Η Εκκλησία της Αγίας Τριάδας (ρωσικά: Церковь Святой Троицы) είναι μια μικρή ρωσική ορθόδοξη εκκλησία στο νησί King George κοντά στο σταθμό Bellingshausen, έναν ρωσικό ερευνητικό σταθμό στην Ανταρκτική. Είναι μια από τις οκτώ εκκλησίες στην Ανταρκτική. Είναι η νοτιότερη ανατολική ορθόδοξη εκκλησία στον κόσμο (πρβλ. Παρεκκλήσι St. Ivan Rilski).

Το φιλόδοξο σχέδιο για την ίδρυση μιας μόνιμης εκκλησίας ή μοναστηριού στην Ανταρκτική υλοποιήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1990. Ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα με το όνομα «Ναός για την Ανταρκτική» (Храм — Антарктиде) εγκρίθηκε από τον Πατριάρχη Αλέξιο Β' και έλαβε δωρεές από όλη τη Ρωσία. Διοργάνωσαν έναν διαγωνισμό για το έργο που κέρδισαν αρχιτέκτονες από το Barnaul P.I. Anisifirov, S.G. Rybak και A.B. Schmidt.

Η εκκλησία είναι μια ξύλινη κατασκευή ύψους 15 μέτρων, χτισμένη σε παραδοσιακό ρωσικό στυλ. Μπορεί να φιλοξενήσει έως και 30 πιστούς. Η κατασκευή χτίστηκε από Σιβηρική Πεύκη από ξυλουργούς Αλτάι με επικεφαλής τον K.V. Ο Khromov, που στη συνέχεια διαλύθηκε, μεταφέρθηκε με φορτηγό στο Καλίνινγκραντ και στάλθηκε στο νησί King George με το ρωσικό πλοίο εφοδιασμού Academician Vavilov. Συναρμολογήθηκε σε ψηλό έδαφος κοντά στην ακτή από το προσωπικό του σταθμού Bellingshausen, υπό τη γενική επίβλεψη του 30χρονου πατέρα Καλλιστράτου (Ρομανένκο), ο οποίος επρόκειτο να γίνει ο πρώτος ιερέας της εκκλησίας. Ο Καλλιστράτης, ιερομόναχος της Λαύρας Troitse-Sergiyeva, είχε υπηρετήσει στο παρελθόν στη σκήτη της Λαύρας στο νησί Anzer στο υποαρκτικό αρχιπέλαγος Solovki.

Το εικονοστάσι της εκκλησίας δημιουργήθηκε από ζωγράφους Palekh. Οι καμπάνες της εκκλησίας παραγγέλθηκαν από τους απογόνους του Sergey Muravyov-Apostol.

Η εκκλησία καθαγιάστηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2004 από τον Theognost (Феогност), τον Επίσκοπο Sergiyev Posad και τον Namestnik (ηγούμενο) της Troitse-Sergiyeva Lavra, που επισκέφθηκαν την Ανταρκτική για αυτήν την περίσταση, μαζί με αρκετούς άλλους κληρικούς, προσκυνητές και χορηγούς.

Η εκκλησία στελεχώνεται όλο το χρόνο από έναν ή δύο ορθόδοξους ιερείς, οι οποίοι είναι ιερομόναχοι της Λαύρας Troitse-Sergiyeva εθελοντές για την Ανταρκτική ΑΝΑΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Ομοίως με το προσωπικό των περισσότερων σταθμών της Ανταρκτικής όλο το χρόνο, οι ιερείς εναλλάσσονται κάθε χρόνο από τη Λαύρα. Ωστόσο, αρκετοί από αυτούς, συμπεριλαμβανομένου του πατέρα Καλλιστράτου, επέλεξαν να επιστρέψουν στο νησί King George για μια ακόμη περιοδεία ενός έτους μετά από ένα ή δύο χρόνια στην ηπειρωτική χώρα.

Μεταξύ των καθηκόντων των ιερέων είναι η προσευχή για τις ψυχές των 64 Ρώσων που πέθαναν σε αποστολές στην Ανταρκτική και εξυπηρετώντας τις πνευματικές ανάγκες του προσωπικού του σταθμού Bellingshausen και άλλων κοντινών σταθμών. Εκτός από Ρώσους πολικούς ερευνητές, την εκκλησία επισκέπτονται συχνά συνάδελφοί τους από τους κοντινούς ερευνητικούς σταθμούς της Χιλής, της Πολωνίας, της Κορέας και άλλων, καθώς και τουρίστες. Προς όφελος των επισκεπτών της Λατινικής Αμερικής, ορισμένες εκκλησιαστικές λειτουργίες πραγματοποιούνται στα ισπανικά.

Μερικές φορές, ο ιερέας βαφτίζει νέους οπαδούς του Χριστιανισμού στον Νότιο Ωκεανό. Στις 29 Ιανουαρίου 2007, ο ιερέας της εκκλησίας γιόρτασε τον πρώτο εκκλησιαστικό γάμο στην Ανταρκτική. Ο σύζυγος, Eduardo Aliaga Ilabaca, είναι μέλος του προσωπικού μιας βάσης της Ανταρκτικής της Χιλής, ο οποίος είχε ενταχθεί στην Ορθόδοξη Εκκλησία αμέσως μετά τα εγκαίνια του ναού της Ανταρκτικής. Η σύζυγός του, Angelina Zhuldybina, είναι Ρωσίδα.

Το 2016 ο Πατριάρχης Κύριλλος επισκέφτηκε την εκκλησία.

Οι ιερείς βοηθούν επίσης στη γενική συντήρηση του σταθμού Bellingshausen.