Sistine Chapel ( ; Latin: Sacellum Sixtinum ; အီတလီ: Cappella Sistina [kapˈpɛlla siˈstiːna] ) သည်ဗာတီကန်စီးတီးရှိပုပ်ရဟန်းမင်းကြီး၏တရားဝင်နေအိမ်၊ အ ပိုဆပ် နန်းတော်မှဘုရားရှိခိုးကျောင်းဖြစ်သည်။ မူလက Cappella Magna ('Great Chapel') ဟုသိကြသောထိုချာ့ချ်သည် ၁၄၇၃ နှင့် ၁၄၈၁ ကြားတွင်ပြန်လည်တည်ထောင်ထားသောပုပ်ရဟန်းမင်းကြီးဆစ်စတပ်စ် ၄ မှအမည်ယူသည်။ ထိုအချိန်ကတည်းကချာ့ချ်သည်ဘာသာရေးကိုင်းရှိုင်းသော၊ ယနေ့ခေတ်တွင်ပုပ်ရဟန်းမင်းအသစ်ကိုရွေးချယ်ခြင်းဖြင့်ပုပ်ရဟန်းမင်းအသစ်ကိုရွေးချယ်ခြင်းဖြစ်သည်။ Sistine Chapel ၏ကျော်ကြားမှုသည်အဓိကအားဖြင့်အတွင်းပိုင်းကိုအလှဆင်သည့်နံရံဆေးရေးပန်းချီကားများ၊ အထူးသဖြင့် Sistine Chapel မျက်နှာကျက်နှင့် Michelangelo ၏နောက်ဆုံးတရားစီရင်ချက် ဖြစ်သည်။

Sixtus IV လက်အောက်တွင် Renaissance ပန်းချီဆရာများအဖွဲ့သည် Sandro Botticelli၊ Pietro Perugino, Pinturicchio, Domenico Ghirlandaio နှင့် Cosimo Rosselli တို့ပါဝင်သည့် မောရှေ ၏ ဘဝနှင့်ခရစ်တော်၏ဘဝကို ပုံဖော်ထားသောနံရံကပ်နံရံကပ်နံရံကပ်ပန်းချီကားတစ်ချပ်ကိုအထက်နှင့်ပုပ်ရဟန်းမင်းပုံတူများကဖန်တီးခဲ့သည်။ အောက်တွင်ဖော်ပြထားသော trompe-l'œil drapery ။ ဤပန်းချီကားများကို ၁၄၈၂ ခုနှစ်တွင်ပြီးစီးခဲ့ပြီး၊ ၁၄၈၃ ခုနှစ်၊ သြဂုတ်လ ၁၅ ရက်တွင် Sixtus IV သည် Sistine Chapel တွင်ပထမဆုံးအကြိမ်ကျင်းပသောပွဲတော်နေ့ကိုကျင်းပခဲ့သည်။ အခမ်းအနားတွင်ဘုရားရှိခိုးကျောင်းအားအပျိုစင်မာရိအားပေးအပ်ခဲ့သည်။

၁၅၀၈ ခုနှစ်မှ ၁၅၁၂ ခုနှစ်အတွင်းပုပ်ရဟန်းမင်းကြီးဂျူးလီယပ်စ် ၂ ၏လက်အောက်တွင်မီမိုက်ဂယ်ဂျယ်လိုသည်ချာ့ချ်၏မျက်နှာကြက်ကိုအနောက်တိုင်းအနုပညာလမ်းကြောင်းကိုပြောင်းလဲစေခဲ့ပြီးလူ့ယဉ်ကျေးမှု၏အဓိကအနုပညာအောင်မြင်မှုများအနက်တစ်ခုအဖြစ်မှတ်ယူခဲ့သည်။ ကွဲပြားသောရာသီဥတုတွင်ရောမတို့၏အချုပ်အနှောင်ခံရပြီးနောက်သူသည်ပြန်လာပြီး ၁၅၃၅ မှ ၁၅၄၁ အကြားတွင်ပုပ်ရဟန်းမင်း ၇ မှ နောက်ဆုံးတရားစီရင်ချက် နှင့်ပေါလု ၃ တို့ကိုပန်းချီဆွဲခဲ့သည်။ Michelangelo ၏ပန်းချီကားများ၏ကျော်ကြားမှုသည်လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်းငါးရာကပေါ်ပေါက်လာချိန် မှစ၍ များစွာသော visitors ည့်သည်များကိုဘုရားရှိခိုးကျောင်းသို့လာရောက်စေခဲ့သည်။