المسجد النبوي

( Moskee van de Profeet )

De Moskee van de Profeet of de Masjid an-Nabawi (Arabisch: المسجد النبوي) is een moskee in de Arabische stad Medina. Omdat de moskee het graf van Mohammed herbergt, wordt het door de moslims beschouwd als een van de belangrijkste plaatsen in de Islam. De moskee is na Al-Masjid al-Haram in Mekka de grootste moskee ter wereld.

Een van de meest opvallende kenmerken van het gebouw is de Groene Koepel waaronder het graf van Mohammed zich bevindt. Het is niet exact bekend wanneer de groene koepel is gebouwd, maar manuscripten uit de vroege 12e eeuw beschrijven de koepel al. Het bouwwerk staat bekend als de koepel van de Profeet of de groene koepel. Latere islamitische heersers hebben de moskee sterk uitgebreid en ingericht. Eerdere kaliefen Aboe Bakr en Omar ibn al-Khattab liggen ook begraven in een aangrenzende ruimte in de moskee.

De moskee diende ook als gemeentehuis, rechtszaal en religieuze school. Er was een platform voor mensen die de Koran leerde...Lees meer

De Moskee van de Profeet of de Masjid an-Nabawi (Arabisch: المسجد النبوي) is een moskee in de Arabische stad Medina. Omdat de moskee het graf van Mohammed herbergt, wordt het door de moslims beschouwd als een van de belangrijkste plaatsen in de Islam. De moskee is na Al-Masjid al-Haram in Mekka de grootste moskee ter wereld.

Een van de meest opvallende kenmerken van het gebouw is de Groene Koepel waaronder het graf van Mohammed zich bevindt. Het is niet exact bekend wanneer de groene koepel is gebouwd, maar manuscripten uit de vroege 12e eeuw beschrijven de koepel al. Het bouwwerk staat bekend als de koepel van de Profeet of de groene koepel. Latere islamitische heersers hebben de moskee sterk uitgebreid en ingericht. Eerdere kaliefen Aboe Bakr en Omar ibn al-Khattab liggen ook begraven in een aangrenzende ruimte in de moskee.

De moskee diende ook als gemeentehuis, rechtszaal en religieuze school. Er was een platform voor mensen die de Koran leerden.

De originele moskee werd gebouwd door Mohammed, naast het huis waar hij zich vestigde na zijn reis naar Medina in 622. De originele moskee had geen dak en had een verhoogd platform voor het reciteren van de Koran. Het was een rechthoekige omsloten ruimte van 30 bij 35 meter, gebouwd met palmboomstammen en lemen muren en toegankelijk via drie deuren: Baab Rahmah (Deur der genade) naar het zuiden, Baab Djibril (Deur van Gabriel) naar het westen en Baab al-Nisa (Deur van de vrouwen) naar het oosten. Het basisontwerp van het gebouw is inmiddels overgenomen in de bouw van andere moskeeën over de hele wereld.

Mohammed had binnen een schaduwrijke plek gecreëerd in de richting van het zuiden, genaamd suffah, en afgestemd op de gebedsruimte op het noorden in de richting van Jeruzalem. Toen de qibla (gebedsrichting) werd veranderd richting de Ka'aba in Mekka, werd de moskee opnieuw georiënteerd op het zuiden. Zeven jaar later (629) was de moskee in omvang verdubbeld om zo aan het groeiende aantal moslims tegemoet te komen.

Latere islamitische heersers gingen in de loop van de eeuwen verder met het vergroten en verfraaien van de moskee. In 707 verving Omajjaden-kalief Al-Walid ibn Abd al-Malik (705-715) de oude moskee door een grotere, met daarin ook het graf van Mohammed. Deze moskee mat 84 bij 100 meter, was gebouwd op een stenen fundering en had een dak ondersteund door stenen zuilen. De muren van de moskee waren versierd met mozaïeken van koptische en Griekse ambachtslieden, vergelijkbaar met die in de Omajjadenmoskee in Damascus en de Rotskoepel in Jeruzalem (gebouwd door dezelfde kalief). De binnenplaats is aan vier zijden omringd door een galerij, met vier minaretten op de hoeken. Een mihrab, bekroond met een kleine koepel, is gebouwd op de qiblamuur.

De Abbasidische kalief Muhammad bin Abdullah al-Mahdi (775-785) verving het noordelijke deel van Al-Walids moskee tussen 778 en 781 om hem verder te vergroten. Hij heeft ook 20 deuren toegevoegd aan de moskee: acht in elk van de oostelijke en westelijke muren en vier in de noordelijke muur.

