De eerste bewoning in de regio dateert uit de neolithische tijd. Dit blijkt uit de restanten van een tempel. De Via Domitia in de Languedoc zorgde in de Gallo-Romeinse periode voor welvaart. In de zesde eeuw stichtte Saint-Dalmas, bisschop van Rodez hier een van de eerste parochies van de Aveyron.

Vanaf de twaalfde eeuw hadden de tempeliers hier de commanderij voor de landerijen in de Larzac. De opbrengsten financierden de activiteiten in Palestina en het koninkrijk Jeruzalem. Na de val van de Tempeliers gingen de eigendommen over naar Orde van Malta. Tussen 1442 en 1450 werden de stadsmuren gebouwd door Déodat Alaus, hoofdmetselaar van Sint Beauzély. Tijdens de Renaissance werd het kasteel van de commanderij omgebouwd tot badhuis. De kerk werd verbouwd, de oriëntering van de kerk werd omgedraaid en de opening ging dwars door apsis.

Na de Franse Revolutie werden de gronden onteigend en verkocht in verschillende percelen. In 1970 werd de Commanderij een monument. Tegenwoordig[(sinds) wanneer?] maakt de commanderij deel uit van "circuit Larzac Templier et Hospitalier", een route in de Larzac langs verschillende onderdelen van de middeleeuwse commanderij.[1]