Kolonileşme öncesi  Bir modern Alutiiq dansçısı, geleneksel festival giysisi içinde

Birçok yerli halk binlerce yıl boyunca Alaska'yı işgal etti. Avrupalıların bölgeye varışından önce. Burada yapılan dilbilimsel ve DNA çalışmaları, Kuzey Amerika'ya Bering kara köprüsü yoluyla yerleşmenin kanıtlarını sağladı.[1] Alaska'nın Tanana Vadisi'nde Upward Sun River sitesinde, altı haftalık bir bebek kalıntıları bulundu. Bebeklerin DNA'sı, Pleistosen döneminin sonunda diğer yerli gruplarla genetik olarak ayrı bir nüfus olduğunu gösterdi. 2013 yılında Upward Sun River sitesinde kalıntıları çıkaran Alaska Fairbanks Üniversitesi arkeologu Ben Potter, bu yeni grubu Eski Beringyalılar olarak adlandırdı.[2]

Tlingit halkı, bugün Güneydoğu Alaska, Britanya Kolombiyası ve Yukon bölgelerinde mal varisiyeti ve mirası için matrilineal kinship sistemi oluşan bir toplum geliştirdi. Aynı zamanda Güneydoğuda Haida halkı da özgün sanatları ile tanınan bir halktı. Tsimshian halkı 1887 yılında Britanya Kolombiyasından Alaska'ya geldi. Başkan Grover Cleveland ve daha sonra ABD Kongresi tarafından Annette Adası'nda yerleşme ve Metlakatla kasabasını kurma izni verildi. Bu üç halk, ayrıca Pasifik Kuzeybatı Kıyısı'ndaki diğer yerli halklar, 18. yüzyılın sonundan 19. yüzyılın ortasına kadar küçükpox salgınlarını yaşadı, en korkunç epidemiler 1830'lar ve 1860'lar yıllarında gerçekleşti, yüksek ölüm oranlarına ve sosyal bozulmalara neden oldu.[3]

Aleut Adaları hala Aleut halkının denizciliği yapan toplumunun evi olarak kalmaktadır, ancak Ruslar tarafından ilk işletilen yerli Alaska halkıdırlar. Batı ve Güneybatı Alaska Yup'ik halkının evi olurken, kuzenleri Alutiiq ~ Sugpiaq Güneybatı Alaska'da yaşamaktadır. Kuzey İçbölge bölgesindeki Gwich'in halkı Athabaskan ve bugün çok tartışmalı Arctic Milli Doğal Hayatı Koruma Alanı içindeki karibuya bağımlılıkları ile bilinir. Kuzey Eğim ve Little Diomede Adası yaygın Inupiat halkı tarafından işgal edilir.

Kolonileşme  Rus yerleşimi St. Paul's Harbor (bugün Kodiak şehri), Kodiak Adası, 1814. Madenciler ve arama yapanlar 1898 Klondike Altın Rush sırasında Chilkoot Trail'ı tırmanırlar.

Bazı araştırmacılar, Rusların ilk Alaska yerleşimi 17. yüzyılda kurulmuş olduğuna inanmaktadır.[4] Bu hipoteze göre, 1648 yılında Semyon Dezhnyov'un seferinin birkaç kochesi Alaska'da fırtına ile karaya vurdu ve bu yerleşimi kurdu. Bu hipotez, 1764-1765 yılları arasında Alaska'ya ziyaret etmiş olan Çukotka Coğrafyacısı Nikolai Daurkin'in ifadelerine dayanmaktadır. O Kheuveren Nehri boyunca bir köy görmüş ve "sakallı erkekler" tarafından "ikonlara dua edildiğini" bildirmiştir. Bazı modern araştırmacılar Kheuveren'i Koyuk Nehri ile ilişkilendirmektedir.[5]

Alaska'ya ulaşan ilk Avrupalı gemi genellikle M. S. Gvozdev'in yetkilisi olarak St. Gabriel, I. Fyodorov'un yardımcı navigatörü olarak 21 Ağustos 1732 tarihinde, Sibirya Cossack A. F. Shestakov ve Rus keşifçisi Dmitry Pavlutsky (1729-1735) seferinde gerçekleştirilir.[6] Alaska ile başka bir Avrupa teması 1741 yılında gerçekleşti, Vitus Bering St. Peter gemisi ile Rus Donanması için bir sefer liderliğinde gerçekleştirir. Gemi ekibi Rusya'ya geri döndüklerinde deniz otlarının postları dünyadaki en iyi kürk olarak değerlendirildi, kürk tüccarları küçük gruplar halinde Sibirya sahilinden Aleut Adaları'na doğru yelken açmaya başladı. İlk kalıcı Avrupalı yerleşim 1784 yılında kurulmuştur.

