Η Rambla Nova είναι μια λεωφόρος πλάτους 45 μέτρων που διασχίζει τη σύγχρονη πόλη της Ταραγόνα από τα νοτιοανατολικά προς τα βορειοδυτικά (μήκους 700 μέτρων). Διαθέτει φαρδύ κεντρικό παραλιακό δρόμο με δέντρα και παράδρομους για αυτοκίνητα. Πηγαίνει από την Plaça de la Imperial Tàrco (στα δυτικά) στο Balcó del Mediterrani (στα ανατολικά), μια θέα στη θάλασσα όπου οι κάτοικοι της Tarragona πηγαίνουν «για να αγγίξουν το σίδερο». Έλαβε το όνομά του κατ' αναλογία με τη Ράμπλα της Βαρκελώνης, αφού δεν είναι παλιό ρέμα: το πιο κοντινό σημείο στη θάλασσα, το μπαλκόνι της Μεσογείου, είναι το ψηλότερο στον παραλιακό δρόμο (42 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας), ενώ η Plaça de la Imperial Tàrraco βρίσκεται 24 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Αυτός είναι ο κεντρικός άξονας του Eixample του Tarragona. Ως προς την αρχιτεκτονική του, είναι ένας προνομιακός άξονας, αφού σχεδόν όλα είναι ποιοτικά και ορίζουν μια στιγμή και μια εποχή. Αξίζει επίσης να σημειωθούν τα γλυπτά που είναι τοποθετημένα στην κεντρική περιοχή, όπως το μνημείο του Roger de Llúria, των Ηρώων του 1811 (σ.σ. το άγαλμα των αδέσποτων) και το Font del Centenari.

Η La Rambla Nova ήταν η La Rambla Nova. άρχισε να χτίζεται στις 18 Αυγούστου 1854, τη χρονιά της κατεδάφισης του τείχους του Sant Joan. Το έργο αστικοποίησης οφείλεται στον Josep Criviller, νικητή το 1854 σε δημόσιο διαγωνισμό που διοργάνωσε το Δημοτικό Συμβούλιο προκειμένου να πραγματοποιηθεί η ένωση μεταξύ των άνω και κάτω τμημάτων της πόλης. Μετά από πολλές δυσκολίες, με το θάνατο του συγγραφέα του, το έργο που εγκρίθηκε τελικά το 1857, από τον Àngel Romero, είναι μια μεταρρύθμιση και βελτίωση του σκίτσου του Criviller.

Στην αρχή ήταν γνωστό ως "Esplanade", αλλά αργότερα έλαβε το όνομα Rambla de Sant Joan σε ανάμνηση του παλιού τμήματος του τοίχου που διέτρεχε κατά μήκος του. Το 1899, τη χρονιά του θανάτου του Emilio Castelar, το τμήμα μεταξύ Carrer de Sant Agustí και El Balcó ονομάστηκε Rambla de Castelar. Αργότερα ονομάστηκε Rambla Nova και το 1931, με την έλευση της Δεύτερης Δημοκρατίας, έλαβε το όνομα Rambla 14 d'abril. Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο ονομάστηκε Rambla del Generalísimo Franco. Η έκταση ανάμεσα στην Plaza de la Imperial Tàrraco και το σιντριβάνι Centenary ονομάστηκε Avenida Conde de Vallellano, προς τιμήν του Fernando Suárez de Tangil, Υπουργού Δημοσίων Έργων (1951-1957) . Τέλος, στη δεκαετία του '70, το σημερινό όνομα της Rambla Nova ανακτήθηκε για ολόκληρο τον πεζόδρομο από την Plaza de la Imperial Tàrco μέχρι το Μπαλκόνι.

Το 2006, εγκαινιάστηκε ένα νέο τμήμα της Rambla, κατά μήκος της λεωφόρου President Lluís Companys και της λεωφόρου President Francesc Macià, και το οποίο κορυφώνεται στην Plaça de les Corts Catalanes. Με αυτό το νέο τμήμα, η Rambla έγινε μήκους 1.000 μέτρων και έγινε ένας περίπατος από τον ποταμό Francolí στη Μεσόγειο Θάλασσα.