Tulor San Pedro de Atakama yaxınlığında Çili, Antofaqasta bölgəsinin Norte Grande təbii bölgəsində yerləşən arxeoloji sahədir. Ərazi 5,200 m2 (55,972 kv ft) və 22 kənar tikilidən ibarət keçmiş kənd kompleksidir. Qəsəbənin qalıqları şərq-qərb istiqamətində 2 km (1 mil) məsafədə yayılmışdır. Radiokarbon və termolüminesans tarixi yaşayış məskəninin mənşəyini eramızdan əvvəl 380-200-cü illər arasında göstərir, lakin əksər strukturlar eramızın 800-cü ili ilə eramızın 1200-cü ili arasındadır. Tulorun memarlıq xüsusiyyətləri ondan ibarətdir ki, dairəvi divarlar palçıqdan və tağlardan hörülmüşdür. 1998-ci ildə Ümumdünya Abidələr Fondu beynəlxalq qeyri-kommersiya təşkilatı Tuloru 1998-ci ildə Dünya Abidələrinə Baxış Siyahısına ən çox təhlükə altında olan 100 obyektin siyahısına daxil etdi. Onu qorumaq üçün çox az iş görüldükdən sonra sayt 2006-cı ildə yenidən siyahıya salındı.
Tulor kəşfləri quyulardan tutmuş insan qalıqlarına qədər bir çox əşyalardan ibarətdir. Quyu...Read more
Tulor San Pedro de Atakama yaxınlığında Çili, Antofaqasta bölgəsinin Norte Grande təbii bölgəsində yerləşən arxeoloji sahədir. Ərazi 5,200 m2 (55,972 kv ft) və 22 kənar tikilidən ibarət keçmiş kənd kompleksidir. Qəsəbənin qalıqları şərq-qərb istiqamətində 2 km (1 mil) məsafədə yayılmışdır. Radiokarbon və termolüminesans tarixi yaşayış məskəninin mənşəyini eramızdan əvvəl 380-200-cü illər arasında göstərir, lakin əksər strukturlar eramızın 800-cü ili ilə eramızın 1200-cü ili arasındadır. Tulorun memarlıq xüsusiyyətləri ondan ibarətdir ki, dairəvi divarlar palçıqdan və tağlardan hörülmüşdür. 1998-ci ildə Ümumdünya Abidələr Fondu beynəlxalq qeyri-kommersiya təşkilatı Tuloru 1998-ci ildə Dünya Abidələrinə Baxış Siyahısına ən çox təhlükə altında olan 100 obyektin siyahısına daxil etdi. Onu qorumaq üçün çox az iş görüldükdən sonra sayt 2006-cı ildə yenidən siyahıya salındı.
Tulor kəşfləri quyulardan tutmuş insan qalıqlarına qədər bir çox əşyalardan ibarətdir. Quyular su tapmaq üçün yerə qazılmış gildən hazırlanmış dairəvi divarlardır. 1974-cü ilin iyununda arxeoloqlar qazma quyularını stratiqrafiyaya görə sıraladılar ki, bir vaxtlar orada olan əhalinin necə yoxa çıxması haqqında daha çox məlumat əldə edə bilsinlər. Stratiqrafiya əhalinin niyə yoxa çıxdığını öyrənməyə kömək etdi, bunun səbəbi iqlim dəyişiklikləri deyil, quraqlığın artması idi. Yerdə torpağa basdırılmış daş, insan sümükləri, heyvan sümükləri, keramika, karbon və dəniz qabıqları tapdılar. Bütün bu artefaktlar mezolit dövrünə aid edilir.
Add new comment