Tijdens het bewind van de mammelukse sultan Saif ad-Din Qalawun as-Salihi werd er een koepel gebouwd boven het graf van Mohammed en een fontein voor de wassing buiten de Baab al-salam (Deur van de vrede). Sultan Al-Nasir Muhammad herbouwde de vierde minaret die eerder was verwoest. Nadat een groot deel van de moskee in 1481 verwoest werd door een blikseminslag, herbouwde sultan Qaitbay de muren op het oosten en westen alsook de qiblamuren.

Ook Ottomaanse sultans die in Medina regeerden van 1517 tot en met de Eerste Wereldoorlog, hebben hun stempel op het gebouw gedrukt. Sultan Süleyman I (1520-1566) herbouwde de westelijke en oostelijke muren van de moskee en bouwde de noordoostelijke minaret bekend als Al-Suleymaniyya. Hij voegde een nieuwe mihrab (al-Ahnaf) toe, naast Mohammeds mihrab (Al-Shafi'iyyah), en plaatste een nieuwe koepel bedekt met loden platen en liet die in het groen beschilderen.

Tijdens het bewind van de Ottomaanse sultan Abdülmecit (1839-1861) werd de moskee volledig verbouwd, met uitzondering van Mohammeds graf, de drie mihrabs, de minbar en de suleymaniyyaminaret. De omheining werd uitgebreid om zo een wassingsplaats in het noorden te herbergen. De gebedshal werd naar het zuiden in de breedte verdubbeld en bedekt met kleine koepels van gelijke grootte, behalve de koepels boven de mihrab, Baab al-salam en Mohammeds graf. De koepels werden versierd met Koranverzen en regels van de Qasida al-Burda (Gedicht van de mantel), een gedicht van de 13e-eeuwse Arabische dichter Abou Abdallah Mohammed ibn Saïd al-Bousiri (1211–1294). De qiblamuur werd bedekt met geglazuurde tegels met kalligrafie. De vloeren van de gebedsruimte en de binnenplaats werden geplaveid met marmer en rode stenen, en een vijfde minaret (al-Majidiyya) werd gebouwd ten westen van de moskee.

Na de stichting van Saoedi-Arabië in 1932 onderging de moskee een aantal belangrijke wijzigingen. In 1951 gaf koning Abdoel Aziz al Saoed (1932-1953) opdracht de moskee grondig te renoveren om zo plaats te maken voor nieuwe vleugels van de gebedshal naar het oosten en westen, bestaande uit betonnen kolommen met spitse bogen. Oudere kolommen werden versterkt met beton en met koperen ringen aan de bovenkant. De suleymaniyya- en majidiyyaminaretten werden vervangen door twee minaretten in de mammelukkenstijl. Twee extra minaretten werd gebouwd in het noordoosten en noordwesten van de moskee. Een bibliotheek werd gebouwd langs de westelijke muur om historische korans en andere religieuze teksten te herbergen.

In 1973 gaf de Saoedische koning Faisal bin Abdoel Aziz al-Saoed opdracht tot de bouw van tijdelijke onderkomens in het westen van de moskee om aan het groeiend aantal gelovigen in 1981 tegemoet te komen. De oude moskee werd omringd door nieuwe gebedsruimtes aan alle zijden, waardoor de capaciteit vijf keer zo groot werd.

De laatste verbouwing vond plaats onder koning Fahd bin Abdoel Aziz al-Saoed, die de moskee opnieuw sterk heeft uitgebreid, zodat die een groot aantal gelovigen en pelgrims kan herbergen. Verder werden er moderne elementen toegevoegd, zoals airconditioning. Hij heeft ook 27 bewegende koepels geïnstalleerd op het dak van Masjid Nabawi.[1]

In een voorstel van een Saoedische wetenschapper stond dat de tombe van de profeet Mohammed zou kunnen worden vernietigd en zijn lichaam zou kunnen worden verplaatst naar een anoniem graf vanwege de fundamentalistische wahabitische leer die door overheid in Saudi-Arabië wordt gevolgd.[2]

The Prophet's Mosque (Masjid al-Nabawi) - Medina, Saudi Arabia. Sacred-destinations.com (19 oktober 2009). Geraadpleegd op 4 december 2009. 'Saoedisch voorstel om Mohammed uit zijn graf te halen'.
Photographies by:
Statistics: Position
86
Statistics: Rank
531941

Reactie toevoegen

Deze vraag is om te controleren dat u een mens bent, om geautomatiseerde invoer (spam) te voorkomen.

Beveiliging
138945276Click/tap this sequence: 4713

Google street view

Where can you sleep near Moskee van de Profeet ?

Booking.com
487.403 visits in total, 9.187 Points of interest, 404 Bestemmingen, 29 visits today.