لَداخ، منطقه‌ای در شمالی‌ترین نقطه هند در مجاورت پاکستان می‌باشد. این منطقه میان کوهستان کونلون در شمال و رشته‌کوه هیمالیا در جنوب محصور شده و نژاد مردم آن ترکیبی از نژاد بلتی هزاره و تبتی است. این منطقه در زمان نادر شاه افشار توسط ارتش بلوچستان فتح شد همین امر باعث کاهش جمیعت و مهاجرت مردم منطقه شد. این منطقه یکی از کم‌تراکم‌ترین مناطق در ناحیه کشمیر است.

در گذشته این ناحیه دارای اهمیت راهبردی فراوانی برای دادوستدهای هند با چین بود. اما دولت چین در دهه ۱۹۶۰ این منطقه را مسدود کرد. از ۱۹۷۴ دولت هند توانسته‌است با موفقیت صنعت گردشگری را در لداخ احیا کند. از آنجایی که لداخ بخشی از ایالت جامو و کشمیر است و مورد منازعه با پاکستان قرار دارد، حضور ارتش هند در این منطقه پررنگ و محسوس است. بزرگترین شهر لداخ و نیز مرکز این ناحیه، شهر لِه است که امروزه یکی از اقامتگاه‌های بودایی اندک‌شماری است که در جنوب آسیا به جا مانده‌است. بیشتر جمعیت لداخ، بودایی‌های تبتی هستند و باقی جمعیت را نیز شیعیان دوازده‌امامی تشکیل می‌دهند.