واشینگتن، دی‌سی (به انگلیسی: Washington, D.C.)، رسماً ناحیه کلمبیا (به انگلیسی: District of Columbia ‎)، که عموماً بدان واشینگتُن، واشَنگتُن، ناحیه، یا به‌سادگی، دی‌سی گفته می‌شود، پایتخت ایالات متحده آمریکا است.

قانون اقامت در ۱۷۹۰، برپایی یک ناحیه پایتختی در کنار رود پوتوماک در ساحل شرقی کشور را تصویب کرد. این ناحیه، بنابر قانون اساسی آمریکا، زیر نظارت انحصاری کنگره ایالات متحده بوده و بنابراین، بخشی از هیچ ایالتی نیست. دو ایالت‌ مریلند و ویرجینیا هر یک برای تأسیس ناحیه فدرال، زمین اهدا کردند، که دو سکونت‌گاه‌ اَلِکزاندریا و جورج‌تاون را، که از قبل بودند، نیز شامل می‌شد؛ گرچه کنگره، ۱۸۴۶، بخش ویرجینیا را پس داد. واشینگتن دی‌سی، که به‌افتخار جرج واشینگتن نام گرفته، ۱۷۹۱ تأسیس شد تا پایتخت جدید کشور باشد. کنگره یک دولت شهرداری را برای کل ناحیه کلمبیا پس از جنگ داخلی آمریکا تأسیس کرد. بر مبنای آخرین داده های جغرافیایی بیشترین درازای شهر واشینگتن دی.سی ۲۵ کیلومتر بوده است. جمعیت واشینگتن دی‌سی در ۲۰۱۱، ۶۱۷٬۹۹۶ تخمین زده‌شده و بیست‌وپنجمین شهر پرجمعیت آمریکا بوده‌است. کسانی که برای کار از مریلند و ویرجینیا می‌آیند، جمعیت آن را تا یک میلیون نفر افزایش می‌دهند. منطقه شهری واشینگتن با ۵٫۶ میلیون نفر جمعیت، هفتمین منطقه شهری بزرگ کشور است.