Εθνικό Πάρκο Μπάντλαντς (Λακότα: Makȟóšiča) είναι ένα αμερικανικό εθνικό πάρκο που βρίσκεται στη νοτιοδυτική Νότια Ντακότα. Το πάρκο προστατεύει 242.756 στρέμματα (379,3 τετραγωνικά μίλια, 982,4 χλμ²) από έντονα διαβρωμένα άκρα και κορυφές, μαζί με το μεγαλύτερο ανενόχλητο λιβάδι μικτού γρασιδιού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Υπηρεσία Εθνικού Πάρκου διαχειρίζεται το πάρκο, με τη Νότια Μονάδα να συνδιαχειρίζεται με τη φυλή Oglala Lakota.

Το Badlands Wilderness προστατεύει 64.144 στρέμματα (100,2 τετραγωνικά μίλια, 259,6 χλμ² ) της Βόρειας Ενότητας του πάρκου ως χαρακτηρισμένης περιοχής άγριας φύσης και είναι μια τοποθεσία όπου το κουνάβι με τα μαύρα πόδια, ένα από τα πιο απειλούμενα θηλαστικά στον κόσμο, επανεισαχόταν στην άγρια u200bu200bφύση. Η South Unit, ή Stronghold District, περιλαμβάνει τοποθεσίες Χορών Φαντασμάτων της δεκαετίας του 1890, πρώην βόμβα και πυροβολαρχείο της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών και το Red Shirt Table, το υψηλότερο σημείο του πάρκου στα 3.340 πόδια (1.020 m).

Εγκρίθηκε ως Εθνικό Μνημείο του Badlands στις 4 Μαρτίου 1929, αλλά ιδρύθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1939. Το Badlands επαναπροσδιορίστηκε ως εθνικό πάρκο στις 10 Νοεμβρίου 1978. Σύμφωνα με το σχέδιο Mission 66, το Κέντρο Επισκεπτών Ben Reifel κατασκευάστηκε για το μνημείο στο 1957–58. Το πάρκο διαχειρίζεται επίσης τον κοντινό Εθνικό Ιστορικό Χώρο Minuteman Missile. Οι ταινίες Dances with Wolves (1990) και Thunderheart (1992) γυρίστηκαν εν μέρει στο Εθνικό Πάρκο Badlands.

Αυτό το εθνικό πάρκο ήταν αρχικά μια κράτηση για το Oglala Sioux Indians και εκτείνεται στη νότια ενότητα του πάρκου. Η περιοχή γύρω από το Stronghold Table ήταν αρχικά επικράτεια Sioux και θεωρείται σεβαστός ως τελετουργικός ιερός χώρος παρά ως τόπος διαμονής.

Το 1868, στη Δεύτερη Συνθήκη του Φορτ Λαραμί, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαβεβαίωσαν τους Σιού ότι τα Badlands θα είναι για πάντα ιδιοκτησία των Σιού. Το 1889, ωστόσο, η συνθήκη καταρρίφθηκε και τα Badlands κατασχέθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ενσωματώθηκαν μονομερώς σε ένα εθνικό πάρκο.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι Ινδιάνοι Σιού χρησιμοποίησαν αυτήν την περιοχή ως τόπο του Χορού των Φαντασμάτων, μια τελετή για την αναζωογόνηση των ψυχών των βουβάλων και των νεκρών. Μετά τον τελευταίο χορό φαντασμάτων το 1890, οι Ηνωμένες Πολιτείες απαγόρευσαν το τελετουργικό, αλλά αναβίωσε από το κίνημα της Red Power, ένα κίνημα για την αποκατάσταση των δικαιωμάτων των Ινδιάνων που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960. Το 1980, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ επιδίκασε αποζημίωση στους Σιού για την κατάργηση της συνθήκης του 1868, αλλά οι Σιού δεν δέχτηκαν τα χρήματα.