Context of សិង្ហបុរី

ប្រទេសសិង្ហបុរី (ឬសាំងហ្គាពួរ), មានឈ្មោះជាផ្លូវការថា សាធារណរដ្ឋសិង្ហបុរី (ជាភាសាអង់គ្លេស៖ Republic of Singapore, ជាភាសាចិន៖ 新加坡共和国, ជាភាសាម៉ាឡេ៖ Republik Singapura, ជាភាសាតាមិល៖ சிங்கப்பூர் குடியரச) ជាប្រទេសកោះស្ថិតនៅចុងខាងត្បូងនៃឧបទ្វីបម៉ាឡេ។ វាស្ថិតនៅចម្ងាយ ១៣៧ គ.ម ខាងជើងខ្សែអេក្វាទ័រ។ សិង្ហបុរីមានផ្ទៃដី ៧១០,២ គ.ម និងជាប្រទេសតូចជាងគេនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍។ សិង្ហបុរីខ័ណ្ឌចែកពី​ឧបទ្វីបម៉ាឡេ ដោយច្រកសមុទ្រចូហរដែលនៅខាងជើង និងចែកពីកំរងកោះរ្យៅ (ឥណ្ឌូនេស៊ី) ដោយច្រកសិង្ហបុរីដែលនៅខាងត្បូង។ សិង្ហបុរីជាមជ្ឈមណ្ឌលហិរញ្ញវត្ថុ​ឈានមុខគេចំណាត់ថ្នាក់លេខបួននៅលើពិភពលោក ដែលដើរតួនាទីយ៉ាងចម្បងក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្ម​និងហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ។ កំពង់ផែសិង្ហបុរីស្ថិតក្នុងចំណោមកំពង់ផែដែលមមាញឹកជាងគេទាំងប្រាំនៅលើពិភពលោក។

សិង្ហបុរីមានប្រវត្តិយូរអង្វែងអំពីជនចំណូលស្រុក។ ក្នុងចំណោមប្រជាជនជាង​ប្រាំលាននាក់របស់សិង្ហបុរី មានតែ ២,៩១ លាននាក់ទេ​ដែលកើតនៅទីនោះ។ មានន័យថា ៤៣% នៃប្រជាជនសិង្ហបុរីមកពីបរទេស។ ប្រជាជនសិង្ហបុរីជាចម្បងចម្រុះដោយជាតិសាសន៍នៅអាស៊ី (ជាពិសេស ចិន ម៉ាឡេ ឥណ្ឌា ជាដើម) និងអំបូរជនជាតិកូកាស់...អាន​បន្ថែម

ប្រទេសសិង្ហបុរី (ឬសាំងហ្គាពួរ), មានឈ្មោះជាផ្លូវការថា សាធារណរដ្ឋសិង្ហបុរី (ជាភាសាអង់គ្លេស៖ Republic of Singapore, ជាភាសាចិន៖ 新加坡共和国, ជាភាសាម៉ាឡេ៖ Republik Singapura, ជាភាសាតាមិល៖ சிங்கப்பூர் குடியரச) ជាប្រទេសកោះស្ថិតនៅចុងខាងត្បូងនៃឧបទ្វីបម៉ាឡេ។ វាស្ថិតនៅចម្ងាយ ១៣៧ គ.ម ខាងជើងខ្សែអេក្វាទ័រ។ សិង្ហបុរីមានផ្ទៃដី ៧១០,២ គ.ម និងជាប្រទេសតូចជាងគេនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍។ សិង្ហបុរីខ័ណ្ឌចែកពី​ឧបទ្វីបម៉ាឡេ ដោយច្រកសមុទ្រចូហរដែលនៅខាងជើង និងចែកពីកំរងកោះរ្យៅ (ឥណ្ឌូនេស៊ី) ដោយច្រកសិង្ហបុរីដែលនៅខាងត្បូង។ សិង្ហបុរីជាមជ្ឈមណ្ឌលហិរញ្ញវត្ថុ​ឈានមុខគេចំណាត់ថ្នាក់លេខបួននៅលើពិភពលោក ដែលដើរតួនាទីយ៉ាងចម្បងក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្ម​និងហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ។ កំពង់ផែសិង្ហបុរីស្ថិតក្នុងចំណោមកំពង់ផែដែលមមាញឹកជាងគេទាំងប្រាំនៅលើពិភពលោក។

