Alberobello

( Αλμπερομπέλο )

Το Αλμπερομπέλο (ιταλικά: Alberobello, κυριολεκτικά «όμορφο δέντρο», διάλεκτος του Μπάρι: Iarubbèdde) είναι μικρή ιταλική πόλη στην επαρχία του Μπάρι, στην Απουλία, στη νοτιοανατολική Ιταλία. Έχει πληθυσμό 10.465 κατοίκους (απογραφή 2021, προσωρινά στοιχεία). Είναι μέρος της κοιλάδας της Ίτρια, βορειοδυτικά του Σαλέντο, και του καρστικού οροπεδίου της Μούρτζια. Συνορεύει με την επαρχία του Τάραντα στα νότια και με την επαρχία του Μπρίντιζι στα ανατολικά. Βόρεια, περίπου στα 20 χιλιόμετρα, βρίσκεται η Μονόπολη (Monopoli), στην ακτή της Αδριατικής Θάλασσας.

Διακρίνεται παγκοσμίως για τα μικρά ασβεστολιθικά και πέτρινα κτίσματα με κωνικές, πυραμιδικές ή θολωτές στέγες, τα οποία είναι γνωστά ως Τρούλοι. Οι «τρούλοι» είναι κατασκευές με την τέχνη της ξερολιθιάς στην περιοχή της Απουλίας, δηλαδή με την παραδοσιακή τεχνική δόμησης χωρίς κανένα συνδετικό υλικό. Οι Τρούλοι του Αλμπερομπέλο θεωρούνται από τα καλύτερα σύνολα ξερ...Διαβάστε περισσότερα

Το Αλμπερομπέλο (ιταλικά: Alberobello, κυριολεκτικά «όμορφο δέντρο», διάλεκτος του Μπάρι: Iarubbèdde) είναι μικρή ιταλική πόλη στην επαρχία του Μπάρι, στην Απουλία, στη νοτιοανατολική Ιταλία. Έχει πληθυσμό 10.465 κατοίκους (απογραφή 2021, προσωρινά στοιχεία). Είναι μέρος της κοιλάδας της Ίτρια, βορειοδυτικά του Σαλέντο, και του καρστικού οροπεδίου της Μούρτζια. Συνορεύει με την επαρχία του Τάραντα στα νότια και με την επαρχία του Μπρίντιζι στα ανατολικά. Βόρεια, περίπου στα 20 χιλιόμετρα, βρίσκεται η Μονόπολη (Monopoli), στην ακτή της Αδριατικής Θάλασσας.

Διακρίνεται παγκοσμίως για τα μικρά ασβεστολιθικά και πέτρινα κτίσματα με κωνικές, πυραμιδικές ή θολωτές στέγες, τα οποία είναι γνωστά ως Τρούλοι. Οι «τρούλοι» είναι κατασκευές με την τέχνη της ξερολιθιάς στην περιοχή της Απουλίας, δηλαδή με την παραδοσιακή τεχνική δόμησης χωρίς κανένα συνδετικό υλικό. Οι Τρούλοι του Αλμπερομπέλο θεωρούνται από τα καλύτερα σύνολα ξερολιθικών κατασκευών στην Ευρώπη και συγκαταλέγονται, από τις 6 Δεκεμβρίου του 1996, στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Η δημιουργία του οικισμού αποδίδεται στους κόμητες Ακουαβίβα του Κονβέρσο, που απέκτησαν τον έλεγχο της περιοχής λόγω της συμμετοχής τους στις Σταυροφορίες. Το 1480 ο κόμης Ιούλιος Αντόνιο Α΄ Ακουαβίβα (Giulio Antonio I Acquaviva) έλαβε διαταγή από τον βασιλιά Φερδινάνδο Α΄ της Νεάπολης, πατέρα της βασίλισσας της Ουγγαρίας Βεατρίκης της Νεάπολης, να εμποδίσει τους Οθωμανούς να αποβιβαστούν κοντά στο Οτράντο. Η εκστρατεία στέφθηκε με επιτυχία, οι Οθωμανοί υποχώρησαν αλλά ο κόμης σκοτώθηκε στη μάχη. Η βασιλική ανταμοιβή, την οποία πλέον έλαβε ο γιος του, ο Αντρέα Ματέο Γ΄ Ακουαβίβα, ήταν μια ακατοίκητη περιοχή της Μούρτζια που μέχρι τότε ανήκε στους πρίγκιπες της Μαρτίνα Φράνκα. Ο νεαρός κόμης μετέφερε περίπου 40 αγροτικές οικογένειες από το φέουδο του Νότσι (Noci) για να καλλιεργήσουν τη γη, με την υποχρέωση να του αποδίδουν τον δασμό της δεκάτης, δηλαδή το 10% της καλλιέργειας.

