Το κολοσσιαίο άγαλμα του Shapur Iu200c (Περσικά: پیکره شاپور یکم) είναι ένα άγαλμα του Shapur I (μ.Χ. 240–272), του δεύτερου σάχη (βασιλιά) της αυτοκρατορίας των Σασσανιδών. Βρίσκεται στο σπήλαιο Shapur, ένα τεράστιο ασβεστολιθικό σπήλαιο που βρίσκεται περίπου 6 χλμ από την αρχαία πόλη Bishapur στο νότιο Ιράν.

Πριν από περίπου 1400 χρόνια, μετά την αραβική εισβολή στο Ιράν και την κατάρρευση της αυτοκρατορίας των Σασανίων, το άγαλμα κατεδαφίστηκε και ένα μέρος του ενός ποδιού του έσπασε. Πριν από περίπου 70 χρόνια, πάλι, κομμάτια των χεριών του έσπασαν επίσης σε σεισμό. Το άγαλμα βρισκόταν στο έδαφος για περίπου 14 αιώνες μέχρι το 1957, όταν ο Mohammad Reza Pahlavi, ο τελευταίος Σάχης του Ιράν, ζήτησε από μια ομάδα Ιρανών στρατιωτικών να το σηκώσουν ξανά στα πόδια και να επισκευάσουν το σπασμένο πόδι με σίδερο και τσιμέντο. Το έργο της ανύψωσης του αγάλματος, η κατασκευή των δρόμων από το Bishapur στην περιοχή και τα μονοπάτια στο βουνό, οι σκάλες και οι σιδερένιοι φράχτες στη διαδρομή προς το σπήλαιο διήρκεσε έξι μήνες το 1957.

Το άγαλμα απέχει περίπου 35 m από την είσοδο του σπηλαίου, στην τέταρτη από τις πέντε αναβαθμίδες, που βρίσκεται περίπου 3,4 m κάτω από το επίπεδο της εισόδου του σπηλαίου. Το ύψος του περίπου 6,7 μ. και το πλάτος του πάνω από 2 μέτρα στους ώμους του το καθιστούν ένα από τα πιο εντυπωσιακά γλυπτά της Σασσανικής περιόδου.