Tulor is een archeologische vindplaats in de natuurlijke regio Norte Grande in de regio Antofagasta, Chili, in de buurt van San Pedro de Atacama. De site is een voormalig dorpscomplex met een oppervlakte van 5200 m² (55.972 m²) en 22 afgelegen gebouwen. Overblijfselen van de nederzetting zijn verdeeld in een oost-west manier langs 2 km (1 mi). Radiokoolstof- en thermoluminescentiedatering dateren de oorsprong van de nederzetting ergens tussen 380 BCE en 200 CE, maar de meeste structuren stammen uit de periode 800 CE - 1200 CE. Architectonische kenmerken van Tulor zijn ronde muren gemaakt van modder en gewelven. In 1998 plaatste het World Monuments Fund, een internationale non-profitorganisatie, Tulor op de 1998 World Monuments Watch List van 100 meest bedreigde locaties. Nadat er weinig was gedaan om het te beschermen, werd de site in 2006 opnieuw vermeld.

Tulor-ontdekkingen bestaan u200bu200buit vele voorwerpen, van boorgaten tot menselijke resten. Boorgaten zijn de cirkelvormige muren gemaakt van klei, die in de aarde zijn gegraven om water te vinden. In juni 1974 hebben archeologen de boorgaten op volgorde van stratigrafie gezet, zodat ze meer te weten kunnen komen over hoe de populatie is verdwenen die er ooit was. De stratigrafie hielp bij het achterhalen waarom de populatie verdween, wat niet te wijten was aan klimaatveranderingen, maar aan een toename van droogte. Ter plaatse vonden ze lithische, menselijke botten, dierlijke botten, keramiek, koolstof en zeeschelpen begraven in de grond. Al deze artefacten worden beschouwd als uit het mesolithicum.