Ο μικρός οικισμός σταδιακά μεγάλωσε, αλλά παρατηρείται ταχεία ανάπτυξη την εποχή του κόμη Τζιάν Τζιρολάμο Β΄ Ακουαβίβα[1]. Σύμφωνα με μια υπόθεση, που υποστηρίζεται από ιστορικά έγγραφα, η ανάπτυξη του οικισμού συνδέεται με τη φοροδιαφυγή του κόμητος εις βάρος του βασιλιά της Νάπολης. Το 1635, στο κέντρο της περιοχής, ανήγειρε πανδοχείο, αίθουσα συνεστιάσεων, ταβέρνα, ορατόριο (παρεκκλήσιο) αφιερωμένο στην Παναγία του Λορέτο και στους Αγίους Κοσμά και Δαμιανό και συνέχισε την κατασκευή κατοικιών.[2]

Η αφθονία του υλικού, ιδιαίτερα του ασβεστόλιθου και της καρστικής πέτρας, σε συνδυασμό με την κατασκευή κατοικιών μόνο με ξερολιθιές, χωρίς συνεκτικό κονίαμα, εξελίχθηκε στον χαρακτηριστικό παραδοσιακό τρούλο και συνέβαλε στην επέκταση του οικισμού. Για την κατασκευή χρησιμοποιήθηκαν οι ασβεστολιθικές πλάκες κιάνκε (chianche) για τα δάπεδα και κιανκαρέλε (chiancarelle) για τις κωνικές οροφές. Οι πλάκες διέφεραν ως προς το πάχος: οι κιάνκε προέρχονταν από πέτρινες στρώσεις τουλάχιστον 8-15 εκατοστών, ενώ οι κιανκαρέλε ήταν οι πιο λεπτές.

Η προέλευση του τρούλου είναι ασαφής. Συχνά υποστηρίζεται ότι ανάγεται σε ένα σχέδιο φοροδιαφυγής από τους κόμητες της Ακουαβίβα που κυβερνούσαν την περιοχή. Η «Πραγματεία των Βαρόνων» («Pragmatica de Baronibus»), το διάταγμα που επιβλήθηκε από τους Αραγώνιους βασιλιάδες στο βασίλειο της Νεάπολης, απαγόρευε την οικοδόμηση οικισμών χωρίς την άδεια του βασιλιά, επέβαλε φόρο σε κάθε νέα οικιστική περιοχή και φορολογούσε βαριά τις υπάρχουσες. Σύμφωνα με αυτή την αφήγηση, οι κόμητες επέβαλαν στους κατοίκους τη δόμηση μόνο προσωρινών κατοικιών (ξερολιθιών) ώστε να αποσυναρμολογούνται εύκολα και γρήγορα και να αποφεύγουν τη φορολόγηση.

Υπάρχει μία καταγεγραμμένη περίπτωση αποσυναρμολόγησης ενός οικισμού τρούλων για φορολογικούς λόγους, που χρονολογείται το 1644. Αντιμετωπίζεται όμως ως μεμονωμένο περιστατικό που περιορίστηκε στην περιοχή του Αλμπερομπέλο, το μόνο αστικό περιβάλλον στο οποίο συναντάται αυτή η αγροτική αρχιτεκτονική. Η φοροδιαφυγή ως αιτιολογία δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε την ευρεία κατανομή, ούτε τον περιορισμό των τρούλων μόνο στις περιοχές Μούρτζια και Σαλέντο. Ωστόσο, τόσο τα αρχαιολογικά όσο και τα ιστορικά αρχεία που διαθέτουμε αποδεικνύουν ότι δεν κατασκευάστηκαν τρούλοι πριν από τον 17ο αιώνα στην Απουλία.

Η εξάπλωση της αρχιτεκτονικής τρούλου θεωρείται ότι επηρεάστηκε από τη διάλυση των μεγάλων φεουδαρχικών κτημάτων, καθώς ακολούθησε η δημιουργία μικρών οικισμών, με τους αγρότες να επεκτείνουν τη γη τους και τους νεοφερμένους να εγκαθίστανται στα δάση.

