Το Μοναστήρι της Μπατάλια χτίστηκε εις μνήμη της μάχης στην Αουζουμπαρότα (Aljubarrota) (1385) και χρησιμοποιήθηκε ως ναός ταφής της Πορτογαλικής βασιλικής δυναστείας Αβίς του 15ου αιώνα.[1]Στις 15 Αυγούστου 1385 διεξήχθη η μάχη μεταξύ Πορτογάλων και Καστιλιάνων. Ο βασιλιάς Ιωάννης Ι', που ήταν ο ηγέτης των Πορτογάλων, νίκησε και οδήγησε στην ανεξαρτησία της Πορτογαλίας. Η νίκη αποδόθηκε στην Παναγία, γι' αυτό ο βασιλιάς Ιωάννης Ι' διέταξε να χτιστεί μία εκκλησία αφιερωμένη στην Παρθένο Μαρία.[2][3] Η κατασκευή του μοναστηριού ξεκίνησε το 1386 και διήρκεσε πάνω από έναν αιώνα.[4][5] Η αρχιτεκτονική του μοναστηριού έχει επιρροές από την Αγγλία και έχει χτιστεί σε γοτθικό ρυθμό.[6] Διακρίνεται για το Μανουελίνιο αρχιτεκτονικό στυλ με την υπερβολική διακόσμηση με θέματα, που είχαν αντληθεί από την ναυτιλία, το στρατό και τους αγγέλους. Το όνομα αυτό το πήρε από τον βασιλιά Μανουήλ (1495-1521) και είχε διαδοθεί πολύ τον 16ο αιώνα.[7] Πρώτος αρχιτέκτονας του μοναστηριού ήταν ο Αφόνσο Ντομίνγκες, που πέθανε το 1402. Μετά το θάνατό του η ανοικοδόμηση του μοναστηριού συνεχίστηκε υπό τον Άγγλο αρχιτέκτονα Χουγκέτ (Huguet). Το ύψος του κεντρικού κλίτους είναι 32,46 μέτρα. Άλλοι αρχιτέκτονες, που ασχολήθηκαν με την ανέγερση του μοναστηριού είναι ο Φερνάο ντι Έβορα (Fernão de Évora) κατά τα έτη 1448-1477 και ο Ματέους Φερνάντες ο Πρεσβύτερος (Mateus Fernandes) κατά τα έτη 1480-1515.[4] Το μοναστήρι υπέστη ζημιές από έναν καταστροφικό σεισμό το 1755 και από τους Γάλλους το 1810, που το λεηλάτησαν. Ανακηρύχθηκε εθνικό μνημείο το 1840 και ανακαινίστηκε βαθμιαία.[7][8] Η ανακαίνιση του μοναστηριού διήρκεσε μέχρι τον 20ό αιώνα.[4]