Κάστρο Έντο  Το Κιούντεν λίγο μετά την ολοκλήρωσή του στα τέλη του 1800 Κενάνφου, Αυτοκρατορικό Παλάτι του Τόκιο

Μετά τη συνθηκολόγηση του σογκουνάτου και την αποκατάσταση του Μεϊτζί, οι κάτοικοι, συμπεριλαμβανομένου του σόγκουν Τοκουγκάβα Γιοσινόμπου, έπρεπε να εκκενώσουν τις εγκαταστάσεις του Κάστρου Έντο. Φεύγοντας από το Αυτοκρατορικό Παλάτι του Κιότο στις 26 Νοεμβρίου 1868, ο Αυτοκράτορας έφτασε στο Κάστρο Έντο, το μετέτρεψε στην νέα του κατοικία και το μετονόμασε σε Κάστρο Τόκεϊ (東京城, Tōkei-jō). Εκείνη την εποχή, το Τόκιο ονομαζόταν επίσης Τόκεϊ. Έφυγε ξανά για το Κιότο και αφού επέστρεψε στις 9 Μαΐου 1869, μετονομάστηκε σε Αυτοκρατορικό Κάστρο (皇城, Kōjō). [1]

Προηγούμενες πυρκαγιές είχαν καταστρέψει την περιοχή Χονμάρου, που περιείχε το παλιό ντόντζον (το οποίο κάηκε στην πυρκαγιά Μεϊρέκι του 1657). Την νύχτα της 5ης Μαΐου 1873 μια πυρκαγιά κατάκαψε το Παλάτι Νισινομάρου (πρώην κατοικία του σόγκουν), και το νέο αυτοκρατορικό παλάτι (宮城, Kyūjō) κατασκευάστηκε στην περιοχή το 1888. Το κάστρο έχει πολλούς κήπους.

 Ιούνιος, 1902. Αυτοκρατορικό Παλάτι του Τόκιο Αυτοκρατορικό Παλάτι στο Τόκιο 1908 [2]

Το 2004 ιδρύθηκε ένας μη κερδοσκοπικός "Οργανισμός Ανακατασκευής του Έντο-τζο" (NPO法人 江戸城再建) με στόχο μια ιστορικά σωστή ανακατασκευή τουλάχιστον του κύριου ντόντζον. Τον Μάρτιο του 2013, ο Ναοτάκα Κοτάκε, επικεφαλής της ομάδας, είπε ότι «η πρωτεύουσα χρειάζεται ένα συμβολικό κτήριο» και ότι η ομάδα σχεδίαζε να συγκεντρώσει δωρεές και υπογραφές σε μια αναφορά για την υποστήριξη της ανοικοδόμησης του πύργου. Είχε γίνει ένα σχέδιο ανακατασκευής με βάση παλιά έγγραφα. Η Υπηρεσία Αυτοκρατορικής Οικογένειας εκείνη την εποχή δεν είχε δηλώσει, εάν θα υποστήριζε το έργο. [3] [4]

Το Παλιό Παλάτι

Στην περίοδο Μεϊτζί, οι περισσότερες κατασκευές από το Κάστρο Έντο εξαφανίστηκαν. Κάποια καθαρίστηκαν, για να ανοίξει ο δρόμος για άλλα κτήρια ενώ άλλα καταστράφηκαν από σεισμούς και πυρκαγιά. Για παράδειγμα, οι ξύλινες διπλές γέφυρες (二重橋, Nijūbashi) πάνω από την τάφρο αντικαταστάθηκαν με πέτρινες και σιδερένιες γέφυρες. Τα κτήρια του Αυτοκρατορικού Παλατιού, που κατασκευάστηκαν την εποχή του Μεϊτζί ήταν κατασκευασμένα από ξύλο. Ο σχεδιασμός τους χρησιμοποίησε την παραδοσιακή ιαπωνική αρχιτεκτονική στην εξωτερική τους εμφάνιση, ενώ οι εσωτερικοί χώροι ήταν ένα εκλεκτικό μείγμα μοντέρνων ιαπωνικών και ευρωπαϊκών στοιχείων. Οι οροφές των μεγάλων θαλάμων ήταν καλυμμένες με ιαπωνικά στοιχεία. Ωστόσο, οι χώροι επιπλώθηκαν με δυτικές καρέκλες, τραπέζια και βαριές κουρτίνες. Τα δάπεδα των κοινόχρηστων δωματίων είχαν παρκέ ή χαλιά ενώ οι οικιστικοί χώροι χρησιμοποιούσαν παραδοσιακά χαλάκια τατάμι.

