Το άγαλμα είχε ανατεθεί το 1909 από τον Καρλ Τζεικόμπσεν, γιο του ιδρυτή της Κάρλτσμπερκ, ο οποίος ήταν γοητευμένος από ένα μπαλέτο από το παραμύθι του Βασιλικού Θεάτρου της Κοπεγχάγης και ζήτησε από την μπαλαρίνα, την Ελλέν Πράις, να γίνει  μοντέλο για το άγαλμα. Ο γλύπτης Έντβαρντ Έρικσεν δημιούργησε το χάλκινο άγαλμα, το οποίο παρουσιάστηκε στις 23 Αυγούστου 1913. Το κεφάλι του αγάλματος μοντελοποιήθηκε από την Πράις, αλλά καθώς η μπαλαρίνα δεν συμφωνούσε να ποζάρει γυμνή, τότε η γυναίκα του γλύπτη, Έλιν Έρικσεν, χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία του σώματος.[1]

Το Συμβούλιο της Κοπεγχάγης φρόντισε  την μεταφορά του αγάλματος στη Σαγκάη  κατά τη διάρκεια της Expo 2010 (Μάιος-Οκτώβριος)  στο δανέζικο Περίπτερο, ήταν η πρώτη φορά που μεταφέρθηκε επίσημα από τη θέση του από τότε που εγκαταστάθηκε σχεδόν περίπου έναν αιώνα νωρίτερα.[2][3] Ενώ το άγαλμα ήταν μακριά στη Σαγκάη ένα πιστό αντίγραφο εμφανιζόταν πάνω στο βράχο της λίμνης της Κοπεγχάγης που είναι κοντά στους Κήπους του Τίβολι .[4] Οι αξιωματούχοι της Κοπενγχάγης θεώρησαν ότι η μετακίνηση του αγάλματος αρκετά μακριά από το λιμάνι θα αποθαρρύνει τους βανδαλισμούς και θα αποτρέψει τους τουρίστες από την αναρρίχηση επάνω σε αυτό,[5] αλλά από τον Μάιο του 2014, το άγαλμα παραμένει σε στεγνή ξηρά μέσα στο νερό.

Αυτό το άγαλμα έχει υποστεί ζημιά και έχει παραμορφωθεί πολλές φορές από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, για διάφορους λόγους, αλλά έχει αποκατασταθεί όλες τις φορές.

Στις 24 Απριλίου 1964, το κεφάλι του αγάλματος κόπηκε και κλάπηκε από πολιτικοποιημένους καλλιτέχνες της Καταστασιακής Διεθνούς, μεταξύ των οποίων και ο Γιον Νας. Το κεφάλι ποτέ δεν βρέθηκε και ένα νέο κεφάλι δημιουργήθηκε και τοποθετήθηκε στο άγαλμα. Στις 22 Ιουλίου 1984, κόπηκε το δεξί χέρι και επιστράφηκε δύο ημέρες αργότερα, από δύο νέους άνδρες.[6] Το 1990, σε μια προσπάθεια να κοπεί το κεφάλι του αγάλματος, έμεινε σε αυτό μια τομή 18 εκ. στο λαιμό.