សិង្ហបុរីមានប្រវត្តិយូរអង្វែងអំពីជនចំណូលស្រុក។ ក្នុងចំណោមប្រជាជនជាង​ប្រាំលាននាក់របស់សិង្ហបុរី មានតែ ២,៩១ លាននាក់ទេ​ដែលកើតនៅទីនោះ។ មានន័យថា ៤៣% នៃប្រជាជនសិង្ហបុរីមកពីបរទេស។ ប្រជាជនសិង្ហបុរីជាចម្បងចម្រុះដោយជាតិសាសន៍នៅអាស៊ី (ជាពិសេស ចិន ម៉ាឡេ ឥណ្ឌា ជាដើម) និងអំបូរជនជាតិកូកាស់។ កម្លាំងពលកម្មក្នុងវិស័យសេវាកម្ម ៥០% ជាជនបរទេស។

នៅមុនឯករាជ្យឆ្នាំ១៩៦៥ សិង្ហបុរីមាន GDP (ផលិតផលក្នុងស្រុកក្នុងម្នាក់) តែត្រឹម ៥១១ ដុល្លារ (លេខបីនៅនាពេលនោះ)។ បន្ទាប់ពីទទួលឯករាជ្យ ដោយមានការវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេស​និងការជំរុញឧស្សាហកម្មដោយរដ្ឋ សេដ្ឋកិច្ចសិង្ហបុរីរីកចំរើនយ៉ាងខ្លាំងក្លា។ បន្ទាប់ពីធ្លាក់ចុះ -៦,៨% នៅត្រីមាសទីបួនឆ្នាំ២០០៩ GDP សិង្ហបុរីបានកើនឡើងវិញចំនួន ១៤,៥% នៅឆ្នាំ២០១០។

More about សិង្ហបុរី

Basic information
  • Calling code +65
  • Internet domain .sg
  • Mains voltage 230V/50Hz
  • Democracy index 6.03
Population, Area & Driving side
  • Population 1022100
  • Area 719
  • Driving side left
ប្រវត្តិ
  • ការតាំងទីលំនៅដំបូង

    តាមឯកសារបញ្ជាក់ថា មានមនុស្សមករស់នៅកោះសិង្ហបុរីតាំងពីសតវត្សរ៍ទី២​នៃគ.ស[១]។ កោះនេះដើមឡើយជាដែនដីរបស់ ចក្រភពស៊ូម៉ាត្រានស្រីវិចាយ៉ា (នគរស្រីវិជ័យ) និងមានឈ្មោះដើមជាភាសាជ្វា​ថា តេម៉ាសេក (Temasek៖ ទីក្រុងសមុទ្រ)។ តេម៉ាសេកធ្លាប់ជាតំបន់ជំនួញដ៏មមាញឹក មុននឹងធ្លាក់ចុះខ្សោយនៅចុងសតវត្សរ៍ទី១៤។ នៅរវាងសតវត្សរ៍ទី១៦និងទី១៩ កោះសិង្ហបុរីជាផ្នែកមួយនៃរាជាណាចក្រស៊ុលតង់ចូហរ។ ពួកព័រទុយហ្គាល់និងហុល្លង់ បានមកគ្រប់គ្រង​កោះនេះនៅសតវត្សរ៍ទី១៧។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ ប្រជាជននៅលើកោះនេះ ភាគច្រើនជាអ្នកនេសាទ។

    ...អាន​បន្ថែម
    ការតាំងទីលំនៅដំបូង

    តាមឯកសារបញ្ជាក់ថា មានមនុស្សមករស់នៅកោះសិង្ហបុរីតាំងពីសតវត្សរ៍ទី២​នៃគ.ស[១]។ កោះនេះដើមឡើយជាដែនដីរបស់ ចក្រភពស៊ូម៉ាត្រានស្រីវិចាយ៉ា (នគរស្រីវិជ័យ) និងមានឈ្មោះដើមជាភាសាជ្វា​ថា តេម៉ាសេក (Temasek៖ ទីក្រុងសមុទ្រ)។ តេម៉ាសេកធ្លាប់ជាតំបន់ជំនួញដ៏មមាញឹក មុននឹងធ្លាក់ចុះខ្សោយនៅចុងសតវត្សរ៍ទី១៤។ នៅរវាងសតវត្សរ៍ទី១៦និងទី១៩ កោះសិង្ហបុរីជាផ្នែកមួយនៃរាជាណាចក្រស៊ុលតង់ចូហរ។ ពួកព័រទុយហ្គាល់និងហុល្លង់ បានមកគ្រប់គ្រង​កោះនេះនៅសតវត្សរ៍ទី១៧។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ ប្រជាជននៅលើកោះនេះ ភាគច្រើនជាអ្នកនេសាទ។

