Palau de la Música Catalana
( Μέγαρο Καταλανικής Μουσικής )
Το Μέγαρο Καταλανικής Μουσικής (καταλανικά: Palau de la Música Catalana) είναι αίθουσα συναυλιών στη Βαρκελώνη, Ισπανία. Σχεδιάστηκε σε καταλανικό ρυθμό μοντερνίστα από τον αρχιτέκτονας Λιουίς Ντομένεκ ι Μοντανέρ. Το 1997, το Μέγαρο Καταλανικής Μουσικης ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO, μαζί με το νοσοκομείο του Σαν Πάου.
Κατασκευάστηκε τη περίοδο 1905-1908 για το Ορφεό Καταλά, μια χορωδιακή κοινότητα που ιδρύθηκε το 1891 και ήταν ηγετική δύναμη στο καταλανικό πολιτιστικό κίνημα το οποίο έγινε γνωστό ως Renaixença (καταλανική αναγέννηση). Εγκαινιάστηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1908. Το έργο χρηματοδοτήθηκε κυρίως από την κοινότητα, αλλά σημαντικές οικονομικές εισφορές έγιναν από πλούσιους βιομήχανους και αστούς της Βαρκελώνης. Το Παλάου κέρδισε ένα βραβείο από το δημοτικό συμβούλιο της Βαρκελώνης το 1909, το οποίο δίνεται στο καλύτερο κτίριο που κατασκευάστηκε τον προηγούμενο χρόνο. Ανάμεσα στο 1982 και το 1989, το κτίρι...Διαβάστε περισσότερα
Το Μέγαρο Καταλανικής Μουσικής (καταλανικά: Palau de la Música Catalana) είναι αίθουσα συναυλιών στη Βαρκελώνη, Ισπανία. Σχεδιάστηκε σε καταλανικό ρυθμό μοντερνίστα από τον αρχιτέκτονας Λιουίς Ντομένεκ ι Μοντανέρ. Το 1997, το Μέγαρο Καταλανικής Μουσικης ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO, μαζί με το νοσοκομείο του Σαν Πάου.
Κατασκευάστηκε τη περίοδο 1905-1908 για το Ορφεό Καταλά, μια χορωδιακή κοινότητα που ιδρύθηκε το 1891 και ήταν ηγετική δύναμη στο καταλανικό πολιτιστικό κίνημα το οποίο έγινε γνωστό ως Renaixença (καταλανική αναγέννηση). Εγκαινιάστηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1908. Το έργο χρηματοδοτήθηκε κυρίως από την κοινότητα, αλλά σημαντικές οικονομικές εισφορές έγιναν από πλούσιους βιομήχανους και αστούς της Βαρκελώνης. Το Παλάου κέρδισε ένα βραβείο από το δημοτικό συμβούλιο της Βαρκελώνης το 1909, το οποίο δίνεται στο καλύτερο κτίριο που κατασκευάστηκε τον προηγούμενο χρόνο. Ανάμεσα στο 1982 και το 1989, το κτίριο ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε υπό την επίβλεψη των αρχιτεκτόνων Όσκαρ Τουσκέτς και Κάρλες Ντίαζ. Σήμερα, περισσότερο από μισό εκατομμύριο άνθρωποι παρακολουθούν μουσικά δρώμενα στο μέγαρο, τα οποίο κυμαίνονται από συμφωνική μουσική μέχρι τζαζ και κανσό (καταλανικό τραγούδι).