1774 ile 1800 yılları arasında, İspanya, Alaska'ya Pacifik Kuzeybatısının hak iddia etmek için birkaç sefer gönderdi. 1789 yılında, Nootka Sound'da bir İspanyol yerleşimi ve kalesi inşa edildi. Bu seferler Valdez, Bucareli Sound ve Cordova gibi yerlere isimler verdi. Daha sonra, Rus-Amerikan Şirketi, 19. yüzyılın başında ortasına doğru genişletilmiş bir sömürgeleştirme programı gerçekleştirdi. 1804-1867 yılları arasında New Archangel olarak yeniden adlandırılan Sitka, Alexander Archipelago'daki Baranof Adası'nda, bugün Güneydoğu Alaska'da, Rus Amerika'nın başkenti oldu. Koloni ABD'ye devredildiğinde de başkent olarak kaldı. Ruslar asla tam olarak Alaska'yı sömürgeleştirmedi ve koloni hiçbir zaman çok karlı olmadı. Rus yerleşiminin isimleri ve kiliselerinin izleri Güneydoğu Alaska'da hala var.

William H. Seward, 24. ABD Dışişleri Bakanı, 1867 yılında $7.2 milyon karşılığında Ruslar ile Alaska Satın Alma (Seward'ın Aptallığı olarak da bilinir) anlaşması yaptı. Rusya'nın o dönem hükümdarı Tsar Alexander II, Rus İmparatorluğu İmparatoru, Polonya Kralı ve Finlandiya Grand Duke'u, ayrıca satışı planladı.[7] satın alma 30 Mart 1867'de yapıldı. Altı ay sonra komisyoncular Sitka'ya geldi ve formal transfer düzenlendi. Formal bayrak kaldırma işlemi 18 Ekim 1867 tarihinde Fort Sitka'da gerçekleşti. Törende 250 formaları olan ABD askerleri valinin evine "Castle Hill" e gitti, Rus birlikleri Rus bayrağını indirdi ve ABD bayrağı kaldırıldı. Bu olay Alaska Günü olarak kutlanır ve 18 Ekim tarihinde yasal bir tatil olarak kabul edilir.

Alaska, başlangıçta askeri olarak zayıfca yönetildi ve 1884 yılından itibaren bir vali tarafından atanmış bir bölge olarak yönetildi. Bir federal bölge mahkemesi Sitka'da kurulmuştu. ABD bayrağı altındaki Alaska'nın ilk on yılının çoğunda, Sitka, Amerikalı yerleşimciler tarafından yaşanan tek yerleşim yeriydi. Onlar "geçici bir şehir yönetimi" kurdular, bu Alaska'nın ilk belediye yönetimiydi ancak hukuki anlamda değildi.[8] Alaska kasabalarının yasal olarak şehir olarak kurulmasına izin veren yasalar 1900 yılına kadar gelmedi ve şehirler için yerel yönetim sınırlı veya 1959 yılında devlet olunana kadar mevcut değildi.

ABD toprakları olarak kurulan Alaska

1890'lardan başlayarak ve bazı yerlerde 1910'lara kadar uzanarak, Alaska ve yakın Yukon Bölgesi'ndeki altın koşulları binlerce madenci ve yerleşimciyi Alaska'ya getirdi. Alaska 1912 yılında organize bir toprak olarak resmen kurulmuştu. 1906 yılına kadar Sitka'da bulunan Alaska'nın başkenti, kuzeye Juneau'ya taşındı. Aynı yıl Alaska Vali Konağı'nın inşaatı başladı. Norveçli ve İsveçli göçmenler de Güneydoğu Alaska'ya yerleşti, orada balıkçılık ve ormancılık sektörlerine girdiler.

