Zubarah (αραβικά: الزبارة), που αναφέρεται επίσης ως Al Zubarah ή Az Zubarah, είναι ένα ερειπωμένο και αρχαίο φρούριο που βρίσκεται στη βορειοδυτική ακτή της χερσονήσου του Κατάρ στον δήμο Al Shamal, περίπου 105 χλμ από την πρωτεύουσα του Κατάρ, Ντόχα. Ιδρύθηκε από τον Shaikh Muhammed bin Khalifa, τον ιδρυτή πατέρα της βασιλικής οικογένειας Al Khalifa του Μπαχρέιν, της κύριας και κύριας φυλής Utub στο πρώτο μισό του δέκατου όγδοου αιώνα. Χαρακτηρίστηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO το 2013.

Κάποτε ήταν ένα επιτυχημένο κέντρο του παγκόσμιου εμπορίου και της αλιείας μαργαριταριών, το οποίο βρισκόταν στη μέση μεταξύ του στενού του Ορμούζ και του δυτικού σκέλους του Περσικού Κόλπου. Είναι ένα από τα πιο εκτεταμένα και καλύτερα διατηρημένα δείγματα οικισμού του 18ου-19ου αιώνα στην περιοχή. Η διάταξη και ο πολεοδομικός ιστός του οικισμού έχει διατηρηθεί με τρόπο που δεν μοιάζει με άλλους οικισμούς στον Περσικό Κόλπο, παρέχοντας μια εικόνα για την αστική ζωή, τη χωρική οργάνωση και την κοινωνική και οικονομική ιστορία του Περσικού Κόλπου πριν από την ανακάλυψη του πετρελαίου και φυσικό αέριο τον 20ο αιώνα.

Καλύπτοντας μια έκταση περίπου 400 εκταρίων (60 εκτάρια μέσα στο εξωτερικό τείχος της πόλης), η Zubarah είναι ο σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος του Κατάρ. Η τοποθεσία περιλαμβάνει την οχυρωμένη πόλη με ένα μεταγενέστερο εσωτερικό και ένα παλαιότερο εξωτερικό τείχος, ένα λιμάνι, ένα θαλάσσιο κανάλι, δύο τείχη, το Qal'at Murair (οχυρό Murair) και το πιο πρόσφατο οχυρό Zubarah.