لوسی (جنوبی‌کپی عفاری) نام مصطلحی است برای AL ۲۸۸–۱، مجموعه‌ای شامل چند صد قطعه استخوان فسیل که ۴۰ درصد از اسکلت یک انسان‌تبار مؤنث از نوع جنوبی‌کپی عفاری را تشکیل می‌دهد. لوسی به گونهٔ جنوبی‌کپی آسا تعلق دارد وقدمت آن ۳٫۲ میلیون سال تخمین زده شده‌است.

لوسی در سال ۱۹۷۴ توسط دونالد جانسون دیرین‌مردم‌شناس معروف موزه تاریخ طبیعی کلیولند، در آفریقا جایی نزدیک روستای هادر در دره آواش در منطقه‌ای موسوم به مثلث عفر واقع در اتیوپی کشف شده‌است.

اسکلت لوسی متشکل است از یک جمجمه کوچک از نوع جمجمه کپی غیر انسان‌تبار به انضمام نشانه‌هایی متعلق به موجودات راست‌قامت و دوپا از گونهٔ انسان (و دیگر انسان‌تبارها). ترکیت این دو نوع نشانه در جمجمه، تأییدی بر این نظریهٔ تکامل است که باور دارد روی دو پا ایستادن، پیش از افزایش حجم مغز در انسان‌ها اتفاق افتاده‌است. همچنین نتایج یک تحقیق در سال ۲۰۱۶ نشانگر این است که جنوبی‌کپی‌های عفاری غالباً درخت‌پیما بوده‌اند که البته این موضوع هنوز مورد بحث می‌باشد.

نام لوسی از آهنگ گروه بیتلز با عنوان «لوسی با الماسها در آسمان» گرفته شده که گویا در غروب نخستین روز اکتشاف بارها به صدای بلند در محل کمپ گروه اکتشاف پخش می‌شده‌است. پس از انتشار خبر این اکتشاف، لوسی توجهات بیشتری را برانگیخت و به اسمی محبوب و متداول تبدیل شد.

در اتیوپی این مجموعه فسیل به نام دینکنش نیز شناخته می‌شود که در زبان اَمهری «تو شگفت‌انگیزی» معنی می‌دهد.