Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Զալցբուրգ (այլ կիրառումներ)

Զալցբուրգ (գերմ.՝ Salzburg, բառացի - «Աղի ամրոց»), քաղաք Ավստրիայի հյուսիսարևմտյան մասում, Զալցբուրգ երկրամասում։ Այն Զալցբուրգի նահանգակենտրոնն է։ Իր մեծությամբ Զալցբուրգը չորրորդն է Վիեննայից, Գրացից և Լինցից հետո։ Բնակչությունը հաշվվում է 154.211 մարդ։

Քաղաքը գտնվում է Յուվավում կոչվող նախկին հռոմեական բնակատեղիի տեղում։ Զալցբուրգը հիմնադրվել է 696 թ. որպես եպիսկոպոսական նստավայր և 798 թ. դարձել արքեպիսկոպոսի նստավայրը։ Քաղաքի եկամտի հիմնական աղբյուրը եղել են աղի հանքերն ու առևտուրը, ինչպես նաև ոսկու հանքերը։ Հոհենզալցբուրգի ամրոցը, որը Եվրոպայի ամենամեծ միջնադարյան ամրոցներից մեկն է, թվագրվում է 11-րդ դարով։ 17-րդ դարում Զալցբուրգը դարձավ Հակառեֆորմացիայի կենտրոնը, ուր կառուցվեցին վանքեր և բազմաթիվ բարոկկո ժամանակաշրջանի եկեղեցիներ։

Զալցբուրգի պատմական կենտրոնը (գերմ.՝ Altstadt) հայտնի է իր բարոկկո ճարտարապետությամբ և Ալպերից դեպի հյուսիս գտնվող ամենալավ պահպանված քաղաքային կենտրոններից մեկն է՝ 27 եկեղեցիով հանդերձ։ 1996 թ. այն ներառվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Մշակութային ժառանգության ցանկում։ Քաղաքն ունի 3 համալսարան և մեծ քանակությամբ ուսանողական բնակչություն։ Զբոսաշրջիկները նույնպես այցելում են Զալցբուրգ՝ շրջելու քաղաքի կենտրոնում և վայելելու քաղաքի ալպյան միջավայրը։ Զալցբուրգում է ծնվել Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտը։ Պատմության, մշակույթի և քաղաքային գրավչությունների շնորհիվ Զալցբուրգը ճանաչվել է Ավստրիայի «ամենաոգեշնչող քաղաքը»։ Քաղաքում որոշակի գործունեություն են ծավալել Պարացելսը, Հերբերտ ֆոն Կարայանը, Ստեֆան Ցվայգը, Գեորգ Թրակլը։ Զալցբուրգում է ծնվել Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտը։