მოგაოს მღვიმეები (ჩინ. 莫高窟) — 492 ტაძრისგან შემდგარი სისტემა ჩინეთის განსუს პროვინციის ქალაქ დუნჰუანში, ესაა თაკლამაკანის უდაბნოს აღმოსავლეთ კიდეზე მდებარე ოაზისი, რომელიც მდებარეობს საკმაოდ სტრატეგიულ ადგილას, უძველესი აბრეშუმის გზის კულტურულ და რელიგიურ გზაჯვარედინზე.

მღვიმეები შეიცავს ბუდისტური ხელოვნების ერთ-ერთ ყველაზე დახვეწილ ნიმუშებს, რომელთა უმრავლესობის ასაკიც 1 000 წელზე მეტია. პირველი გამოქვაბულები ახ. წ. 366 წელს გათხარეს, როგორც ბუდისტური მედიტაციისა და ღვთისმსახურების ადგილები. ზოგიერთი მღვიმე გამოირჩევა კედლის მხატვრობით.

მოგაოს მღვიმეები ჩინური ბუდიზმის ერთ-ერთ უძველეს სალოცავს წარმოადგენს, მათ შორის განსაკუთრებით აღსანიშნავია ლონგმენისა და იუნგანგის გროტები.

1987 წელს, იუნესკომ მოგაოს მღვიმეებიმსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა.