Over de vroege geschiedenis van Skoura is niet veel bekend. Echter, men mag aannemen dat de relatieve overvloed aan water in de palmenoases - vergelijkbaar met de Draa vallei - de vestiging heeft bevorderd van jagers-verzamelaars en later van nomadische stammen. De stichting van Skoura door Yacoub Al-Mansour in de 12e eeuw wordt door historici betwist.[1] De islamitische geleerde en historicus Ibn Chaldoen maakte gewag van de Haskoura-stam die dit gebied eind 14e eeuw zou zijn binnengetrokken vanuit het Nabije Oosten en waar de naam Skoura wellicht vandaan komt. Maar toen Leo Africanus hier in de 16e eeuw rondtrok en als eerste de streek beschreef, bestond de plaats nog niet. Wellicht is Skoura pas in de 18e eeuw gesticht door Moulay Ismail.[1] Het historisch bewustzijn van de moderne tijd begint pas tegen het einde van de 19e eeuw, toen clan-gebonden territoriale rivaliteiten tussen enkele Berberstammen het gebied in een toestand van burgeroorlog brachten, die pas tijdens de periode van het Franse protectoraat tot rust kwam nadat de Franse strijdkrachten de Berbers hardhandig hadden gepacificeerd. Met name tijdens een stammenoorlog in 1893 werden veel van de oude kasba's vernietigd; veel van wat overbleef werd in de jaren 30 tijdens de Franse pacificatie neergehaald. Niettemin zijn er nog vele kasba's over; de meeste daarvan zijn relatief nieuw en dateren uit de 20e eeuw (zie verder).