Το Αλμπερομπέλο παρέμεινε φέουδο των κόμητων Ακουαβίβα που κυβερνούσαν σκληρά, με τους δικούς τους νόμους. Λόγω των μεγάλων φορολογικών βαρών και μιας σειράς θηριωδιών, επτά εκπρόσωποι της πόλης αποφάσισαν το 1797 να μεταβούν στη Νεάπολη και να παραπονεθούν στον βασιλιά. Αν και την ίδια χρονική περίοδο ο βασιλιάς βρισκόταν στον Τάραντα, οπότε δεν χρειάστηκε να ταξιδέψουν μέχρι την πρωτεύουσα, δεν κατάφεραν να τον συναντήσουν. Ωστόσο, ένας δικηγόρος από τον Τάραντα, ο Ντον Νικόλα Βιβέτζιο (Don Nicola Vivenzio) ανέλαβε την υπόθεσή τους και συνέταξε μια λεπτομερή περιγραφή των δραστηριοτήτων των κόμητων, τονίζοντας ότι είχαν επανειλημμένως παραβιάσει την «Πραγματεία των Βαρόνων». Η επιστολή αυτή, απεστάλη στον πρωθυπουργό Τζον Άκτον (Sir John Acton, 6th Baronet) στις 15 Μαΐου 1797.

Στις 27 Μαΐου 1797 ο βασιλιάς της Νεάπολης Φερδινάνδος Δ΄ ανακήρυξε το Αλμπερομπέλο βασιλική (δημόσια) πόλη[3] και το απελευθέρωσε από την εξουσία του φεουδάρχη. Στις 22 Ιουνίου 1797 εξελέγη ο πρώτος δήμαρχος της ελεύθερης πόλης, ο Φραντσέσκο Τζουζέπε Λίπολις (Francesco Giuseppe Lippolis). O Φραντσέσκο Ντ'Αμόρε (Francesco d'Amore) ανήγειρε το πρώτο σταθερό κτίριο με κονίαμα, την Κάζα Ντ'Αμόρε (Casa d'Amore). Η διώροφη κατοικία υπογράφει το πέρασμα από μια «παράνομη» πόλη σε μια «δημόσια». Η πρόσοψη φέρει την εξής λατινική επιγραφή: «EX AUCTORITATE REGIA HOC PRIMUM ERECTUM – A.D. 1797» («ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΝΕΓΕΡΘΕΝ ΚΤΙΡΙΟ ΑΠΟ ΕΞΟΥΣΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ – 1797 Μ.Χ.»).

«Giangirolamo ΙΙ Acquaviva d'Aragona». it.wikipedia.org. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2021.  Το 1649 κατηγορήθηκε από τις ισπανικές αρχές για φεουδαρχικές καταχρήσεις και φυλακίστηκε μέχρι το 1665. Οι βασιλικές πόλεις (città reggia) ήταν πόλεις και μικρότερα κέντρα της νότιας Ιταλίας και της Σαρδηνίας, κατά τον Μεσαίωνα και τη σύγχρονη εποχή, που εξαρτώνταν άμεσα από τον βασιλιά. Ονομάζονταν και δημόσιες πόλεις (universitas). Ήταν οι πόλεις εκείνες που η κεντρική εξουσία τις θεωρούσε σημαντικές, ως προς την οικονομία, τον πληθυσμό και κυρίως τον στρατηγικό τους ρόλο εντός του βασιλείου. Την κεντρική εξουσία αντιπροσώπευε ένας κυβερνήτης που στελνόταν εκεί. Όλες οι πόλεις, βασιλικές ή φεουδαρχικές, είχαν τα δικά τους διοικητικά και δικαστικά όργανα (δήμαρχος, δικαστές κ.λπ.), αλλά οι βασιλικές πόλες απολάμβαναν μεγαλύτερη αυτονομία. Οι φεουδαρχικές πόλεις μπορούσαν να γίνουν βασιλικές εάν εξαγόραζαν την ελευθερία τους από τον φεουδάρχη, πληρώνοντας το ποσό που αντιστοιχούσε στην αξία τους, και στη συνέχεια ζητούσαν να εισέλθουν στη βασιλική (κρατική) περιουσία.
Photographies by:
Statistics: Position
773
Statistics: Rank
135222

Προσθήκη νέου σχολίου

Esta pregunta es para comprobar si usted es un visitante humano y prevenir envíos de spam automatizado.

Security
328714659Click/tap this sequence: 2561

Google street view

Where can you sleep near Αλμπερομπέλο ?

Booking.com
487.403 visits in total, 9.187 Points of interest, 404 Destinations, 29 visits today.