Castillo de Loarre
( Κάστρο της Λοάρρε )Το κάστρο της Λοάρρε (ισπανικά: castillo de Loarre) είναι ρομανικό κάστρο στην Ισπανία, που βρίσκεται κοντά στην πόλη με το ίδιο όνομα, στην οροσειρά της Λοάρρε, στην επαρχία της Ουέσκας, στην αυτόνομη κοινότητα της Αραγωνίας.
Από την θέση που είναι χτισμένο, έχει τον έλεγχο ολόκληρης της πεδιάδας της Όγια ντε Ουέσκα, και ιδίως της Μποέλα, των κύριων μουσουλμάνικών πεδίων της περιοχής που έλεγχε τα πλούσια γεωργικά εδάφη της πεδιάδας. Χτίστηκε τον 11ο αιώνα και διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση, πράγμα που το καθιστά ένα από τα καλύτερα δείγματα στρατιωτικής αρχιτεκτονικής και αστικής ρομανικής στην Ισπανία. Εντάχθηκε με τον τίτλο του μνημείου «Μεγάλου Πολιτιστικού Ενδιαφέροντος» και ως «Εθνικό Μνημείο» το έτος 1906. Τα περιφερειακά ιδρύματα και τα ιδρύματα της κομάρκας ενδιαφέρονται για την προώθηση του ώστε να δηλωθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ.
Το κάστρο βρίσκεται σε ένα ύψωμα ακρωτήρι από ασβεστολιθικ...Διαβάστε περισσότερα
Το κάστρο της Λοάρρε (ισπανικά: castillo de Loarre) είναι ρομανικό κάστρο στην Ισπανία, που βρίσκεται κοντά στην πόλη με το ίδιο όνομα, στην οροσειρά της Λοάρρε, στην επαρχία της Ουέσκας, στην αυτόνομη κοινότητα της Αραγωνίας.
Από την θέση που είναι χτισμένο, έχει τον έλεγχο ολόκληρης της πεδιάδας της Όγια ντε Ουέσκα, και ιδίως της Μποέλα, των κύριων μουσουλμάνικών πεδίων της περιοχής που έλεγχε τα πλούσια γεωργικά εδάφη της πεδιάδας. Χτίστηκε τον 11ο αιώνα και διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση, πράγμα που το καθιστά ένα από τα καλύτερα δείγματα στρατιωτικής αρχιτεκτονικής και αστικής ρομανικής στην Ισπανία. Εντάχθηκε με τον τίτλο του μνημείου «Μεγάλου Πολιτιστικού Ενδιαφέροντος» και ως «Εθνικό Μνημείο» το έτος 1906. Τα περιφερειακά ιδρύματα και τα ιδρύματα της κομάρκας ενδιαφέρονται για την προώθηση του ώστε να δηλωθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ.
Το κάστρο βρίσκεται σε ένα ύψωμα ακρωτήρι από ασβεστολιθικά πετρώματα που χρησιμεύουν ως θεμέλια στην βάση του. Αυτό αποτελούσε και ένα μεγάλο αμυντικό πλεονέκτημα για το κάστρο, καθώς με αυτόν τον τρόπο τα τείχη δεν θα μπορούσαν να διαπεραστούν (μέσω της κοινής τεχνικής στην πολιορκία των κάστρων, η οποία βασιζόταν στο να χτιστεί μια σήραγγα κάτω από τα τείχη, που στη συνέχεια θα τα διαπεράσει ώστε να ανοίξει ένα πέρασμα μέσα από το οποίο θα γίνει η επίθεση). Επιπλέον περιβάλλεται από ένα τείχος με πύργους.
