Սունդարբան (անգլ.՝ Sundarbans, բենգալերեն՝ সুন্দরবন Shundorbôn), Երկրի վրա տարածքով ամենամեծ մանգրային անտառը։ Գտնվում է Գանգեսի դելտայում՝ Հնդկաստանում և Բանգլադեշում։ Օվկիանոսից այն կողմ Սունդարբանի մի մասը ծածկված է սեզոնային հեղեղվող ճահճային անտառներով։ Սունդարբանի տարածքը 10,000 կմ² է, որից 6000 կմ²-ին գտնվում է Բանգլադեշում։ 1997 թվականին Սունդարբանն ընդգրկվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության ցանկում։ Չնայած Սունդարբանի՝ Հնդկաստանին ու Բանգլադեշին պատկանող մասերը մեկ ընդհանուր էկոհամակարգի մաս են, դրանք ցուցակ են մտցվել առանձին-առանձին՝ որպես Սունդարբան և Սունդարբանի ազգային պարկ։ Սունդարբանի տարածքում են գտնվում մակընթացքային ջրանցքների, ափամերձ ծանծաղուտների և մանգրային թփուտների փոքր կղզիների բարդ ցանցերը։ Շրջանը համարվում է լեգենդար բենգալյան վագրի, ինչպես նաև աքսիսի, օձերի, թռչունների շատ տեսակների, ցուլ շնաձկների, գետերի դելֆինների և Ասիայի ամենամեծ գիշատիչի՝ կատարավոր կոկորդիլոսների բնակատեղի։ 2010 թվականի տվյալներով տարածաշրջանում բնակվում էր մոտ 500 բենգալյան վագր և շուրջ 30 000 եղնիկ։

Գանգեսի դելտայի բերրի հողերը երկար դարերի ընթացքում ենթարկվել են ինտենսիվ մշակման, ինչի արդյունքում պահպանվել են բուն անտառածածկույթի միայն փոքր անկլավներ։ Սունդարբանի պահպանված անտառներն ու մանգրերը կարևոր բնակավայր են անհետացման վտանգի տակ գտնվող բենգալյան վագրի համար։ Բացի դրանից, Սունդարբանը կատարում է արգելքի կրիտիկական գործառույթը՝ Կալկաթայի և հարակից շրջանների միլիոնավոր բնակիչների պաշտպանելով ցիկլոններից։

Բենգալերեն Սունդարբան բառացիորեն թարգմանվում է որպես «գեղեցիկ ջունգլի» կամ «գեղեցիկ անտառ» (Սունդար նշանակում է «գեղեցիկ», իսկ բան նշանակում է «անտառ» կամ «ջունգլի»)։ Մեկ այլ վարկածի համաձայն՝ անունը գալիս է սունդարի ծառերից, որոնք աճում են այնտեղ մեծ քանակությամբ։