หลุมฝังพระบรมศพของจักรพรรดิหุมายูง (อังกฤษ: Humayun's Tomb) หรือ หุมายูง กา มักบะรา อูรดู: ہمایوں کا مقبرہ, Humayun ka Maqbara) เป็นสุสานหลวงที่บรรจุพระบรมศพของจักรพรรดิหุมายูง แห่งจักรวรรดิโมกุล โดยผู้กำกับดูแลการก่อสร้างได้แก่พระมเหสีพระองค์แรกของพระองค์ ซึ่งมีพระนามว่า "พระนางเบกา เบกุม" สร้างในระหว่างปีค.ศ. 1569 - ค.ศ. 1570 ออกแบบโดยมิรัก มีร์ซา กียัท (Mirak Mirza Ghiyath) สถาปนิกชาวเปอร์เซีย ซึ่งจัดว่าเป็นสุสานและสวนแห่งแรกบนอนุทวีปอินเดีย ตั้งอยู่ที่นิซามุดดิน อีสต์ เดลี ประเทศอินเดีย ใกล้กับป้อมปราการ "ดินา-ปานาห์" (Dina-panah) หรืออีกชื่อหนึ่งว่า "ปุรานากิลา" (Purana Qila) ซึ่งพระองค์ทรงให้ก่อสร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1533 สถานที่แห่งนี้เป็นสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่แห่งแรกที่ใช้หินทรายสีแดงเป็นวัตถุดิบหลักในการก่อสร้าง สถานที่แห่งนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก โดยองค์การยูเนสโก เมื่อปีค.ศ. 1993 และตั้งแต่นั้นมาจึงได้เริ่มการบูรณะอย่างจริงจังซึ่งยังคงดำเนินถึงปัจจุบัน นอกเหนือจากอาคารที่เป็นสุสานหลักแล้ว ยังมีอนุสรณ์สถานต่างๆหลายแห่งซึ่งตั้งอยู่ระหว่างทาง ตั้งแต่ประตูทางเข้าหลักทางทิศตะวันตก ยังมีอีกสถานที่หนึ่งซึ่งมีความเก่าแก่กว่าประมาณยี่สิบปี ได้แก่ สุสานของอิซา คาน นิยาซี (Isa Khan Niyazi) ซึ่งเป็นขุนนางชาวอัฟกันในราชสำนักของพระเจ้าเชอร์ชาห์สุรีแห่งราชวงศ์สุรี ซึ่งสร้างในปีค.ศ. 1547