    សម័យអាណានិគម  រូបសំនាកលោក ថូម៉ាស់ ស្តេមហ្វដ រ៉ាហ្វល

    លោក ថូម៉ាស់ ស្តេមហ្វដ រ៉ាហ្វល (Sir Thomas Stamford Raffles) ដែលបានចុះចតនៅសិង្ហបុរីនៅថ្ងៃទី ២៨ មករា ១៨១៩ បានកត់សំគាល់ឃើញថា សិង្ហបុរីជាទីតាំងជំនួញដ៏មានសក្ដានុភាពនៅអាស៊ី។ តំនាងអោយក្រុមហ៊ុន British East India លោកក៏បានចុះសន្ឋិសញ្ញាជាមួយ ព្រះចៅស៊ុលតង់ ហ៊ូសសេន ស្សា (Sultan Hussein Shah) នៅថ្ងៃទី៦ កុម្ភៈ ១៨១៩ ក្នុងគោលបំណងអភិវឌ្ឍន៍​តំបន់ខាងត្បូងរបស់​សិង្ហបុរីអោយក្លាយជាទីតាំងជំនួញនិងស្នាក់នៅ​របស់ចក្រភពអង់គ្លេស ។ នៅថ្ងៃទី២ សីហា ១៨២៤ សិង្ហបុរីបានក្លាយជាដែនដី​អាណានិគមពេញសិទ្ធិរបស់ចក្រភពអង់គ្លេស បន្ទាប់ពីរេស៊ីដង់ទី២របស់សិង្ហបុរីឈ្មោះ ចន ក្រហ្វើដ (John Crawfurd) បានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយព្រះចៅស៊ុលតង់ ហ៊ូសសេន ស្សា ដែលក្នុងនោះព្រះចៅស៊ុលតង់យល់ព្រម​ប្រគល់កោះសិង្ហបុរីទាំងមូលទៅ​អោយក្រុមហ៊ុន British East India ។ មកទល់ឆ្នាំ១៨៦៩ មានមនុស្សប្រហែល១សែននាក់រស់នៅ​លើកោះនេះ។

    ការគ្រប់គ្រងនគរូបនីយកម្មរបស់សិង្ហបុរីនៅសម័យអាណានិគមមានលក្ខណៈជា «ការបែកចែកដើម្បីគ្រប់គ្រង»។ មានន័យថាក្រុមមនុស្សប្រភេទផ្សេងគ្នារស់នៅតាមតំបន់ផ្សេងគ្នា។ ស្ទឹងសិង្ហបុរីដែលជាតំបន់ពាណិជ្ជកម្មដ៏ធំ ជាទីតាំងនៅរបស់ពួកពាណិជ្ជករ ម្ចាស់ធនាគារចំរុះជាតិសាសន៍ និងកម្មករលើកដាក់ទំនិញជនជាតិចិននិងឥណ្ឌា។ ជនជាតិម៉ាឡេ ដែលភាគច្រើនជាអ្នកនេសាទនិងអ្នកដើរសមុទ្រ រស់នៅប៉ែកអាគ្នេយ៍ខាងចុងស្ទឹង ជាមួយពាណិជ្ជករនិងបញ្ញាវ័នជនជាតិអារ៉ាប់។ ជនជាតិអឺរ៉ុបដែលមានតិចតួចនៅឡើយ​នាពេលនោះ រស់នៅម្ដុំ Fort Canning Hill និងនៅខាងដើមស្ទឹងសិង្ហបុរី។

