แม้วคือกลุ่มชนชาติที่เกี่ยวข้องกับภาษาศาสตร์ที่อาศัยอยู่ในจีนตอนใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งได้รับการยอมรับจากรัฐบาลจีนว่าเป็นหนึ่งใน 56 กลุ่มชาติพันธุ์ที่เป็นทางการ ชาวแม้วอาศัยอยู่ในภูเขาทางตอนใต้ของจีนเป็นหลักในจังหวัดกุ้ยโจว ยูนนาน เสฉวน หูเป่ย หูหนาน กวางสี กวางตุ้ง และไหหลำ กลุ่มย่อยบางกลุ่มของชาวเหมียว โดยเฉพาะชาวม้ง ได้อพยพออกจากจีนไปยังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (เมียนมาร์ เวียดนามเหนือ ลาว และไทย) หลังคอมมิวนิสต์เข้ายึดครองลาวในปี 2518 ผู้ลี้ภัยชาวม้งกลุ่มใหญ่ได้อพยพไปในประเทศตะวันตกหลายประเทศ ส่วนใหญ่อยู่ในสหรัฐอเมริกา ฝรั่งเศส และออสเตรเลีย

แม้วเป็นศัพท์ภาษาจีน ในขณะที่กลุ่มองค์ประกอบของผู้คนมีคำที่มีความหมายเหมือนกัน เช่น (มีการสะกดต่างกัน) ม้ง หมิว ซ่ง (Qo-Xiong) และ A-Hmao คนเหล่านี้ (ยกเว้นในไหหลำ) พูดภาษาม้ง ซึ่งเป็นกลุ่มย่อยของภาษาม้ง–เมี่ยน รวมถึงภาษาที่ไม่เข้าใจร่วมกันอีกหลายภาษา เช่น ม้ง ม้ง ซง และอาเหมา

ไม่ใช่ผู้พูดทุกคนใน ภาษาม้งเป็นของม้ง ตัวอย่างเช่น ผู้พูดภาษา Bunu และ Bahengic ถูกกำหนดให้เป็น Yao และผู้พูดภาษา Sheic ถูกกำหนดให้เป็น She และ Yao

ชาว Kem Di Mun ในไหหลำแม้จะถูกกำหนดอย่างเป็นทางการว่าเป็นคนแม้ว แต่ก็มีภาษาและวัฒนธรรมเหมือนกันกับชาว Kim Mun ในจีนภาคพื้นทวีปซึ่งจัดเป็นกลุ่มย่อยของเหยา