genaamd Nacotchtanck aan de oostelijke oever van de Anacostia, waar een indianenstam met dezelfde naam woonde. Zij werkten veel samen met de Piscataway, die tevens de omgeving van het huidige Washington D.C. bewoonden. Nacotchtanck lag waarschijnlijk in een landbouwgebied. In 1622 werd het dorp geplunderd en platgebrand door de kolonisten, omdat de indianen weigerden handel te drijven. De overlevenden gingen een eindje verder langs de rivier wonen. Ook werden de Piscataway die in het gebied woonden weggejaagd, nadat ze zich niet tot het christendom wilden bekeren. Later in de 17e eeuw raakten de Piscataway vaak met de kolonisten in conflict over wie welke grond bezat rond de stad. Uiteindelijk besloten de kolonisten in 1673 alle indianen van een reservaat te verplaatsen naar een fort dat waarschijnlijk binnen de grenzen van het huidige Washington D.C. lag. De indianen gingen akkoord, maar verlieten hun huizen op bevel van hun leider in 1697. Het volk wist geen vestigingsplaats te vinden en leden sloten zich bij andere volkeren aan.[1]

In 1662 begon de eerste bewoning door de Europese kolonisten in het gebied, toen George Thompson bezitter werd van een stuk land met een oppervlakte van 4 km² gelegen in het oosten van de stad.[2] Thompson verkocht het stuk land echter acht jaar later, in 1670. In de daaropvolgende periode werden op de plaats waar zich nu de overheidsgebouwen bevinden, landhuizen gebouwd. De eigenaren van de landhuizen hadden vaak grote plantages, waarop vooral Afrikaanse slaven werkten.[3]

Van compromis tot ontwerp

Na de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog was de hoofdstad van de Verenigde Staten achtereenvolgens New York (van 1783 tot 1790) en Philadelphia in de staat Pennsylvania (van 1790 tot 1800). De plaats waar de permanente hoofdstad zou komen, was een heet twistpunt tussen de diverse staten. De grondwet had bepaald dat er een district moest komen dat geen onderdeel was van een staat en niet groter mocht zijn dan "10 mijl in het vierkant". Na lang touwtrekken kwamen de minister van financiën en noorderling Alexander Hamilton en de uit het zuiden afkomstige minister van binnenlandse zaken Thomas Jefferson overeen om het federale district aan de Potomac te vestigen. In 1790 werd de Residence Act aangenomen die de bouw van de stad regelde op land dat de staten Maryland en Virginia hiervoor hadden afgestaan aan de federale overheid. Op uitdrukkelijk verzoek van George Washington werd Alexandria opgenomen in het district, hoewel er in en rond die stad geen federale overheidsgebouwen gebouwd mochten worden. In 1791 werd besloten het federale district Columbia Territory te noemen en de erin gelegen hoofdstad Washington.

Pierre Charles L’Enfant werd door George Washington aangesteld om de nieuwe hoofdstad te ontwerpen. Op 19 augustus 1791 presenteerde L'Enfant zijn ontwerp, gecentreerd op de locatie waar nu het Capitool staat. De stad moest een netwerk van straten krijgen die noord-zuid en oost-west liepen met diagonaal lopende avenues, genoemd naar staten van de Unie. Op de kruispunten van deze avenues moesten groots opgezette rotondes komen die eer zouden betonen aan beroemde Amerikanen. Een van deze boulevards, nu Pennsylvania Avenue, zou het huis van de president gaan verbinden met het Capitool. In september 1791 werd officieel de naam Washington gekozen voor de stad. Op 13 oktober 1792 werd de hoeksteen voor het Witte Huis gelegd.

Na diverse conflicten tussen L'Enfant en drie door Washington benoemde commissieleden die op de bouw van de stad toezagen, werd L'Enfant ontheven uit zijn functie en vervangen door Andrew Ellicott, die L'Enfants ontwerp danig wijzigde. De straten die oost-west lopen kregen letters, terwijl de noord-zuid lopende straten opeenvolgende nummers kregen. Uitzondering was J Street, die vanwege mogelijke verwarring met I Street werd overgeslagen. In 1800 vestigde de federale overheid zich in de stad en op 27 februari 1801 kwam het district formeel onder jurisdictie van het Congres.

Washington tot de Burgeroorlog

Washington D.C. groeide in de eerste decennia na de stichting ervan slechts langzaam. Delen van het district waren moerasgebieden terwijl de federale overheid moeite had om de stad economisch en demografisch te ontwikkelen. De locatie van de stad, gelegen aan het bevaarbare gedeelte van de Potomac bleek tijdens de Oorlog van 1812 een flinke handicap te zijn toen Britse troepen de rivier op kwamen en Washington binnenvielen. Op 24 augustus 1814 werden grote delen van de stad door de Britse troepen in brand gestoken. Het Witte Huis, het Capitool en diverse andere overheidsgebouwen werden hierdoor goeddeels verwoest. President James Madison moest vluchten voor de oprukkende vijandelijke troepenmacht en zwierf enige tijd rond op het platteland rond de hoofdstad vooraleer terug te kunnen keren naar Washington.

Na de oorlog begonnen de inwoners van Alexandria steeds meer onafhankelijkheid van het federale district te verlangen. De economie van de stad leed onder de competitie tussen Alexandria en Georgetown, en de slavenkwestie bracht ook frictie met zich mee. Alexandria was een centrum van de slavenhandel terwijl men vreesde voor de afschaffing van de slavernij in het federale district. Op 9 juli 1846 stemde het Congres, na een petitie van de inwoners van Alexandria, in met de teruggave van de stad aan de staat Virginia en per 1847 werd dit geformaliseerd. Hiermee werden Alexandria en het huidige Arlington losgemaakt van het district en deel van Virginia gemaakt.

