Բորոբոդուր տաճար (ինդոն.՝ Borobudur), բուդդայական համալիր-տաճար, սրբատեղի Ինդոնեզիայում, Ճավա կղզու սուրբ լեռանհովտում՝ Մերապի հրաբխից ոչ հեռու։ Բուդդայական Բորոբուդուրը կարելի է համարել աշխարհի հրաշալիքներից մեկը։ Այն համապատասխանում է բոլոր չափորոշիչներին՝ իր չափերով, գեղեցկությամբ, վիթխարիությամբ և գեղապատկերությամբ։ Կա տեղեկություն, ըստ որի ցանկացել են մասեմաս անել տաճարը և տարածել ամբողջ աշխարհի տարբեր թանգարաններում։ Սակայն գաղափարը հավանության չի արժանացել։

Ճավայում Բորոբուդուրի բուդդիստական ստուպան, որը հիմնադրվել է 8-րդ դարում, այնուհետև ծածկվել հրաբխային մոխրով ու ջունգլիներով, իրոք կորուսյալ գանձ է։ Ամբողջ աշխարհում տաճարի գոյության մասին հայտնի է դարձել 1814 թվականին, այն ժամանակ Ճավայի բրիտանական տիրակալ սըր Թոմաս Սթեմֆորդ Ռաֆլզի շնորհիվ, երբ նրա գտնվելու վայրի մասին հայտնել են տեղաբնիկները։ Այն գրեթե ամբողջությամբ վերականգնվել և այսօր համարվում է աշխարհի ամենամեծ բուդդայական դամբարանը և բուդդայական ուխտագնացության ամենահայտնի վայրերից մեկը։

Վերականգնման ամենամեծ նախագիծը ձեռնարկվել է 1975 և 1982 թվականներին Ինդոնեզիայի կառավարության և ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի կողմից, այնուհետև հուշարձանը ներառվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության ցուցակում։

Տաճարի ընդհանուր ծավալը կազմում է մոտ 55 000 մ³։