    សម័យសង្គ្រាមលោកលើកទី២

    នៅក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ កងទ័ពព្រះចៅអធិរាជជប៉ុនបានឈ្លានពានតំបន់ម៉ាឡាយ៉ា និងបានបំផ្ទុះសមរភូមិសិង្ហបុរី។ កងទ័ពអង់គ្លេសដែលមិនបាន​ត្រៀមខ្លួន​ជាមុនបានចុះចាញ់​ក្នុងរយៈពេល៦ថ្ងៃនៃការប្រយុទ្ឋ គឺនៅថ្ងៃទី១៥ កុម្ភៈ ១៩៤២។ កងទ័ពជប៉ុនបានប្ដូរឈ្មោះសិង្ហបុរី​ទៅជា ស្សូណាន់តូ (昭南島 ជាពាក្យកាត់នៃពាក្យ 和の時代に得た បានន័យថា កោះនៅភាគខាងត្បូងដែលបានមកនៅសករាជស្សូវ៉ាក់)[២]។ រយៈពេល១ខែ​ក្រោយពីជប៉ុន​ចាញ់សង្គ្រាមលោក ពួកអង់គ្លេសបានវិលត្រលប់មកវិញនៅថ្ងៃទី១២ កញ្ញា ១៩៤៥។

    ការប្រកាសឯករាជ្យ

    បន្ទាប់ពីសង្គ្រាម រដ្ឋាភិបាលអង់គ្លេសបានផ្ដល់សិទ្ធិអោយ​សិង្ហបុរីរៀបចំការបោះឆ្នោតសកលដំបូងរបស់ខ្លួន​នៅ​ឆ្នាំ១៩៥៥។ អ្នកឈ្នះឆ្នោត​ជាបេក្ខជនគាំទ្រ​ឯករាជ្យភាពឈ្មោះ ដេវីដ ម៉ារស្សល (David Marshall) មេដឹកនាំគណបក្សរណសិរ្សពលកម្ម (Labour Front Party)។ ដើម្បីសុំស្វ័យភាពបរិបូណ៌ ម៉ារស្សល​បានដឹកនាំប្រតិភូ​មួយក្រុមទៅក្រុងឡិនដិន ប៉ុន្តែត្រូវអង់គ្លេសបដិសេដ។ លោកបានលាលែងពីដំណែង​ពេលត្រលប់មកសិង្ហបុរីវិញភ្លាម ហើយតំណែងលោក​ត្រូវជំនួសដោយលោក លីម យូហុក (Lim Yew Hock)។ សិង្ហបុរី​ក្លាយជា​រដ្ឋស្វ័យគ្រប់គ្រងក្នុងចក្រភពអង់គ្លេសក្នុងឆ្នាំ១៩៥៩ ដោយមាននាយករដ្ឋមន្ត្រី​និងគណរដ្ឋមន្ត្រីផ្ទាល់ខ្លួន សំរាប់មើលការខុសត្រូវកិច្ចការរដ្ឋាភិបាល លើកលែងតែវិស័យការពារជាតិនិង​កិច្ចការបរទេសប៉ុណ្ណោះ។

    នៅក្នុងការបោះឆ្នោតថ្ងៃទី៣០ ឧសភា ឆ្នាំ១៩៥៩ គណបក្សសកម្មភាពប្រជាជន (People's Action Party) បានឈ្នះឆ្នោតយ៉ាងភ្លោកទឹកភ្លោកដី។ ក្រោយមកសិង្ហបុរីបានក្លាយជារដ្ឋស្វ័យគ្រប់គ្រង​នៅក្នុងខំមិនវ៉ែល ហើយលោក លី ក្វាន់យូ (Lee Kuan Yew) បានស្បថចូលកាន់តំណែង​ជានាយករដ្ឋមន្ត្រីដំបូងគេនៅថ្ងៃទី៣ មិថុនា ១៩៥៩[៣]។ សិង្ហបុរីប្រកាសឯករាជ្យ​ពីអង់គ្លេសជាឯកត្តោភាគីនៅថ្ងៃទី ៣១ សីហា ១៩៦៣ មុនពេលចូលជាសមាជិកសហព័ន្ឋម៉ាឡេស៊ីក្នុងខែកញ្ញា។ រយៈពេល២ឆ្នាំក្រោយមក សិង្ហបុរីបាន​ដើរចេញពីសហព័ន្ឋ បន្ទាប់​ពី​មានការខ្វែងគំនិតយ៉ាងក្ដៅគគុគជាមួយរដ្ឋាភិបាលសហព័ន្ឋ។ សិង្ហបុរីបានទទួលអធិបតេយ្យភាពជាផ្លូវការនៅថ្ងៃទី ៩ សីហា ១៩៦៥។ លោក យូសូហ្វ ប៊ីន អ៊ីស្សាក (Yusof bin Ishak)បានចូលស្បថកាន់តំនែងជាប្រធានាធិបតី ដោយលោក លី ក្វាន់យូ នៅតែជានាយករដ្ឋមន្ត្រី។