Η κύρια αίθουσα ακροατηρίου ήταν το κεντρικό τμήμα του παλατιού. Ήταν το μεγαλύτερο κτήριο στο συγκρότημα. Οι καλεσμένοι γίνονταν δεκτοί εκεί για δημόσιες εκδηλώσεις. Η επιφάνεια του δαπέδου ήταν πάνω από 223 tsubo ή περίπου 737,25 τ.μ.. Στο εσωτερικό, η οροφή ήταν παραδοσιακού ιαπωνικού στιλ, ενώ το δάπεδο ήταν παρκέ. Η οροφή είχε παρόμοιο στυλ με το Αυτοκρατορικό Παλάτι του Κιότο, αλλά ήταν καλυμμένη με (πυρασφαλείς) χάλκινες πλάκες και όχι με σανίδες από ιαπωνικά κυπαρίσσια.

Στα τέλη της περιόδου Τάισο και στις αρχές της περιόδου Σόουα, προστέθηκαν περισσότερα κτήρια από σκυρόδεμα, όπως τα κεντρικά γραφεία του Υπουργείου Αυτοκρατορικής Οικογένειας και το Ιδιωτικό Συμβούλιο της Ιαπωνίας. Αυτές οι κατασκευές εμφάνιζαν μόνο συμβολικά ιαπωνικά στοιχεία.

1888 1948, το κτηριακό συγκρότημα ονομαζόταν Κάστρο του Παλατιού (宮城, Kyūjō). Τη νύχτα της 25ης Μαΐου 1945, οι περισσότερες κατασκευές του Αυτοκρατορικού Παλατιού καταστράφηκαν στον βομβαρδισμό των Συμμάχων στο Τόκιο. Σύμφωνα με τον πιλότο βομβαρδιστικών των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Λαϊνμπέργκερ, το Παλάτι του Αυτοκράτορα ήταν ο στόχος της ειδικής αποστολής τους στις 29 Ιουλίου 1945 και χτυπήθηκε με βόμβες 2000 λιβρών. [5] [6] Τον Αύγουστο του 1945, στις τελευταίες ημέρες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο αυτοκράτορας Χιροχίτο συναντήθηκε με το μυστικό του συμβούλιο και πήρε αποφάσεις με αποκορύφωμα την παράδοση της Ιαπωνίας σε ένα υπόγειο καταφύγιο από αεροπορικές επιδρομές στους χώρους του παλατιού, που αναφέρεται ως η Βιβλιοθήκη του Μεγαλειότατου. [7]

Λόγω της μεγάλης κλίμακας καταστροφής του παλατιού της εποχής Μεϊτζί, μια νέα αίθουσα κεντρικού παλατιού και κατοικίες κατασκευάστηκαν στο δυτικό τμήμα της τοποθεσίας τη δεκαετία του 1960. Η περιοχή μετονομάστηκε σε Αυτοκρατορική Κατοικία το 1948, ενώ το ανατολικό τμήμα μετονομάστηκε σε Ανατολικός Κήπος και έγινε δημόσιο πάρκο το 1968.

