Η νήσος Χοκκάιντο [(ιαπωνικά: 北海道‎‎) κυριολεκτικά Ο δρόμος της βόρειας θάλασσας] με έκταση 77.984 τ.χλμ. και πληθυσμό 5.407.928 κατοίκους (2015), είναι το δεύτερο σε μέγεθος, μετά την νήσο Χονσού, και το βορειότερο σε θέση από τα κύρια νησιά της Ιαπωνίας. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα, δε χωρίζεται σε επιμέρους νομούς αλλά αποτελεί, ολόκληρο, το μεγαλύτερο σε έκταση νομό της Ιαπωνίας.

Βρίσκεται νότια της Οχοτσκικής θάλασσας και βορείως της νήσου Χονσού, από την οποία χωρίζεται με τον πορθμό Τσουγκάρου. Τα δύο νησιά επικοινωνούν, όμως, με την υποθαλάσσια Σήραγγα Σεϊκάν, τη μεγαλύτερη στον κόσμο. Βορειοδυτικά από το Χοκκάιντο βρίσκονται τα Νησιά Κουρίλες, ενώ βόρεια (προς βορειοανατολικά) από αυτό του βρίσκεται το νησί της Σαχαλίνης.

Άλλα ονόματα του Χοκκάιντο περιλαμβάνουν το Έζο ή Γιέζο (παλαιότερη ονομασία) και Μόσιρ, όπως είναι γνωστό στη γλώσσα των Αϊνού, των αρχέγονων κατοίκων της Ιαπωνίας. Το Χοκκάιντο παραμένει σήμερα η μεγαλύτερη κοιτίδα των εναπομεινάντων Αϊνού.

Το κλίμα του Χοκκάιντο είναι ηπειρωτικό, με δροσερά καλοκαίρια και παγωμένους χειμώνες. Οι μέσες θερμοκρασίες για τον Αύγουστο κυμαίνονται στους 17 °C με 22 °C, ενώ για τον Ιανουάριο στους −12 °C με −4 °C.

Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του Χοκκάιντο είναι το Σαππόρο (1.934.675 κατ.) (2015). Άλλες σημαντικές πόλεις είναι το Χακοντάτε, Ασαχικάβα, Κουσίρο και Ομπιχίρο.