Tibetan horn

တိဗက်ဦးချို (dungchen; Tibetan: དུང་ཆེན།၊ Wylie- dung chen , ZYPY- tungqên; မွန်ဂို : Hiidiin buree ; တရုတ်- 筒欽; pinyin- tǒng qīn) သည် တိဗက်ဗုဒ္ဓဘာသာနှင့် မွန်ဂိုလီးယား ဗုဒ္ဓဘာသာ အခမ်းအနားများတွင် အသုံးပြုသော တံပိုးရှည် သို့မဟုတ် ဦးချိုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် တိဗက်ဗုဒ္ဓဘာသာယဉ်ကျေးမှုတွင် အသုံးအများဆုံး တူရိယာဖြစ်သည်။ အတွဲလိုက် သို့မဟုတ် အမြောက်အများ တီးခတ်လေ့ရှိပြီး အသံကို ဆင်များ၏ သီဆိုမှုနှင့် နှိုင်းယှဉ်သည်။ Tsultrim Allione က အသံကို ဖော်ပြခဲ့သည်-

ကြာမြင့်စွာ၊ နက်နဲသော၊ တုန်လှုပ်ချောက်ချားဖွယ် ငိုကြွေးသံတစ်ခုသည် အမြင့်ဆုံးဟိမဝန္တာတောင်တန်းများဘက်သို့ ထွက်သွားပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သင့်မိခင်၏ဝမ်းတွင်းသို့ ပြန်ရောက်သွားပါသည်။