Εσωτερικές εικόνες του παλαιού παλατιού της εποχής Μεϊτζί

Το τωρινό παλάτι  Χάρτης του Αυτοκρατορικού Παλατιού και των γύρω κήπων

Το σημερινό Αυτοκρατορικό Παλάτι περιλαμβάνει τις οχυρώσεις του πρώην Κάστρου Έντο. Το σύγχρονο Κιούντεν (宮殿) έχει σχεδιαστεί για διάφορες λειτουργίες και δεξιώσεις της αυτοκρατορικής αυλής βρίσκεται στο παλιό τμήμα Νισινομάρου των περιοχών του παλατιού. Σε πολύ πιο μέτρια κλίμακα, το Παλάτι Φουκιάγκε (吹上御所, Fukiage gosho), η επίσημη κατοικία του αυτοκράτορα και της αυτοκράτειρας, βρίσκεται στον κήπο Φουκιάγκε. Σχεδιασμένη από τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Σόζο Ούτσιι, η σύγχρονη κατοικία ολοκληρώθηκε το 1993. [8] Αυτή η κατοικία επί του παρόντος (Ιούλιος 2020) δεν χρησιμοποιείται και προετοιμάζεται για τον Ναρουχίτο, ο οποίος προς το παρόν διατηρεί την κύρια κατοικία του στο πρώην παλάτι Τόγκου, που μετονομάστηκε σε Παλάτι Ακασάκα (赤坂御所, Akasaka gosho) όσο διαμένει εκεί.

Εκτός από την Υπηρεσία Αυτοκρατορικής Οικογένειας και τους Ανατολικούς Κήπους, οι κύριοι χώροι του παλατιού είναι γενικά κλειστοί για το κοινό, εκτός από τις κρατημένες ξεναγήσεις από Τρίτη έως Σάββατο (που έχουν πρόσβαση μόνο στην Πλατεία Κιούντεν Τοτέι μπροστά από το Τσοβάντεν). Κάθε Πρωτοχρονιά (2 Ιανουαρίου) και τα Γενέθλια του Αυτοκράτορα, επιτρέπεται στο κοινό να εισέλθει από την Νακαμόν (εσωτερική πύλη), όπου το πλήθος συγκεντρώνεται στην Πλατεία Κιούντεν Τοτέι. Η Αυτοκρατορική Οικογένεια εμφανίζεται στο μπαλκόνι μπροστά στο πλήθος και ο Αυτοκράτορας εκφωνεί κανονικά μια σύντομη ομιλία χαιρετίζοντας και ευχαριστώντας τους επισκέπτες και τους εύχεται καλή υγεία. Μέρη του κήπου Φουκιάγκε είναι μερικές φορές ανοιχτά στο ευρύ κοινό.

Τα παλιά κτηριακά συγκροτήματα Χονμάρου, Νινομάρου και Σαννομάρου συγκροτούν πλέον τους Ανατολικούς Κήπους, μια περιοχή με δημόσια πρόσβαση, που περιέχει διοικητικά και άλλα δημόσια κτήρια.

Η Πάρκο Κιτανομάρου βρίσκεται στα βόρεια και είναι ο πρώην βόρειος περίβολος του Κάστρου Έντο. Είναι ένα δημόσιο πάρκο και είναι η τοποθεσία του Νιππόν Μπουντόκαν . Στα νότια βρίσκεται ο Εθνικός Κήπος Κόκιο Γκάιεν.

Αν και μεγάλο μέρος της τοποθεσίας είναι εκτός ορίων για το κοινό, υπήρξαν πολλές περιπτώσεις τουριστών, που προσπάθησαν να παραβιάσουν την έκταση του παλατιού κολυμπώντας στην τάφρο. Το 2008, ένας Βρετανός τουρίστας γδύθηκε, επανειλημμένα βούτηξε και κολύμπησε στην τάφρο σε μια προσπάθεια να αποφύγει τη σύλληψη και χρησιμοποίησε πέτρες και ένα πλαστικό κοντάρι ως όπλα όταν αντιμετώπισε το προσωπικό και τους τοπικούς αστυνομικούς. [9] Ένα παρόμοιο περιστατικό έλαβε χώρα το 2013, στο οποίο δύο μεθυσμένοι τουρίστες αποφάσισαν να προσπαθήσουν να μπουν κρυφά στο κτήριο του παλατιού, αφού έβγαλαν τα ρούχα τους και μπήκαν στο νερό κοντά στην Πύλη Σακουράντα. [10]