De Shaheed Minar (Bengaals: Shaheed Minar Shohid Minar lit. "Martelaar Monument") is een nationaal monument in Dhaka, Bangladesh, opgericht om de doden te herdenken tijdens de demonstraties van de Bengaalse taalbeweging van 1952 in het toenmalige Oost-Pakistan.

Op 21 en 22 februari 1952 werden studenten van de Dhaka University en het Dhaka Medical College en politieke activisten gedood toen de Pakistaanse politie het vuur opende op Bengaalse demonstranten die de officiële status eisten voor hun moedertaal, Bengaals. Het bloedbad vond plaats in de buurt van Dhaka Medical College en Ramna Park in Dhaka. Een geïmproviseerd monument werd op 23 februari opgericht door studenten van de medische universiteit van Dhaka en andere onderwijsinstellingen, maar al snel gesloopt op 26 februari door de Pakistaanse politie.

De taalbeweging kwam in een stroomversnelling en na een lange strijd kreeg Bengali in 1956 de officiële status in Pakistan (met Urdu). Om de doden te herdenken, werd de Shaheed Minar ontworpen en gebouwd door de Bengaalse beeldhouwers Hamidur Rahman in samenwerking met Novera Ahmed. De bouw werd vertraagd door de staat van beleg, maar het monument werd uiteindelijk voltooid in 1963 en bleef staan u200bu200btot de Bangladesh Liberation War in 1971, toen het tijdens Operatie Searchlight volledig werd afgebroken. Nadat Bangladesh later dat jaar onafhankelijk werd, werd het herbouwd. In 1983 werd het uitgebreid.

Nationale, rouw-, culturele en andere activiteiten worden elk jaar gehouden op 21 februari (Ekushey februari) ter gelegenheid van Language Movement Day of Shaheed Dibas (martelaren ' Day), gericht op de Shaheed Minar. Sinds 2000 wordt 21 februari ook erkend als Internationale Dag van de Moedertaal.