Göbeklitepe
( გიობექლი-თეფე )გიობექლი თეფე (თურქ. Göbekli Tepe; ქართ. მუცლიანი გორა) — არქეოლოგიური ძეგლი თურქეთის სამხრეთ ანატოლიის რეგიონში, ქალაქ შანლიურფადან დაახლოებით 12 კმ-თი ჩრდილო-აღმოსავლეთით. ბორცვის სიმაღლე შეადგენს 15 მ, ხოლო დიამეტრი დაახლოებით 300 მეტრს. მდებარეობს ზღვის დონიდან დაახლოებით 760 მ სიმაღლეზე.
ბორცვი გამოიყენებოდა ორ პერიოდში, რომელიც ითვლება სოციალური ან რიტუალური ბუნებით, რომელიც დათარიღებულია X და VIII ათასწლეულით ძვ. წ. პირველ ეტაპზე, კერამიკული ნეოლიტამდე ა (PPNA) პერიოდში, აღმართულია მასიური T ფორმის ქვის სვეტები, რომელიც მსოფლიოს უძველესი ცნობილი მეგალითებია. გეოფიზიკური კვლევების მეშვეობით ცნობილია 20 წრეში 200-ზე მეტი სვეტი. თითოეული სვეტის სიმაღლე 6 მეტრია და იწონის 10 ტონას. მეორე ფაზაში, კერამიკული ნეოლიტამდე ბ (PPNB) პერიოდში, აღმართულია სვეტები უფრო პატარა ზომით. ადგილი მიტოვებულია PPNB შემდეგ. ახალი ძეგლი თარიღდება კლასიკური დროით.
ძეგლის ფუნქციის დეტალები საიდუმლოდ რჩება. იგი გათხრილია გერმანული არქეოლოგიუ...დაწვრილებით
გიობექლი თეფე (თურქ. Göbekli Tepe; ქართ. მუცლიანი გორა) — არქეოლოგიური ძეგლი თურქეთის სამხრეთ ანატოლიის რეგიონში, ქალაქ შანლიურფადან დაახლოებით 12 კმ-თი ჩრდილო-აღმოსავლეთით. ბორცვის სიმაღლე შეადგენს 15 მ, ხოლო დიამეტრი დაახლოებით 300 მეტრს. მდებარეობს ზღვის დონიდან დაახლოებით 760 მ სიმაღლეზე.
ბორცვი გამოიყენებოდა ორ პერიოდში, რომელიც ითვლება სოციალური ან რიტუალური ბუნებით, რომელიც დათარიღებულია X და VIII ათასწლეულით ძვ. წ. პირველ ეტაპზე, კერამიკული ნეოლიტამდე ა (PPNA) პერიოდში, აღმართულია მასიური T ფორმის ქვის სვეტები, რომელიც მსოფლიოს უძველესი ცნობილი მეგალითებია. გეოფიზიკური კვლევების მეშვეობით ცნობილია 20 წრეში 200-ზე მეტი სვეტი. თითოეული სვეტის სიმაღლე 6 მეტრია და იწონის 10 ტონას. მეორე ფაზაში, კერამიკული ნეოლიტამდე ბ (PPNB) პერიოდში, აღმართულია სვეტები უფრო პატარა ზომით. ადგილი მიტოვებულია PPNB შემდეგ. ახალი ძეგლი თარიღდება კლასიკური დროით.
ძეგლის ფუნქციის დეტალები საიდუმლოდ რჩება. იგი გათხრილია გერმანული არქეოლოგიური გუნდის მიერ, კლაუს შმიდტის ხელმძღვანელობით, 1996 წლიდან მის გარდაცვალებამდე, 2014 წლამდე. შმიდტს სჯეროდა, რომ ძეგლი საკურთხევლის ადგილი იყო, სადაც ფართო რეგიონიდან ადამიანები პერიოდულად იკრიბებოდნენ.
2018 წელს, ძეგლი იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლთა სიაში შეიტანეს.
კომენტარის დამატება