Mosel (niemiecki: [ˈmoːzl̩]< /span> (słuchaj)) jest jednym z 13 niemieckich regionów winiarskich (Weinbaugebiete) dla win gatunkowych (Qualitätswein, dawniej QbA i Prädikatswein), a jego nazwa pochodzi od rzeki Mozeli (po francusku: Mozela; luksemburski: Muzel). Przed 1 sierpnia 2007 r. region nosił nazwę Mosel-Saar-Ruwer, ale zmieniono ją na bardziej przyjazną dla konsumenta. Region winiarski jest trzecim co do wielkości w Niemczech pod względem produkcji, ale niektórzy uważają go za wiodący region pod względem prestiżu na arenie międzynarodowej.

Region obejmuje doliny rzek Mosel, Saar i Ruwer w pobliżu ujścia Mozela w Koblencji i w górę rzeki do okolic Trewiru w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat. Obszar ten słynie ze stromych zboczy winnic regionu z widokiem na rzekę. Przy nachyleniu 65°, najbardziej stroma odnotowana winnica na świecie to winnica Calmont położona nad Mozelą i należąca do wsi Bremm, a zatem określana jako Bremmer Calmont . Mosel słynie głównie z win wytwarzanych ze szczepu Riesling, ale do produkcji przyczyniają się również m.in. Elbling i Müller-Thurgau.

W ciągu ostatnich dwóch dekad produkcja czerwonego wina, zwłaszcza z Spätburgunder (Pinot noir), wzrosła w Mozeli i w całej niemieckiej wiosce i stała się coraz bardziej interesująca dla międzynarodowa społeczność winiarska. Ze względu na północne położenie Mozeli, wina Riesling są często lekkie, mają tendencję do niższej zawartości alkoholu, są rześkie i o wysokiej kwasowości i często wykazują raczej „kwiatowe” niż lub jako dodatek do „owocowych” aromatów. Najpopularniejsza gleba winnicy pochodzi głównie z różnego rodzaju osadów łupkowych, które nadają winu przejrzysty, mineralny wygląd, który często wykazuje dużą głębię smaku. W obecnej epoce zmian klimatycznych włożono wiele pracy, aby poprawić i uzyskać akceptację dla całkowicie suchych ("Trocken") Rieslingów w tym regionie, tak że większość bardziej znanych producentów znalazła akceptację dla takich win, szczególnie w Europie.< /p>