Το κάστρο βρίσκεται διατηρημένο σε μια αρκετά καλή κατάσταση (εκτός από το κομμάτι του παλιού κάστρου του Σάντσο Γ´ της Ναβάρρας, που είναι σε πολύ χειρότερη), και θεωρείται ως η καλύτερα διατηρημένη ρομανική οχύρωση στην Ευρώπη. Ξεχωρίζουν το μικρό εκκλησάκι, η κρύπτη της Σάντα Κιτέρια, που βρίσκεται στην είσοδο (με μια καταπληκτική ακουστική) και η μεγαλοπρεπής εκκλησία του κάστρου (στην οποία είναι άγνωστη η προέλευσή των ρομανικών πινάκων που υπάρχουν στο εσωτερικό της) της οποίας ξεχωρίζει ο εντυπωσιακός θόλος (που θεωρείται τουλάχιστον σπάνιος στην ρομανική αρχιτεκτονική).
Πίσω άποψη.
Μακρινή άποψη της τοποθεσίας του φρουρίου.
Ο πύργος του παρατηρητηρίου και μέρος των εξωτερικών τειχών.
Χάρτης του Κάστρου της Λοάρρε. Δείχνει την γενική κάτοψη του κτιρίου. Με πιο σκούρο χρώμα φαίνονται τα τείχη της αρχικής αμυντικής κατασκευής που έγινε μεταξύ των ετών 1020 και 1035 και με το πιο ανοιχτό χρώμα η διεύρυνση τους που έγινε το 1071 ώστε να προσαρμοστεί η οχύρωση στα νέα μοναστηριακά χαρακτηριστικά.Η ανακάλυψη ρωμαϊκών νομισμάτων στην περιοχή γύρω από το κάστρο οδηγεί στο συμπέρασμα πως αυτό πρέπει να ήταν χτισμένο πάνω από τον ρωμαϊκό οικισμό Calagurris Fibularia.[1]
Το κάστρο χτίστηκε τον 11ο αιώνα, με διαταγή του βασιλιά Σάντσο Γ΄, προκειμένου να χρησιμεύσει ως φυλάκιο στα σύνορα, για προστασία από τις οργανωμένες επιθέσεις εναντίον του χωριού της Μπολέα, που βρίσκεται στην πεδιάδα όπου δεσπόζει το κτίριο. Από την εποχή αυτή χρονολογείται το βασιλικό κτίριο, το παρεκκλήσι, ο πύργος της Βασίλισσας, η αυλή των όπλων, τα στρατιωτικά και υπηρεσιακά δωμάτια και ο κύριος πύργος (πρώην παρατηρητήριο).
Αργότερα, το 1071, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σάντσο Ραμίρεθ έγινε μια επέκταση που του έδωσε τη μορφή με την οποία παραμένει έως σήμερα. Από την περίοδο αυτή είναι τα άλλα κτίσματα συμπεριλαμβανομένης της εκκλησίας. Η εντός των τειχών πόλη χτίστηκε το 1287.
Μετά την επέκταση ιδρύθηκε ένα κανονικό μοναστήρι του Αγίου Αυγουστίνου. Ο Πέτρος Α΄ της Αραγωνίας, γιος του Σάντσο Ραμίρεθ, άλλαξε την κεφαλή του εκκλησιασμού προς το Μοντεαραγόν, κίνηση με το οποία η Λοάρρε έχασε τον μοναστικό της χαρακτήρα. Η έξωση των μουσουλμάνων της περιοχής της Όγια, είχε ως αποτέλεσμα το κάστρο να χάσει και τον στρατιωτικό του χαρακτήρα, χάνοντας έτσι την σημασία και την επιρροή του. Στο πλαίσιο της εξέγερσης του κόμη του Ουρζέλ, το φρούριο αυτό χρησίμευσε προς όφελος της πλευράς των μαχητών του Ουρζέλ, και έπαιξε ρόλο στην πολιορκία του 1413, όταν η ηγουμένη Violante de Luna υπερασπίστηκε με σθένος το κάστρο, αλλά ωστόσο ηττήθηκε από την βασιλική πλευρά.
Τον δέκατο πέμπτο αιώνα, ο πληθυσμός που ζούσε στους πρόποδες του κάστρου μεταφέρθηκε στο σημερινό χωριό της Λοάρρε, επαναχρησιμοποιόντας υλικά από το φρούριο.
Προσθήκη νέου σχολίου