 1943 Mayısında Attu Savaşı sırasında ABD askerleri kar ve buzda yol bulur.

2. Dünya Savaşı sırasında, Aleut Adaları Muharebesi Attu, Agattu ve Kiska üzerinde odaklandı, bunların hepsi Japon İmparatorluğu tarafından işgal edildi.[9] Japon işgali sırasında, Attu ve Kiska'da bir beyaz Amerikalı sivil ve iki ABD Deniz Kuvvetleri personeli öldürüldü ve yaklaşık toplam 50 Aleut sivili ve sekiz denizci Japonya'da muhafaza edildi. Aleutların yarısı muhafaza dönemi boyunca öldü.[10] Unalaska/Dutch Harbor ve Adak, ABD Ordusu, ABD Hava Kuvvetleri ve ABD Deniz Kuvvetleri için önemli üsler haline geldi. ABD Lend-Lease programı, Amerikan savaş uçaklarının Kanada'dan Fairbanks'a ve sonra Nome'ye uçurulmasını içerirken Sovyet pilotları bu uçakları ele geçirdi ve Almanya'nın Sovyetler Birliği'ne saldırısına karşı mücadele etmek için taşıdı. Askeri üslerin inşası bazı Alaska şehirlerinin nüfus artışına katkıda bulundu.

Eyaletleşme  Alaska'nın ilk ABD Senatörleri olan Bob Bartlett ve Ernest Gruening, Alaska'nın 49. eyalet olarak kabul edilmesinden sonra 49 yıldızlı ABD bayrağını tutarlar.

Alaska için eyaletleşme, James Wickersham'ın Kongre delegesi olarak görev yaptığı erken dönemlerde önemli bir neden idi. On yıllar sonra, eyaletleşme hareketi 1946 yılında yapılan bir toprak referandumunun ardından ilk gerçek ivme kazandı. Alaska Devletli Olma Komitesi ve Alaska Anayasa Kongresi yakında takip edecekti. Devletli olma destekçileri aynı zamanda büyük savaşları ABD Kongresi ve Alaska içinde politik düşmanlarına karşı mücadele etmek için bulurlar. Devletli olma ABD Kongresi tarafından 7 Temmuz 1958'de onaylandı. Alaska 3 Ocak 1959 tarihinde resmen bir devlet olarak ilan edildi.

Kutsal Cuma depremi

27 Mart 1964'te büyük Cuma günü depremi 133 kişiyi öldürdü ve birçok köyü ve büyük sahil topluluklarının bölümlerini sonuç olarak oluşan tsunami ve kayalıklar yıktı. Bu kayıtlara geçmişteki dördüncü en güçlü deprem oldu, ani büyüklüğü 9.2 Mw  (1989 San Francisco depreminden binlerce kat daha güçlü) idi.[11] Günün saati (17:36), yılın mevsimi (ilkbahar) ve depremin merkezinin konumu tümüyle binlerce hayatı kurtarmak için potansiyel faktörler olarak gösterildi, özellikle Anchorage'da.

Süresi dört dakika ve otuz sekiz saniye olan büyüklük 9.2 megathrust depremi, Kuzey Amerika tarihinde kaydedilen en güçlü deprem olarak kalmakta ve dünya tarihinde kaydedilen ikinci en güçlü deprem olarak kalmaktadır. 970 km hat çatladı ve 18 m hareket etti ve yaklaşık 500 yıl gerilim birikimi serbest bıraktı. Toprak sıvılaşması, çatlaklar, kayalıklar ve diğer yer altı arızaları bazı topluluklarda büyük yapısal zararlara neden oldu ve mal zararlarına da neden oldu. Anchorage, çok az sayıda deprem mühendisliği yapılmış evler, binalar ve altyapıda (asfalt yollar, trotuarlar, su ve kanalizasyon hattı, elektrik sistemleri ve diğer insan yapımı ekipmanlar) büyük yıkım veya zarara uğradı, özellikle Knik Kol boyunca birçok kayalık bölgesinde. 320 km güneybatıda, Kodiak yakınlarındaki bazı alanlar sonsuza de 9 m yükseldi. Anchorage'ın güneydoğusunda, Turnagain Kolu'nun başındaki Girdwood ve Portage yakınlarındaki alanlar 2.4 m kadar düştü, yeni yüksek dalga seviyesini aşan Seward Otoyolu'nun yükseltilmesi için yeniden inşaat ve doldurma gerekti.