De bevolking van Washington groeide nauwelijks tussen 1800 en 1860 maar de Amerikaanse Burgeroorlog, die in 1861 uitbrak, zorgde voor een instroom van troepen om de stad te verdedigen alsmede een toevloed van overheidsinstellingen. In april 1862 werd de slavernij in de stad afgeschaft. Washington werd omringd door verdedigingswerken en een aantal van deze forten zijn heden ten dage nog altijd te zien. Washington werd diverse malen bedreigd door troepen van de zuidelijke Confederatie maar nooit direct binnengevallen. Aan het einde van de oorlog, op 15 april 1865, overleed president Abraham Lincoln nadat hij de avond ervoor door John Wilkes Booth was neergeschoten in het Ford's Theatre. Het was de eerste maal dat er een president werd vermoord.

Washington in de 19e en 20e eeuw  Stadsbeeld uit 1874

Het District of Columbia bestond aanvankelijk uit verschillende plaatsen. Georgetown en Washington waren aparte steden en er was ook de County of Washington. Het gebied bleek moeilijk bestuurbaar en in 1871 werd door het Congres een wet aangenomen die deze gebieden alle onder de naam Washington samenvoegde. De grenzen van Washington waren vanaf dan gelijk aan die van het District of Columbia.

Het district kreeg ook enig zelfbestuur maar een financiële crisis zorgde ervoor dat het Congres al snel weer de teugels overnam. Het zou tot in de volgende eeuw duren voordat de stad weer zelfbestuur zou krijgen.

In 1888 werd de bouw van het Washington Monument voltooid en hiermee begon een periode van verfraaiing van de stad. Vele monumenten en musea zouden worden aangelegd in de decennia die hierop volgden, veelal langs de National Mall waar thans de meeste musea van het Smithsonian Institution zijn gevestigd. Andere belangrijke monumenten waren het Lincoln Memorial en het Jefferson Memorial. Na de Eerste Wereldoorlog, tijdens de Grote Depressie, vormde zich een leger van veteranen die kampen oprichtten langs de National Mall vooraleer zij in 1932 op initiatief van president Herbert Hoover met geweld werden verwijderd.

In 1954 was Washington de eerste stad in de VS die haar scholen openstelde voor zowel blanken als zwarten. De stad zou, mede doordat zwarten vanaf 1957 een meerderheid vormden en natuurlijk door haar status als hoofdstad van het land, een centrum worden voor de Burgerrechtenbeweging. In 1963, tijdens de Mars op Washington met 250.000 deelnemers, hield Martin Luther King zijn beroemd geworden I Have a Dream-toespraak nabij het Lincoln Memorial. In april 1968, direct na de moord op King, werd de stad het toneel van hevige rassenrellen waarbij de wijk rond U Street in vlammen opging.

Tot 1961 hadden de bewoners van het District of Columbia geen stemrecht, aangezien zij niet onder de wetten van een staat vielen. Verkiezingen werden geregeld door de staten zelf en er moest een wet van het Congres aan te pas komen om deze situatie te beëindigen. Hoewel het district geen stemgerechtigde vertegenwoordiging in het Congres heeft, kregen de bewoners stemrecht bij presidentsverkiezingen. Tegenwoordig heeft Washington D.C. 3 kiesmannen in het Kiescollege. In 1973 herkreeg de stad zelfbestuur met een burgemeester en een gekozen gemeenteraad.

Zoals veel steden in de Westerse wereld is het aantal inwoners in de tweede helft van de 20e eeuw gedaald. In de jaren 1950 had de stad meer dan 800.000 inwoners en was het qua bevolking de negende stad van de VS. Aan het begin van de 21e eeuw had de stad minder dan 600.000 inwoners, daarna is het aantal inwoners weer gestegen.

Terrorisme  Het Pentagon kort na de aanval van 11 september 2001

Washington had in de 20e en de 21e eeuw enkele malen te maken met terrorisme. Zo werd in 1954 door een groep Puerto Ricanen een vijftal congresleden beschoten van wie er één ernstig gewond raakte.

Tijdens de terroristische aanslagen op 11 september 2001 was Washington een van de hoofddoelen. Volgens de meeste lezingen was United Airlines-vlucht 93 op weg naar de stad alvorens door toedoen van de passagiers neer te storten in een onbewoond veld in Pennsylvania. Vermoedelijk had dit gekaapte vliegtuig het Witte Huis of het Capitool als doelwit. American Airlines-vlucht 77 werd door Al Qaida-terroristen in het Pentagon (net buiten Washington, in de staat Virginia) gevlogen, met 189 doden als gevolg. Sinds deze aanval op de VS zijn er verregaande veiligheidsmaatregelen getroffen in en rond de stad. Zo zijn er restricties op privévluchten in en rond Washington en zijn er op diverse plekken, zoals in de metro en bij overheidsgebouwen, detectors geplaatst die wapens en explosieven moeten opsporen.

Op 6 januari 2021 werd het Capitool bestormd door aanhangers van president Donald Trump.

↑ (en) Washington DC City Pages: The First Tribe of Washington DC. Gearchiveerd op 10 maart 2014. Geraadpleegd op 16 en 21 september 2014. ↑ (en) Humphrey, R.L.; Chambers, M.E., ANCIENT WASHINGTON: American Indian Cultures of the Potomac Valley (  PDF). GW WASHINGTON STUDIES: NUMBER SIX (1977). Geraadpleegd op 16 t/m 21 september 2014. ↑ (en) Washington DC City Pages: Washington DC History (1571 - 1703). Gearchiveerd op 10 maart 2014. Geraadpleegd op 21/28 september 2014.