Η Ορφεό Καταλά διόρισε τον αρχιτέκτονα Λιουίς Ντομένεκ για να κατασκευάσει ένα κτίριο το οποίο θα χρησιμοποιούνταν ως τα γραφεία της.[1] Το έργο και ο σχετικός προϋπολογισμός εγκρίθηκε τις 31 Μαΐου 1904. Πριν από το τέλος του χρόνου, αγοράστηκε τμήμα του μοναστηριού του Σαν Φρανσίσκο, το οποίο είχε έκταση 1370,75 m² στην τελική τιμή των 240.332,6 πεσετών, ώστε σε αυτήν να κατασκευαστεί το κτίριο.[2] Το επόμενο χρόνο, τις 23 Απριλίου 1905, τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος. Ο Ντομένεκ ι Μοντανέρ ήταν τότε μία από τις ηγετικές μορφές της Καταλονίας και πέρα από αρχιτέκτονας, είχε καλλιτεχνική και πολιτική δραστηριότητα. Ανάμεσα στα έργα του περιλαμβάνεται το κάστρο των τριών δράκων. Επίσης, συμμετείχε στην ίδρυση της λίγκας της Καταλονίας, ως πρόεδρος της πρώτης συνάντησης. Επίσης ήταν πρόεδρος της ακαδημίας καλών γραμμάτων της Βαρκελώνης, των εθνικών αγώνων ποίησης και του Ατενέου Μπαρσελονές.[3]
Τρία χρόνια αργότερα, στις 9 Φεβρουαρίου 1908, το κτίριο εγκαινιάστηκε. Το ωδείο σχεδιάστηκε για συναυλίες με ορχήστρα και συμφωνική μουσική, καθώς και για παραστάσεις χορωδιών και ρεσιτάλ τραγουδιστών. Όμως, το Παλάου έχει φιλοξενήσει και άλλα πολιτιστικά γεγονότα, πολιτικά γεγονότα, θεατρικές παραστάσεις και διάφορες μουσικές παραστάσεις. Η ακουστική της αίθουσας είναι εξαιρετική. Παραστάσεις έχουν δώσει πολλοί από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του προηγούμενου αιώνα (από τον Ρίχαρντ Στράους μέχρι τον Ντάνιελ Μπαρενμπόιμ).
Το 1960, το μέγαρο φιλοξένησε μια σειρά παραστάσεων που αποκαλούνταν πράξεις του Παλάου δε λα Μούζικα (Els fets del Palau στα καταλανικά), οι οποίες συνέπιπταν με μια επίσκεψη του Φρανθίσκο Φράνκο στην Καταλονία. Πήρε την άδεια να ερμηνεύσει το Cant de la Senyera στο Παλάου, για να σηματοδοτήσει την εκατονταετία του ποιητή Ζοάν Μαραγάλ, ο οποίος έγραψε το ποίημα. Η κυβερνητική απαγόρευση την τελευταία στιγμή οδήγησε τους παρευρισκόμενους να σηκώσουν και να το τραγουδήσουν και να ρίξουν φυλλάδια στον επικεφαλής του ισπανικού κράτους. Γι'αυτό το λόγο συνελήφθησαν, μεταξύ άλλων και ο μελλοντικός κυβερνήτης της Καταλονίας Ζόρδι Πουζόλ, ο οποίος πέρασε από πολεμικό δικαστήριο.[4] Μέχρι το 1967 ήταν παράνομο κάποιος να ερμηνεύσει το Cant de la Senyera.
Το μέγαρο καταλανικής μουσικής ανακηρύχθηκε εθνικό μνημείο το 1971. Γι' αυτό το λόγο έλαβε εκτεταμένη ανακαίνιση υπό την καθοδήγηση των αρχιτεκτόνων Ζοάν Μπασεγόδα και Ζόρδι Βιλαρδάγα. Μια ακόμη σημαντική ανακαίνιση έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1980. Επικεφαλής της ανακαίνισης ήταν ο Όσκαρ Τουσκέτς. Οι εργασίες διήρκεσαν εφτά χρόνια και για το έργο ο Τουσκέτς βραβεύτηκε το 1989 με το πρώτο βραβείο FAD για αρχιτεκτονικές ανακαινίσεις και αποκαταστάσεις. Επίσης, το 1983 άλλαξε και το νομικό καθεστώς του κτιρίου, το οποίο εξακολουθούσε να ανήκει στην Ορφεό Καταλά, αλλά πλέον μπορούσαν να παρέμβουν ο δήμος της Βαρκελώνης, η κυβέρνηση της Καταλονίας και το υπουργείο πολιτισμού της Ισπανίας.
Προσθήκη νέου σχολίου