Prince William Sound'da, Port Valdez büyük bir su altı kayalığına uğradı ve Valdez kent limanı ve iskelelerin çöküşü ve o anda iskeleye bağlı olan gemi içinde 32 kişinin ölümüne neden oldu. Yakınında, 8.2 m tsunami Chenega köyünü yok etti ve orada yaşayan 68 kişiden 23'ünü öldürdü. Hayatta kalanlar dalga karşı koşarken, yüksek yere tırmandı. Depremden sonra tsunami, Whittier, Seward, Kodiak ve diğer Alaskalı toplulukların yanı sıra Britanya Kolumbiya, Washington, Oregon ve California'daki insanlar ve mülkleri de ciddi şekilde etkiledi.[12] Tsunami aynı zamanda Hawaii ve Japonya'da da zararlara neden oldu. Depremle doğrudan ilgili hareketin kanıtları Florida ve Texas'dan da bildirildi.

Alaska daha önce yüksek nüfuslu bir alanda büyük bir afet yaşamamıştı ve bu tür bir olayın etkileriyle başa çıkmak için çok sınırlı kaynaklara sahipti. Anchorage'da, jeolog Lidia Selkregg'in önerisi üzerine, Anchorage Belediyesi ve Alaska Devlet Konut Otoritesi, jeologlar, toprak bilimciler ve mühendisler dahil 40 bilim adamından oluşan bir takımı, şehre yapılan zararı değerlendirmek üzere atadı.[13] Bu takım, Jeoloji ve Mühendislik Değerlendirme Grubu olarak adlandırılmış ve Anchorage Üniversitesi Jeoloji Profesörü Dr. Ruth A. M. Schmidt tarafından yönetilmiştir. Bilim adamları takımı, hemen yeniden inşa etmek isteyen yerel geliştiriciler ve merkezi işletmecilerle çatışmaya girdi. Bilim adamları gelecekteki tehlikeleri belirlemek istiyorlar. Yeniden inşa edilen altyapının güvenli olmasını sağlamak için.[14] Takım, depremin hemen bir ay sonrasından yani 8 Mayıs 1964'te bir rapor üretti.[13][15]

Alaska'da büyük bir aktif varlığı olan ABD ordusu, depremin sonunda yardım etmek için hemen adım attı. ABD Ordusu, altı ülke ile hızlı bir şekilde iletişimi yeniden kurdu, Anchorage halkına yardım etmek için askerleri gönderdi ve Valdez'e bir konvoy sevk etti.[16] Askeri ve sivil liderlerin tavsiyeleri doğrultusunda, Başkan Lyndon B. Johnson depremin hemen ardından tüm Alaska'yı büyük bir afet bölgesi olarak ilan etti. ABD Donanması ve Sahil Güvenliği, anında ihtiyaçları karşılamak için izole kıyı topluluklarına gemiler sevk etti. Kötü hava ve kötü görüş koşulları depremden sonraki gün hava kurtarma ve gözlem çalışmalarını zorlaştırdı ancak Pazar günü durum iyileşti ve kurtarma helikopterleri ve gözlem uçakları sevk edildi.[16] Bir askeri hava nakliyesi hemen Alaskaya yardım malzemelerini göndermeye başladı ve sonunda 1.170.000 kg gıda ve diğer malzeme teslim etti.[17] Yayın gazetecisi Genie Chance, kurtarma ve yardım çalışmalarında yardımcı oldu, Anchorage'daki KENI radyosunda 24 saatten fazla süren bir süre boyunca Anchorage Emniyet Binası'ndaki geçici görev yerinden sesli olarak sakinliğin sesini verdi.[18] O, şehir polis müdürü tarafından resmi olarak emniyet görevlisi olarak atandı.[18] Chance, 9.2 büyüklüğündeki depremden sonra gelişen katastrofik olayların kesintisiz haberlerini verdi ve halkın emniyet ofisi olarak hizmet etti, yanıt çalışmalarını koordine etti, topluluk içindeki ihtiyaçlarla mevcut kaynakları bağladı, barınaklar ve hazırlanmış yiyecek rasyonları hakkında bilgi yaydı, sevdikleri arasında iyi olma mesajlarını iletti ve aileleri yeniden bir araya getirmekte yardımcı oldu.[19]