    រដ្ឋដ៏ក្មេងខ្ចីនេះបានជួបនឹងវិបត្តិជាច្រើនដូចជា ភាពខ្វះការងារធ្វើយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ កង្វះលំនៅដ្ឋាន និងកង្វះផ្ទៃដីដាំដុះនិងធនធានធម្មជាតិ។ នៅក្នុងអាណត្តិ​របស់​លោក លី ក្វាន់យូ ពីឆ្នាំ ១៩៥៩ ដល់ឆ្នាំ ១៩៩០ រដ្ឋាភិបាលរបស់លោកបានលុបបំបាត់ភាពអត់ការងារធ្វើមួយភាគធំ លើកកំពស់ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជន និងបានបង្កើតអោយមានកម្មវិធីផ្ដល់ជំរកសាធារណៈក្នុងទ្រង់ទ្រាយធំ។ សេដ្ឋកិច្ច និង ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ឋត្រូវបានអភិវឌ្ឍ។ ភាពតានតឹងនៃជំលោះជាតិសាសន៍​បានធូរស្រាល។ សិង្ហបុរីបានបង្កើតអោយមានប្រព័ន្ឋការពារឯករាជ្យជាតិ តាមរយៈការបង្កើតច្បាប់ស្ដីអំពីកាតព្វកិច្ចយោធាចំពោះបុរសៗ។

    នៅឆ្នាំ១៩៩០ លោក ហ្គោស ចុកតុង (Goh Chok Tong) បានបន្ដតំនែងពីលោក លី ក្វាន់យូ។ ក្នុងអាណត្តិរបស់លោក សិង្ហបុរីក៏ដូចជាប្រទេសនៅ​អាស៊ីមួយ​ចំនួន បានជួបនឹងវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុឆ្នាំ១៩៩៧ ការរីករាលដាលនៃជំងឺសារស៍ (SARS)នៅឆ្នាំ២០០៣ និងការគំរាមគំហែងភារវកម្មពីក្រុមចាម៉ាស់ អ៊ីស្លាមីយ៉ាស។ នៅឆ្នាំ២០០៤ លោក លី សៀនលូង (Lee Hsien Loong) ដែលជាកូនប្រុសច្បងរបស់លោក លី ក្វាន់យូ បានក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីទី៣របស់សិង្ហបុរី[៤]។ លោកបានបង្កើតអោយមានគំរោងសាងសង់បនល្បែង (កាស៊ីណូ) ដើម្បីទាក់ទាញទេសចរណ៍បរទេស​អោយបានច្រើនថែមទៀត។

    "Country Studies". បណ្ណាល័យសភាជាតិអាមេរិច. Retrieved ១ ឧសភា ២០០៧. {{cite web}}: Check date values in: |accessdate= (help) ទំព័រគំរូ:Cite w, ស្សូណាន់៖ ពន្លឺនៅខាងត្បូង "Headliners; Retiring, Semi". ញូយ៉កថែមស៍. ២ ធ្នូ ១៩៩០. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9D0CE4DD123DF931A35751C1A966958260។ បានយកមក ២៧ ធ្នូ ២០០៨.  "ប្រវត្តិរូបប្រទេស៖ សិង្ហបុរី". ប៊ីប៊ីស៊ី ញូស៍. ១៥ កក្កដា ២០០៩. http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/asia-pacific/country_profiles/1143240.stm។ បានយកមក ២២ មេសា ២០១០. 
    Read less

Where can you sleep near សិង្ហបុរី ?

Booking.com
487.376 visits in total, 9.187 Points of interest, 404 Destinations, 2 visits today.