Το Ιερό Cenote (ισπανικά: cenote sagrado, αμερικανικά ισπανικά: [ˌsenote saˈɣɾaðo], "ιερό πηγάδι"· εναλλακτικά γνωστό ως "Πηγάδι της Θυσίας") είναι μια γεμάτη νερό καταβόθρα σε ασβεστόλιθο στο Προκολομβιανοί αρχαιολογικοί χώροι των Μάγια στο Τσιτσέν Ίτζα, στη βόρεια χερσόνησο Γιουκατάν. Βρίσκεται στα βόρεια του αστικού περιβόλου του Τσιτσέν Ίτζα, με τον οποίο συνδέεται με ένα sacbe μήκους 300 μέτρων (980 ποδών), ένα υπερυψωμένο μονοπάτι.

Σύμφωνα με τους δύο Μάγια. Και οι ισπανικές πηγές μετά την κατάκτηση, οι προκολομβιανές Μάγια κατέθεσαν τιμαλφή και ανθρώπινα σώματα στο cenote ως μια μορφή θυσίας στον θεό της βροχής Chaac.

Ο Έντουαρντ Χέρμπερτ Τόμσον βυθοκόρευσε το Cenote Sagrado από το 1904 έως το 1910 και ανακάλυψε αντικείμενα από χρυσό, νεφρίτη, αγγεία και θυμίαμα, καθώς και ανθρώπινα λείψανα. Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1950, πολλά έργα με γνώμονα το Μεξικό πραγματοποιήθηκαν στο cenote, συμπεριλαμβανομένου ενός έργου του 1961 που χρησιμοποιούσε βυθοκόρηση αερομεταφοράς.