Uzun vadeli olarak, ABD Ordusu Mühendisleri Teşkilatı, tamamen yerle bir edilmiş olan topluluklar için yolları yeniden inşa etmek, çöpü temizlemek ve yeni kasaba kurmak için çalışmaların lideri oldu. Bu maliyet 110 milyon dolar oldu.[17] Batı Kıyısı ve Alaska Tsunami Uyarı Merkezi felakete doğrudan bir yanıt olarak kuruldu. Federal afet yardım fonları, Alaska hükûmetinin harap olmuş altyapısını finansal olarak desteklemenin yanı sıra yeniden yapılanma için ödeme yaptı ve Prudhoe Körfezi'nde devasa petrol yataklarının keşfine kadar Alaska'nın finansal olarak çözülebilir kalmasına yardımcı olan yüz milyonlarca dolar harcadı. ABD Savunma Bakanlığı'nın emriyle Alaska Ulusal Muhafızları, gelecekte meydana gelebilecek felaketlere müdahale etmek üzere Alaska Acil Durum Hizmetleri Bölümü'nü kurdu.[16]

Petrol patlaması

1968 yılında Prudhoe Körfezi'nde petrol bulunması ve 1977 yılında Trans-Alaska Boru Hattı Sistemi'nin tamamlanması petrol patlamasına yol açmıştır. Petrolden elde edilen telif gelirleri 1980'den itibaren büyük eyalet bütçelerini finanse etmiştir.

Ancak Alaska topraklarının tek ekonomik değeri petrol üretimi değildi. Alaska 20. yüzyılın ikinci yarısında önemli bir gelir kaynağı olarak turizmi keşfetti. Turizm, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra bölgede görev yapan askeri personelin doğal güzellikleri överek evlerine dönmesiyle popüler hale geldi. Savaş sırasında inşa edilen Alcan Otoyolu ve 1963 yılında tamamlanan Alaska Deniz Otoyolu Sistemi, eyaleti eskisinden daha erişilebilir hale getirdi. Turizm Alaska'da giderek daha önemli hale geldi ve bugün her yıl 1,4 milyondan fazla kişi eyaleti ziyaret ediyor.[20]

Turizmin ekonomi için daha hayati hale gelmesiyle birlikte çevreciliğin önemi de arttı. 1980'de çıkarılan Alaska National Interest Lands Conservation Act (ANILCA) 217.000 km² Ulusal Vahşi Yaşam Sığınağı sistemine, 25 nehrin bir kısmını Ulusal Vahşi ve Doğal Nehirler sistemine, 13.000 km² Ulusal Orman arazilerine ve 176.000 km² Ulusal Park arazilerine ekledi. Yasa sayesinde Alaska şu anda tüm Amerikan ulusal park alanlarının üçte ikisini içermektedir. Bugün Alaska topraklarının yarısından fazlası Federal Hükûmete aittir.[21]

1989 yılında Exxon Valdez, Prince William Sound'da bir resife çarparak 42 megalitreden fazla ham petrolü 1.800 km kıyı şeridine döktü. Bugün, kalkınma ve koruma felsefeleri arasındaki savaş, Arktik Ulusal Yaban Hayatı Sığınağı'nda petrol sondajı ve önerilen Pebble Madeni konusundaki çekişmeli tartışmalarda görülmektedir.

 Petrol sızıntısının ardından Prince William Sound kıyısındaki kayalıklarda petrol birikti.COVID-19 salgını

COVID-19 pandemisinin 12 Mart 2020'de ABD'nin Alaska eyaletine ulaştığı teyit edilmiştir.[22]

11 Mart'ta Vali Mike Dunleavy'nin ofisi, tüm kuruluşların gerekli müdahale kaynaklarına sahip olmasını sağlamak için olağanüstü hal ilan etti.[23] Ertesi gün, Anchorage'da yabancı uyruklu bir kişi olan ilk vaka kamuoyuna duyuruldu.[24]

 Alaska'daki 2020 salgını sırasında COVID-19'dan etkilenen yerlerden biri olan Ketchikan

21 Mart 2020 tarihinde, Güneydoğu Alaska'da bulunan yaklaşık 8.000 nüfuslu küçük bir sahil kasabası olan Ketchikan'da altı COVID-19 vakası tespit edilmiştir. Kasaba, takip eden 14 gün boyunca yerinde korunmuştur.[25] 24 Mart 2020 tarihinde Ketchikan'da üç COVID-19 vakası daha tespit edilmiş ve toplam vaka sayısı dokuza yükselmiştir.[26] 1 Nisan 2020'de Ketchikan'daki pozitif COVID-19 vakalarının sayısı 14'e yükselmiştir.[27]

