Το Λαντάχ είναι περιοχή στην ινδική πολιτεία Τζαμού και Κασμίρ η οποία υπάγεται διοικητικά στην Ινδία ως ομοσπονδιακό έδαφος Εκτείνεται από τον παγετώνα Σιατσέν στην οροσειρά Καρακορούμ μέχρι τα μεγάλα Ιμαλάια στο νότο. Η περιοχή κατοικείται από άτομα ινδοάριας και θιβετιανής καταγωγής. Είναι μια από τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές στην Ινδία, ενώ ο πολιτισμός και η ιστορία του είναι στενά συνδεδεμένη με αυτή του Θιβέτ. Το Λαντάχ είναι γνωστό για την ομορφιά και τον πολιτισμό του.

Ιστορικά, η περιοχή του Λαντάχ περιλάμβανε τις κοιλάδες του Μπαλιστάν (Μπαλτιγιούλ), οι οποίες ανήκουν τώρα στο μεγαλύτερο μέρος τους στο Πακιστάν, ολόκληρη την κοιλάδα του Ινδού, το απομονωμένο Ζανσκάρ και Λαχαούλ και Σπίτι στα νότια, μεγάλο μέρος του Νγκάρι, την περιοχή Ρουντόκ και το Γκούγκε στα ανατολικά, το Ακσάι Τσιν, και τη κοιλάδα Νούμπρα. Το σύγχρονο Λαντάχ συνορεύει με το Θιβέτ στα ανατολικά, τις περιοχές Λαχαούλ και Σπίτι στα νότια, τις περιοχές Κασμίρ, Τζαμού και Μπαλτιγιούλ στα δυτικά, ενώ διατηρεί και ένα μικρό σύνορο με την επαρχία Σιντσιάνγκ της Κίνας στα βόρεια.

Το Ακσάι Τσιν είναι αμφισβητούμενη περιοχή στα σύνορα Ινδίας-Κίνας. Η περιοχή διοικείται από την Κίνα ως μέρος της κομητείας Χοτάν αλλά διεκδικείται από την Ινδία ως μέρος της περιοχής Λαντάχ του Τζαμού και Κασμίρ. Το 1962, η Κίνα και η Ινδία ενεπλάκησαν σε πόλεμο για το Ακσάι Τσιν και το Αρουνάτσαλ Πραντές. Ωστόσο το 1993 και το 1996 οι δύο χώρες υπέγραψαν συμφωνίες για τον σεβασμό της ζώνης του πραγματικού ελέγχου.

Στο παρελθόν, το Λαντάχ είχε στρατηγική σημασία ως εμπορικός κόμβος, αλλά αφού οι κινεζικές αρχές έκλεισαν τα σύνορα με το Θιβέτ και την Κεντρική Ασία στην δεκαετία του 1960, το διεθνές εμπόριο έχει παρακμάσει εκτός από τον τουρισμό. Από το 1974, η κυβέρνηση της Ινδίας ενθαρρύνει επιτυχώς τον τουρισμό στον Λαντάχ. Αφού το Λαντάχ είναι μέρος του στρατηγικά σημαντικού Τζαμού και Κασμίρ, η περιοχή παραμένει έντονα στρατιωτικοποιημένη.

Η μεγαλύτερη πόλη στο Λαντάχ είναι το Λεχ και δεύτερη μεγαλύτερη πόλη είναι το Καργκίλ. Η κυβέρνηση του Τζαμού και Κασμίρ έχει δημιουργήσει μια ξεχωριστή διοικητική διαίρεση για το Λαντάχ, με δύο πρωτεύουσες: το Καργκίλ είναι πρωτεύουσα το καλοκαίρι και το Λεχ είναι πρωτεύουσα τον χειμώνα. Οι Θιβετιανοί Βουδιστές (39.7%) και Ινδουιστές (12.1%) αποτελούν την πλειονότητα του πληθυσμού, ενώ η πλειονότητα των Λαντάχι (46.4%) είναι Μουσουλμάνοι (κυρίως Σιίτες). Στην περιοχή ζουν επίσης Σιχιστές και πιστοί άλλων θρησκειών. Μερικοί ακτιβιστές από το Λεχ έχουν ζητήσει την αναβάθμιση του Λαντάχ σε ενωσιακή επικράτεια, λόγω άδικης αντιμετώπισης από το Κασμίρ, καθώς και λόγω των πολιτιστικών διαφορών του Λαντάχ με το μουσουλμανικό Κασμίρ. Επίσης, οι κάτοικοι του Καργκίλ είναι αντίθετοι στο καθεστώς ενωσιακής επικράτειας για το Λαντάχ.

Τον Αύγουστο του 2019, ο άνω θάλαμος του Ινδικού Κοινοβουλίου, Ράτζια Σάμπα, πέρασε νόμο για την επανίδρυση του Λαντάχ ως ενωσιακή επικράτεια, χωρίζοντάς το από την πολιτεία Τζαμού και Κασμίρ.