Η Μονή Ιερώνυμου ή Μονή Ιερωνυμιτών (Πορτογαλικά: Mosteiro dos Jerónimos, IPA: [muʃˈtɐjɾu ðu(ʒ) ʒɨˈɾɔnimuʃ]) είναι ένα πρώην μοναστήρι του Τάγματος του Αγίου Ιερώνυμου κοντά ο ποταμός Τάγος στην ενορία του Belém, στον δήμο της Λισαβόνας, Πορτογαλία. Έγινε η νεκρόπολη της πορτογαλικής βασιλικής δυναστείας του Aviz τον 16ο αιώνα, αλλά εκκοσμικεύτηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1833 με κρατικό διάταγμα και η ιδιοκτησία του μεταβιβάστηκε στο φιλανθρωπικό ίδρυμα Real Casa Pia de Lisboa.

Η Μονή Ιερώνυμου. είναι ένα από τα πιο σημαντικά παραδείγματα της ύστερης πορτογαλικής γοτθικής αρχιτεκτονικής μανουελίνης στη Λισαβόνα. Ανεγέρθηκε στις αρχές του 1500 κοντά στο σημείο εκτόξευσης του πρώτου ταξιδιού του Βάσκο ντα Γκάμα και η κατασκευή του χρηματοδοτήθηκε από φόρο επί των κερδών της ετήσιας πορτογαλικής Ινδίας Αρμάδες. Το 1880, τα λείψανα του da Gama και του ποιητή Luís de Camões (ο οποίος γιόρτασε το πρώτο ταξίδι του da Gama στο επικό ποίημά του το 1572, The Lusiad), μεταφέρθηκαν σε νέους λαξευμένους τάφους στο σηκό του μοναστηριού. εκκλησία, μόλις λίγα μέτρα μακριά από τους τάφους των βασιλιάδων Μανουήλ Α' και Ιωάννη Γ', τους οποίους είχε υπηρετήσει ο Ντα Γκάμα. Το 1983, η Μονή Ιερώνυμου χαρακτηρίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, μαζί με τον κοντινό Πύργο του Μπελέμ.