गान्तोक
( Γκανγκτόκ )Το Γκανγκτόκ (νεπαλικά, χίντι: गान्तोक) είναι πόλη, δήμος και πρωτεύουσα της Ινδικής πολιτείας Σικκίμ. Είναι η έδρα της επαρχίας Ανατολικού Σικκίμ. Το Γκανγκτόκ βρίσκεται στα ανατολικά Ιμαλάια, σε υψόμετρο 1.650 μέτρων. Ο πληθυσμός του Γκανγκτόκ ξεπερνά τα 100.000 και στην πόλη ζουν διάφορες εθνικότητες, όπως Μπούτια, Λέπτσα και Νεπαλέζοι. Βρίσκεται εντός των υψηλότερων κορυφών στα Ιμαλάια και έχει ήπιο εύκρατο κλίμα. Το Γκανγκτόκ βρίσκεται στο κέντρο της τουριστικής βιομηχανίας του Σικκίμ. Ο σημερινός δήμαρχος είναι ο Σάκτι Σινγκ Τσοουνταρί, ο οποίος ανήκει στο δημοκρατικό μέτωπο του Σικκίμ.
Σημαντικό αξιοθέατο στο Γκανγκτόκ είναι το μοναστήρι του Έντσεϊ, το οποίο χρονολογείται από το 1840. Το 1894, ο Τσόγκιαλ (αρχηγός κράτους του Σικκίμ) Θούτομπ Ναμγκιάλ μετέφερε τη πρωτεύουσα του Σικκίμ στο Γκανγκτόκ. Στις αρχές του 20ού αιώνα, το Γκανγκτόκ είχε μετατραπεί σε σημαντική στάση στην εμπορική διαδρομή ανάμεσα στην Λάσα του Θιβέτ και την Καλκούτα της Βρετανικής Ινδίας. ...Διαβάστε περισσότερα
Το Γκανγκτόκ (νεπαλικά, χίντι: गान्तोक) είναι πόλη, δήμος και πρωτεύουσα της Ινδικής πολιτείας Σικκίμ. Είναι η έδρα της επαρχίας Ανατολικού Σικκίμ. Το Γκανγκτόκ βρίσκεται στα ανατολικά Ιμαλάια, σε υψόμετρο 1.650 μέτρων. Ο πληθυσμός του Γκανγκτόκ ξεπερνά τα 100.000 και στην πόλη ζουν διάφορες εθνικότητες, όπως Μπούτια, Λέπτσα και Νεπαλέζοι. Βρίσκεται εντός των υψηλότερων κορυφών στα Ιμαλάια και έχει ήπιο εύκρατο κλίμα. Το Γκανγκτόκ βρίσκεται στο κέντρο της τουριστικής βιομηχανίας του Σικκίμ. Ο σημερινός δήμαρχος είναι ο Σάκτι Σινγκ Τσοουνταρί, ο οποίος ανήκει στο δημοκρατικό μέτωπο του Σικκίμ.
Σημαντικό αξιοθέατο στο Γκανγκτόκ είναι το μοναστήρι του Έντσεϊ, το οποίο χρονολογείται από το 1840. Το 1894, ο Τσόγκιαλ (αρχηγός κράτους του Σικκίμ) Θούτομπ Ναμγκιάλ μετέφερε τη πρωτεύουσα του Σικκίμ στο Γκανγκτόκ. Στις αρχές του 20ού αιώνα, το Γκανγκτόκ είχε μετατραπεί σε σημαντική στάση στην εμπορική διαδρομή ανάμεσα στην Λάσα του Θιβέτ και την Καλκούτα της Βρετανικής Ινδίας. Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947, το Σικκίμ επέλεξε να πορευτεί ανεξάρτητα από την Ινδία (δηλαδή να παραμείνει ανεξάρτητη μοναρχία) με πρωτεύουσα το Γκανγκτόκ. Το 1975, μετά την ένωση με την Ινδία, το Γκανγκτόκ έγινε η 22η πρωτεύουσα πολιτείας στην Ινδία.
