Националниот парк Јелостоун е заштитен од Конгресот на САД на 1 март 1872, и е сместен во државите Вајоминг, Монтана и Ајдахо. Паркот бил прв од својот вид во светот, и е познат по животинскиот свет и по геотермалните извори. Индијанците го населувале овој регион уште пред 11.000 години. Организирано истражување на областа немало сѐ до 1860-ти години.

Паркот опфаќа површина од 8.983 км², (приближно колку 1/3 од површината на Република Македонија) со езера, кањони, реки и планински венци. Езерото Јелостоун е едно од најголемите планински езера во САД, и се наоѓа во кратерот на вулкан кој сѐ уште се смета за активен. Половина од светските геотермални појави се во Јелостоун, предизвикани од постојаниот вулканизам. Истечена лава и карпи исфрлени од ерупции ја прекриваат површината на паркот. Паркот го претставува најголемиот преостанат речиси недопрен екосистем на северната Земјина полутопка.

Стотици видови на цицачи, птици, риби и влекачи се документирани, вклучувајќи и некои кои се загрозени или во опасност од исчезнување. Огромните шуми и ливади се населени и со ендемски видови на растенија. Во паркот живеат и гризли мечки, сиви волци и слободни стада на бизони и елени. Секоја година се случуваат и шумски пожари: во 1988 изгорела речиси една третина од паркот.

Јелостоун нуди и рекреативни можности за туристите: пешачење, кампување, возење со чамци, рибарење и прошетки. Асфалтирани патишта водат до сите позначајни атракции. Зимно време, на туристите на располагање им се и тури со снежни санки.