Parque natural del Cabo de Gata-Níjar
( Cabo de Gata-Níjar Natural Park )Cabo de Gata-Níjar Φυσικό Πάρκο στη νοτιοανατολική γωνία της Ισπανίας είναι η μεγαλύτερη προστατευόμενη παράκτια περιοχή της Ανδαλουσίας, ένα άγριο και απομονωμένο τοπίο. Η νοτιοανατολική ακτή της Ισπανίας, όπου βρίσκεται το πάρκο, είναι μια περιοχή στην ηπειρωτική Ευρώπη με θερμό κλίμα ερήμου (Κλιματική ταξινόμηση Köppen: BWh).
Η ομώνυμη οροσειρά της Sierra del Cabo de Gata, με την υψηλότερη κορυφή El Fraile, σχηματίζουν έναν ηφαιστειακό βράχο με αιχμηρές κορυφές και βράχους σε κόκκινες και ώχρα αποχρώσεις. Πέφτει απότομα στη Μεσόγειο Θάλασσα, δημιουργώντας οδοντωτούς βράχους ύψους 100 μέτρων (330 ποδών) που διασχίζονται από ρεματιές, δημιουργώντας κρυμμένους κολπίσκους και λευκές, αμμώδεις παραλίες.
Υπεράκτια υπάρχουν πολυάριθμα μικροσκοπικά βραχονησάκια και εκτεταμένοι κοραλλιογενείς ύφαλοι που βρίθουν από θαλάσσια ζωή. Το κλίμα της είναι ξηρό, με βροχοπτώσεις κάτω από 160 mm (6,3 in) το χρόνο και μέσες ετήσιες θερμοκρασίες πάνω από 19 °C (66 °F...Διαβάστε περισσότερα
Cabo de Gata-Níjar Φυσικό Πάρκο στη νοτιοανατολική γωνία της Ισπανίας είναι η μεγαλύτερη προστατευόμενη παράκτια περιοχή της Ανδαλουσίας, ένα άγριο και απομονωμένο τοπίο. Η νοτιοανατολική ακτή της Ισπανίας, όπου βρίσκεται το πάρκο, είναι μια περιοχή στην ηπειρωτική Ευρώπη με θερμό κλίμα ερήμου (Κλιματική ταξινόμηση Köppen: BWh).
Η ομώνυμη οροσειρά της Sierra del Cabo de Gata, με την υψηλότερη κορυφή El Fraile, σχηματίζουν έναν ηφαιστειακό βράχο με αιχμηρές κορυφές και βράχους σε κόκκινες και ώχρα αποχρώσεις. Πέφτει απότομα στη Μεσόγειο Θάλασσα, δημιουργώντας οδοντωτούς βράχους ύψους 100 μέτρων (330 ποδών) που διασχίζονται από ρεματιές, δημιουργώντας κρυμμένους κολπίσκους και λευκές, αμμώδεις παραλίες.
Υπεράκτια υπάρχουν πολυάριθμα μικροσκοπικά βραχονησάκια και εκτεταμένοι κοραλλιογενείς ύφαλοι που βρίθουν από θαλάσσια ζωή. Το κλίμα της είναι ξηρό, με βροχοπτώσεις κάτω από 160 mm (6,3 in) το χρόνο και μέσες ετήσιες θερμοκρασίες πάνω από 19 °C (66 °F). Το 1997, χαρακτηρίστηκε ως αποθεματικό βιόσφαιρας της UNESCO. Το 2001 συμπεριλήφθηκε στις Ειδικά Προστατευόμενες Περιοχές Μεσογειακής Σημασίας, λόγω των προσροφητικών ιδιοτήτων και της χαμηλής διαπερατότητας των αργίλων της, η περιοχή μελετήθηκε ως πιθανός χώρος αποθήκευσης σε βάθος σφραγισμένων ραδιενεργών αποβλήτων.
Προσθήκη νέου σχολίου