Το Γκανγκτόκ έχει τέσσερις επίσημες γλώσσες (αγγλικά, μπούτια, νεπαλικά και λέπτσα). Πρόσθετες επίσημες γλώσσες του Γκανγκτόκ είναι οι γλώσσες Γκουρούνγκ, Λίμπου, Μαγκάρ, Μούχια, Νεβάρι, Ράι, Σέρπα και Ταμάνγκ. Σύμφωνα με την ινδική απογραφή του 2011, ο πληθυσμός της πόλης έφτανε τα 100.286 άτομα. Το Γκανγκτόκ καταλαμβάνει έκταση 19.2 τ.χλμ., κάτι που αντιστοιχεί σε πυκνότητα πληθυσμού 5.223 ατόμων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Όπως και για το υπόλοιπο Σικκίμ, λίγα είναι γνωστά για την πρώιμη ιστορία του Γκανγκτόκ.[1] Η παλαιότερη ιστορική καταγραφή για το Γκανγκτόκ είναι η ίδρυση του μοναστηριού του Γκανγκτόκ το 1716.[2] Το Γκανγκτόκ παρέμεινε ένα μικρό χωριουδάκι μέχρι την κατασκευή του μοναστηριού του Έντσεϊ το 1840, γεγονός που το καθιέρωσε ως θρησκευτικό προορισμό. Έγινε πρωτεύουσα του Σικκίμ στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν το Σικκίμ έχασε πολλές περιοχές του από τους Άγγλους. Μετά την ήττα των Θιβετιανών από τους Άγγλους, το Γκανγκτόκ έγινε σημαντική στάση στη διαδρομή Θιβέτ-Βρετανική Ινδία.[3] Οι περισσότεροι δρόμοι και το δίκτυο τηλεγράφου του Γκανγκτόκ κατασκευάστηκαν στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.
Το 1894, ο μονάρχης του βρετανικού προτεκτοράτου του Σικκίμ Θούτομπ Ναμγκιάλ, μετέφερε την πρωτεύουσα του Σικκίμ από το Τουμλόνγκ στο Γκανγκτόκ, αυξάνοντας την σημασία της πόλης. Στο Γκανγκτόκ χτίστηκε ένα μεγάλο παλάτι και πολλά κρατικά κτίρια. Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947, το Σικκίμ έγινε έθνος-κράτος με πρωτεύουσα το Γκανγκτόκ. Σύμφωνα με συμφωνία του Τσογκιάλ και του Ινδού πρωθυπουργού Τζαβαχαρλάλ Νεχρού, το Σικκίμ θα βρισκόταν υπό την επικυριαρχία της Ινδίας αλλά θα διατηρούσε την ανεξαρτησία του.[4] Σύμφωνα με το σύμφωνο, η εξωτερική πολιτική του Σικκίμ ήταν αρμοδιότητα της Ινδίας. Το εμπόριο Ινδίας και Θιβέτ συνέχισε να ανθεί μέσω των περασμάτων Ναθούλα και Τζελέπλα, παρακλάδια του αρχαίου Δρόμου του Μεταξιού κοντά στο Γκανγκτόκ. Αυτά τα συνοριακά περάσματα έκλεισαν μετά τον Σινοϊνδικό πόλεμο το 1962, στερώντας από το Γκανγκτόκ σημαντικό μέρος της οικονομίας του.[5] Το πέρασμα Ναθούλα άνοιξε για περιορισμένο όγκο εμπορίου το 2006, ανοίγοντας ελπίδες για οικονομικό άλμα.[6][7]
Το 1975, μετά από χρόνια πολιτικής αβεβαιότητας και ταραχών, η μοναρχία του Σικκίμ παραιτήθηκε και το Σικκίμ προσαρτήθηκε στην Ινδία ως η 22η πολιτεία της χώρας. Πρωτεύουσα της ινδικής πολιτείας του Σικκίμ παρέμεινε το Γκανγκτόκ. Περιστασιακά η πόλη επηρεάζεται από κατολισθήσεις, προκαλώντας ζημιές και θανάτους. Τον Ιούνιο του 1997, μια κατολίσθηση σκότωσε 38 άτομα και κατέστρεψε εκατοντάδες κτίρια στο πέρασμά της.[8]
Προσθήκη νέου σχολίου