Царское Село (музей-заповедник)

( Tsarskoe Selo )

Tsarskoe Selo (en ruso: Царское Село́; "A Vila dos Tsares") foi residencia da familia imperial rusa preto de San Petersburgo e centro de recibimento da realeza e a nobreza exterior, situado a 24 km ao sur do centro de San Petersburgo. Hoxe en día forma parte da cidade de Pushkin e Patrimonio da Humanidade baixo o nome de Centro histórico de San Petersburgo e conxuntos monumentais anexos. Durante a Unión Soviética foi coñecido como Detskoe Selo.

Historia

En 1708 o tsar Pedro I doou os territorios á súa futura esposa, a tsarina Catarina I de Rusia, que fundou en 1724 a Blagovéschenskaya, a igrexa da Anunciación. Foi a mesma tsarina Catarina quen iniciou alí a construción dunha casa de campo, que se converteu no primeiro Palacio de Catarina.

O Palacio de Alexandre foi construído pola tsarina Catarina II de Rusia como residencia do seu neto preferido, o futuro tsar Alexandre I de Rusia. Co paso do tempo converteuse na residencia dos tsares Nicolao I de Rusia e Nicolao II de Rusia.

A finais do século XVIII, a Vila fíxose popular como un centro de veraneo entre a nobreza rusa. Creouse unha nova cidade próxima, Sofía, por orde de Catarina II de Rusia, para situar alí a garda imperial. Esta nova cidade uniuse á Vila en 1808.

A catedral da Ascensión foi deseñada polo arquitecto inglés Charles Cameron con estilo neoclásico. En 1811, Alexandre I creou un Liceo á beira do Palacio de Catalina no cal asistiu Aleksandr Pushkin, Aleksandr Gorchakov e Mikhaíl Saltykov-Shchedrín. A tradición literaria da Vila continuou no século XX con Ana Ajmátova e Innokienti Ánnienski.

No século XIX, a cidade escapou da industrialización malia a liña de ferrocarril que une San Petersburgo e a Vila, a primeira en ser construída en 1837. En 1917 instalouse unha potente estación de radio e na primavera dese mesmo ano residiu, baixo detención, o tsar Nicolao II de Rusia coa súa familia.

En 1918 coa chegada do socialismo e a URSS de Tsarskoe Selo cambiou de nome, chamándose Detskoe Selo (Vila dos nenos), cambiando de novo de nome polo de Pushkin (1937) en honor do centenario da morte do poeta ruso. Durante uns anos viviron na cidade un grupo de menores enviados pola República española ("nenos de Rusia") fuxindo da Guerra Civil.[1]

O 17 de setembro de 1941 os exércitos da Alemaña Nazi ocuparon a cidade, destruíndo moitos monumentos históricos, edificios e outras pezas culturais, entre as cales atopábase a famosa Sala de Ámbar, restaurada en 2003 con fondos do goberno federal alemán como reparación de guerra e con motivo do terceiro centenario da fundación da cidade de San Petersburgo.

 
Palacio de Alexandre.

Trala Segunda Guerra Mundial planeouse a restauración total do complexo, xa que moitas partes do recinto foran destruídas. Hoxe en día, aínda non se acabou a reconstrución do Palacio de Alexandre e da igrexa palatina.

El exilio español de la guerra civil: los niños de la Guerra. Cap. VI: Evacuaciones de niños al extranjero durante la guerra. Unión Soviética Arquivado 20 de decembro de 2008 en Wayback Machine. Exposición Fundación Francisco Largo Caballero.
Photographies by:
Florstein (Telegram:WikiPhoto.Space) - CC BY-SA 4.0
Statistics: Position
1199
Statistics: Rank
96995

Engadir un novo comentario

Esta pregunta es para comprobar si usted es un visitante humano y prevenir envíos de spam automatizado.

Seguranza
283465179Click/tap this sequence: 6952

Google street view

Where can you sleep near Tsarskoe Selo ?

Booking.com
487.368 visits in total, 9.187 Points of interest, 404 Destinos, 1 visits today.