^ "Map of Human Migration". 19 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2016.  ^ "Lost Native American Ancestor Revealed in Ancient Child's DNA". National Geographic. 3 Ocak 2018. 3 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2018.  ^ Brian C. Hosmer, American Indians in the Marketplace: Persistence and Innovation among the Menominees and Metlakatlans, 1870–1920 (Lawrence, Kansas: University Press of Kansas, 1999), pp. 129–131, 200. ^ Свердлов Л. М. Русское поселение на Аляске в XVII в.? "Природа". М., 1992. No. 4. С.67–69. ^ Postnikov, Alexey V. (2000). "Outline of the History of Russian Cartography". Regions: a Prism to View the Slavic Eurasian World. 17 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2012.  ^ Аронов В. Н. Патриарх Камчатского мореходства. // "Вопросы истории рыбной промышленности Камчатки": Историко-краеведческий сб.—Вып. 3.—2000. Вахрин С. Покорители великого океана. Петроп.-Камч.: Камштат, 1993. ^ The man who $old Alaska 1 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – Anchorage Daily News ^ Wheeler, Keith (1977). "Learning to cope with 'Seward's Icebox'". The Alaskans. Alexandria: Time–Life Books. ss. 57-64. ISBN 978-0-8094-1506-9.  ^ these three Aleutian outer islands are about 460 mil (740 km) away from mainland USSR, 920 mil (1.480 km) from mainland Alaska, 950 mil (1.530 km) from Japan. ^ Cloe, John Haile; Service, United States National Park (2017). Attu: the forgotten battle. Government Printing Office. ISBN 978-0-9965837-3-2. 31 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2023.  ^ Taylor, Alan. "1964: Alaska's Good Friday Earthquake – The Atlantic". The Atlantic. 13 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.  ^ USC, Tsunami Research Group. "1964 Alaskan Tsunami". University of Southern California. 8 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2015.  ^ a b Friedel, Megan K. (2010). Guide to the Anchorage Engineering Geology Evaluation Group papers, 1964. UAA/APU Consortium Library Archives and Special Collections. HMC-0051. https://archives.consortiumlibrary.org/collections/specialcollections/hmc-0051/ ^ "Ruth Anne Marie Schmidt Ph.D." Alaska Women's Hall of Fame. 2015. Retrieved November 23, 2015. ^ Saucier, Heather (April 2014). "PROWESS Honors Historic Earthquake Survivor". American Association of Petroleum Geologists. Retrieved July 31, 2018. ^ a b c Cloe, John Haile "Helping Hand" Military response to Good Friday earthquake 27 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Alaska Historical Society, 3/4/2014 ^ a b Galvin, John Great Alaskan Earthquake and Tsunami: Alaska, March 1964 27 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Popular Mechanics, 6/29/2007 ^ a b "When a Quake Shook Alaska, a Radio Reporter Led the Public Through the Devastating Crisis". Smithsonian Magazine (İngilizce). 21 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2020.  ^ Barbaro, Michael (22 Mayıs 2020). "Genie Chance and the Great Alaska Earthquake". The New York Times. 2 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.  ^ "Alaskan Oil Boom". CQ Researcher by CQ Press (İngilizce). 31 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2022.  ^ Wells, Bruce (12 Temmuz 2022). "First Alaska Oil Wells". American Oil & Gas Historical Society (İngilizce). 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2022.  ^ "Alaska's coronavirus response has escalated as the number of cases has grown. Here's where things stand". Anchorage Daily News. 22 Mart 2020. 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020.  ^ "Governor Issues Public Health Disaster Emergency Declaration for COVID-19". Alaska Government. 12 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2020.  ^ "First case of COVID-19 confirmed by Alaska State Public Health Laboratory is an international resident". Alaska Government. 14 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2020.  ^ Stone, Eric (21 Mart 2020). "Officials announce three more COVID-19 cases in Ketchikan". KRBD via KTOO-TV. 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020.  ^ Stone, Eric (26 Mart 2020). "Two new coronavirus cases bring Ketchikan's total to 11". KRBD. 26 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2020.  ^ "Ketchikan COVID-19 cases rise to 14 after new diagnosis". KINY. 1 Nisan 2020. 4 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020.